درباره مناظره اول نامزدهای ریاست‌جمهوری/ بد فرم؛ کم‌ محتوا

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، صداوسیما در این دوره زحمات بسیاری برای برگزاری برنامه‌های بسیارپرتعداد برای نامزدهای ریاست‌جمهوری کشیده است؛ برای نخستین بار 5 مناظره جمعی میان نامزدها در یک مدت زمان فشرده برگزار می‌شود و علاوه بر آن هریک از نامزدها گفتگوهایی با مردم از صداوسیما، حضور در برنامه صف اول، حضور در  گفتگوی ویژه خبری، شرکت در سه میزگرد سیاسی و فرهنگی و اقتصادی، پخش دو مستند، شرکت در برنامه بدون تعارف و … را طبق برنامه‌ریزی صداوسیما پیش رو داشته و دارند.

یقیناً کارکنان و مدیران صداوسیما برای این حجم از برنامه زحمات بسیار زیادی می‌کشند و شبانه روز مشغول کارند. باید برای چنین زحمت فراوانی به آنان خداقوت گفت و ظرافت کار و پیچیدگی کارشان را درک کرد که تاچه میزان باید مراقب باشند تا در افکارعمومی اینچنین القا نشود که به نفع یک جریان یا یک نامزد خاص کار کردند.

علی‌رغم این زحمت فراوان، امّا کشف فرمول تبدیل زحمت به کار موضوع مهمی است؛ در همین رابطه چند سوال و نقد به صداوسیما وارد است:

1-  ضرورت این حجم از برنامه‌های صداوسیما برای نامزدهای ریاست‌جمهوری از کجا می‌آید؟ آیا بهتر نبود که صداوسیما، تعداد برنامه‌ها را کمتر امّا کیفیت آنها را ارتقا دهد؟ 
2-  حجم زیاد برنامه‌ها موجب می‌شود که هم نامزدها به تکرارگویی‌‌های ملالت‌انگیز بیفتند و هم بینندگان از دیدن این همه برنامه که بسیاری از آنها مشابه یکدیگرند، خسته شوند. همین مساله موجب می‌شود که زحمت فراوان، به جای آنکه تاثیر مثبت داشته باشد، بعضاً به نقض غرض بینجامد.

3-  وضعیت برنامه‌ریزی صداوسیما به نحوی است که اگر نامزدها  و ستادهایشان بخواهند از پس آن برآیند، باید عطای بسیاری دیگر از برنامه‌ها را به لقای آن ببخشند! مثلاً با این وضعیت آیا نامزدها می‌توانند به برنامه‌های مفید میدانی که می‌تواند برای جامعه شورآفرین و مشارکت‌ساز باشد فکر کنند؟ تا همینجا که فقط 10 روز به روز رای گیری مانده هم مشخص است که نامزدها مجال مناسبی برای حضور میدانی ندارند و بخش عمده وقت خود را باید برای صداوسیما تنظیم کنند.

4-  تمهید 5 مناظره‌ برای نامزدها آنهم در بازه زمانی 9 روز حقیقتاً عجیب و غریب است. آیا واقعاً چنین چینشی به بیان موثر مواضع توسط نامزدها می‌انجامد یا کلی گویی و ملال‌انگیزی را تقویت می‌کند؟

5-  در همین برنامه مناظره اول، چند اشکال اساسی وجود داشت: نخست نکته، بازه زمانی بسیارطولانی تشریفات وبرگزاری است! چه وجهی داشت که نامزدها از ساعت 18 به صداوسیما بروند و تا پس از بامداد درآنجا مشغول باشند؟ آیا واقعا نامزدها و جامعه کشش 6 ساعت برنامه مناظره را به صورت مستمر دارند؟ آیا در همین مناظره شاهد نبودیم که نامزدها به کلی گویی افتاده‌اند؟ 

6-  مناظره نامزدها،  فقط مناظره کارشناسی نیست؛ نامزدها باید نشان دهند که پیش و بیش از یک کارشناس، شخصیت جامع لازم برای ریاست جمهوری را هم دارند؛ شکل‌دهی به مناظره به نحوی که سوالات به این شیوه پرسیده و در عمل هم پاسخ های مناسبی دریافت نکند، بیش از آنکه به نفع نامزدها باشد، شاید به ضدمشارکت ختم شود!

بنابراین می‌توان نهایتاً نقدها را به این صورت جمع بندی کرد که اولاً علیرغم زحمات بسیار فراوان عوامل و مدیران صداوسیما، امّا مناظره شب گذشته هم از نظر فرم و هم از نظر محتوا دچار مشکل بود و یقیناً مدیران صداوسیما با استفاده از تجربه مناظره اول و مشورت با کارشناسان، مناظره‌ی بعدی را به نحو بهتری برگزار خواهند کرد؛ ثانیاً حجم برنامه‌ها و تکثر آنها مناسب نیست و نامزدها را به سمت تکرار و مخاطبان را به سمت ملال می‌برد؛ و ثالثاً کاندیداها فرصت لازم برای حضور در میان مردم را از دست می‌دهند و در نتیجه شور منطقی مشارکت آفرین می‌تواند کاهش یابد.

انتهای پیام/