به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، حجت‌الاسلام علی شیرازی نماینده ولی فقیه در قرارگاه ثارالله در یادداشتی به مناسبت عید قربان نوشت: 15 ساله بود که با آذر بحث کرد و گفت : انی قد جاءنی من العلم مالم یاتک فاتبعنی – به من علم هایی داده اند که به تو نداده اند ؛ پس حرف مرا بپذیر و به جای بت ، خدا را پرستش کن .
با همان صلابت و شجاعت و با اراده ای محکم رویاروی کشوری چند میلیونی و بت پرست و قدرت اهریمنی و طاغوتی نمرود ایستاد و صریح گفت : من از شما بیزارم !!
قالوا حرقوه – نمرودیان گفتند : او را بسوزانید !
مالک باد و طوفان و باران و برف به کمکش آمدند ، گفت : نیازی به شما نیست !
جبرئیل گفت : پیامی به خدا نداری ؟ گفت : او حاضر و شاهد و داناست ؛ می داند ابراهیم در کجاست .
خدایش دستور داد : یا نار کونی بردا و سلاما علی ابراهیم – ای آتش بر ابراهیم سرد باش و او را سالم نگهدار .
این آغاز راه بود . انی اری فی المنام انی اذبحک – به اسماعیلش گفت : در خواب دیدم که باید تو را ذبح و قربانی کنم ! فانظر ماذا تری – نظر تو چیست ؟
قال یا ابت افعل ما تومر ستجدنی ان شاء الله من الصابرین – اسماعیل گفت : پدرم هر دستوری داری ؛ به آن عمل کن ، انشاالله مرا از صبر کنندگان خواهی دید !!
ابراهیم راهی منا شد ، در آن سرزمین دست و پای اسماعیل را بست ، کارد را تیز کرد ، صورت فرزندش را بر خاک گذاشت ، و کارد بر گلوی جوان 13 ساله اش نهاد !
ابراهیم نیمه های شب گله پر شمار خود را از بیابانی عبور می داد ، ناگهان شنید که جبرئیل بین زمین و آسمان فریاد زد : سبوح قدوس .
حضرت ابراهیم بی هوش شد و پس از به هوش آمدن گفت : اگر یکبار دیگر نام محبوبم را ببری ، نیمی از گوسفندانم را به تو می بخشم . پس از آنکه مجددا نام محبوب خود را شنید ؛ گفت : اگر دیگر بار تکرار کنی ، همه گوسفندانم را به تو می بخشم و بدین ترتیب همه دارایی خود را در برابر شنیدن نام محبوبش تقدیم کرد .
محبوب ابراهیم فرمود : ولقد اتینا ابراهیم رشده من قبل – ما از قبل ، ابراهیم را به رشد خود رساندیم .
و کذلک نری ابراهیم ملکوت السماوات و الارض لیکون من الموقنین – به ابراهیم باطن و ملکوت آسمان ها و زمین را نشان دادیم تا از اهل یقین باشد .
مراتب یقین را طی کرد . از علم الیقین به حق الیقین رسید و از حق الیقین به عین الیقین دست یافت . ربوبیت تکوینی و تشریعی خدا را باور کرد ؛ باوری که اقتضایش این است که انسان در مقام عمل ، گوش به فرمان خدا باشد .
ابراهیم فقط خدا را می دید . فقط به خدا می اندیشید . فقط تحت فرمان او بود و فقط از او می خواست .
ولقد اصطفیناه فی الدنیا و انه فی الاخره لمن الصالحین – و حقا که برگزیدیم ابراهیم را در دنیا و او در آخرت از شایستگان است .
واتیناه فی الدنیا حسنه – در دنیا به ابراهیم سعادت اعطا کردیم :
وجعلنا فی ذریته النبوه و الکتاب و اتیناه اجره فی الدنیا – نبوت را در نسل او قرار دادیم و پاداش او را در دنیا به او دادیم :
1. انی جاعلک للناس اماما – به مقام امامت مفتخر گردید .
2. خداوند ابراهیم را بنده خود قرار داد ، پیش از آنکه اورا نبی قرار دهد و نبی قرار داد پیش از آنکه رسولش گرداند ، و او را رسول اتخاذ کرد پیش از آنکهداو را خلیل قرار دهد و او را خلیل خود قرار داد پیش از آنکه به مقام امامت برساند ؛ آن گاه که تمام کمالات برای او گرد آمد ، گفت : تو را برای مردم امام قرار می دهم .
3. دو سلسله از پیامبران را در نسل او قرار داد :
الف . بنی اسرائیل از نسل اسحاق
ب . پیامبرانی از جمله پیامبر اسلام از نسل اسماعیل
4. واذکر فی الکتاب ابراهیم انه کان صدیقا نبیا – و در این کتاب به یاد ابراهیم پرداز ، زیرا او پیامبری بسیار راستگو بود .
5. واتخذ الله ابراهیم خلیلا – خدا ابراهیم را دوست اتخاذ کرد .
6. فیه آیات بینات مقام ابراهیم – در آن خانه نشانه های روشنی است ، مقام ابراهیم در آن است .
7. سلام علی ابراهیم … انه من عبادنا المومنین – سلام بر ابراهیم باد … ابراهیم از بندگان با ایمان ماست .
8. ابراهیم حتی یک فرمان خدا را زمین نگذاشت ؛ نه تنها خود که پیوسته برای فرزندانش دعا می کرد و از خدا می خواست که آنان :
1. تسلیم فرمان خدا باشند
2. از پرستش بت ها دور باشند
3. از نمازگزاران باشند
4. از پیامبران باشند؛
و خدا اسماعیل و اسحاق و یعقوب و یوسف و حضرت محمد را پیامبر قرار داد و از نسل او دوازده امام انتخاب کرد و فاطمه را نیز سرور زنان دو جهان آفرید .
این عظمت ابراهیم را به مقام الگویی رساند : قد کانت لکم اسوه حسنه فی ابراهیم – برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم وجود دارد .
عید قربان ؛ نمایی از عظمت ابراهیم را بیان می کند . عظمت او را باید از تولد تا پایان عمر ، در کنار کعبه و در مطاف و در سعی و در مشعر و عرفات و منا جستجو کرد. عظمت اورا باید از آغاز تا پایان قرآن و در سوره ابراهیم یافت . عظمت او را باید از زبان ائمه دین شنید .
ابراهیم ، ابراهیم است که همه بزرگان دین باید در برابر عظمت او احساس کوچکی کنند و بدانند : ابراهیم … کان حنیفا مسلما – ابراهیم یک مسلمان واقعی بود .
انتهای پیام/
