امین امانی، کارگردان سریال «میراث» در گفتوگو با ایکنا گفت: این سریال از امشب 8 آذر روی آنتن شبکه دو سیما میرود. این مجموعه در ۱۵ قسمت ساخته شده و از همان ابتدا تلاش کردیم کاری ارائه کنیم که در کنار سرگرمکردن مخاطب، حرفهای مهمی درباره جامعه امروز، شیوه زیست ایرانی – اسلامی و نقش روحانیت در حل مشکلات واقعی مردم داشته باشد. قرار نبود فقط یک قصه خانوادگی بگوییم؛ میخواستیم قصهای ریشهدار، اجتماعی و نزدیک به زندگی مردم بسازیم.
وی افزود: انگیزهام از ساخت این مجموعه، تضاد جذابی بود که در مرکز قصه وجود داشت. قهرمان ما یک روحانی جوان است؛ شخصیتی که معمولاً در قصههای تلویزیونی یا در حاشیه قرار میگیرد یا تکبُعدی تصویر میشود. اما اینجا یک روحانی جوان ناگهان در برابر خواهر و برادرهای ناتنی خود قرار میگیرد؛ افرادی که متعلق به طبقه مرفه و سبک زندگی کاملاً متفاوتی هستند. همین تضاد طبقاتی، فرهنگی و اخلاقی باعث شد حس کنم این قصه ظرفیت پرداخت جدی دارد.
امانی ادامه داد: اگر شخصیت اصلی از یک قشر معمولی بود، شاید تقابلش با دیگران اینقدر چشمگیر و معنادار نبود؛ اما وقتی پای یک روحانی جوان وسط است، انگار بخش مهمی از هویت این سرزمین را وسط میدان گذاشتهایم. این شخصیت باید بین نقش دینی و نقش اجتماعی خود جمع ببندد و همین مسئله، تنها یک موقعیت نمایشی نیست؛ بلکه یک بحث جدی درباره جایگاه روحانیت در جامعه امروز است. برایم بسیار مهم بود که شخصیت روحانی قصه، واقعی، انسانی، چندلایه و باورپذیر باشد؛ نه یک روحانی شعاری که صرفاً حرفهای کلیشهای میزند و نه یک شخصیت منفعل که هیچ کارکرد اجتماعی ندارد. ما در جامعه روحانیهای بسیار فعالی داریم که در کنار نقش دینی، در مسائل مردم دخالت مثبت دارند، در تولید، فرهنگ، کارآفرینی و حل اختلافات نقشآفرین هستند. این بخش از هویت روحانیت کمتر در آثار نمایشی نشان داده شده است.
کارگردان سریال «میراث» ادامه داد: وقتی یک روحانی را قهرمان قصه میکنیم، در واقع نشان میدهیم که روحانیت، فقط خطبهخوانی و منبر نیست. او باید بتواند در میدانهای سخت، در بحرانهای اقتصادی و اجتماعی، حتی در بازسازی یک مجموعه تولیدی نقشآفرینی کند. این همان تصویر واقعی و درست از روحانیون فعال و مجاهدی است که در جامعه حضور دارند؛ کسانی که مردم به آنها پناه میبرند و کمکشان گرهگشا میشود. قصد داشتیم این وجه زیبا و کمتر دیدهشده را با یک قصه امروزی و ملموس نشان دهیم.
وی ادامه داد: در فیلمنامه این سریال تلاش کردیم نشان دهیم که اقتصاد مقاومتی صرفاً یک واژه نیست؛ بلکه یک سبک زندگی است. وقتی یک کارخانه جان میگیرد، دهها خانواده نجات پیدا میکنند، تولید رونق میگیرد و جامعه احساس امید میکند. یک طلبه جوان میتواند آغازگر چنین حرکتی باشد و این تصور غلط که روحانی فقط در امور معنوی توانمند است، باید اصلاح شود.
کارگردان سریال درباره پرداخت به سبک زندگی توضیح داد: ما در این سریال بسیار جدی به سبک زندگی ایرانی – اسلامی پرداختهایم. این سبک زندگی تنها شامل نماز و احکام فردی نیست؛ شامل نحوه تعامل با خانواده، نحوه کسب درآمد حلال، شیوه مواجهه با مسئولیتهای اجتماعی، سادهزیستی، اخلاق کاری، کمک به دیگران، صبر در برابر مشکلات و حتی نحوه مصرف است.
وی ادامه داد: روحانی قصه ما از یک زندگی روستایی ساده وارد فضایی میشود که مصرفگرایی، رفاهزدگی و فاصله طبقاتی در آن موج میزند. این ناسازگاری دو سبک زندگی یکی از مهمترین نقاط کشمکش قصه است. نشان میدهیم که چگونه نگاه ایرانی–اسلامی، وقتی در عمل پیاده میشود، میتواند بحرانها را حل کند و بنیان روابط انسانی را درست کند. در این سریال ترکیبی از بازیگران کاملاً جدی و کاملاً طنز کنار هم قرار گرفتند؛ از ثریا قاسمی و لعیا زنگنه گرفته تا نصرالله رادش و آرش نوذری. این ترکیب به شدت ریسک داشت. اما نتیجه چیزی شد که خودم بسیار دوستش دارم؛ طنز موقعیتی سالم و محترمانه که در دل قصه جریان دارد و نه جدا از آن.
وی در پایان تصریح کرد: طنز در لحظاتی که روحانی با کاراکترهای طنز تعامل دارد، بهشکل لطیف و جذاب وارد میشود، اما وقتی در برابر خواهر و برادرهای ناتنیاش قرار میگیرد، فضا کاملاً جدی و پرمغز میشود. این تغییر لحن، یکی از نقاط قوت سریال است. این سریال درباره این است که اگر هرکس در جای خودش درست بایستد و مسئولیت بپذیرد، اتفاقات بزرگ رخ میدهد. روحانی قصه نماد جوان ایرانی است؛ کسی که میگوید میشود ساخت، حتی اگر همهچیز خراب شده باشد.
انتهای پیام
source