جایگزینی فرهنگی با بی‌اعتنایی به استعدادها

ایکنا – جشنواره‌ها، محلی برای ارائه هستند یعنی مکانی خاص در زمانی معین با مخاطبانی معلومند که هر کدام هدفی از برگزاری دارند. مثلاً جشنواره‌های غذا یا صنایع دستی علاوه بر انتقال تجربه و شناسایی فرهنگ‌های مختلف همراه با محصول هدفی اصلی دارند که پیدا کردن بازار فروش بیشتر است. یا رویدادی چون نمایشگاه ماشین‌آلات کشاورزی یا اتومبیل علاوه بر نمایش فناوری روز مرتبط درنهایت به جذب خریدار می‌انجامد.

در این میان رویدادهای فرهنگی هنری در جهان به صورتی عکس عمل می‌کنند و هزینه می‌کنند تا بتوانند استعدادها را پیدا کرده و آنها را جذب کنند و درنهایت این جذب منجر به درآمدزایی حاصل از ایده‌های نو توسط استعدادها خواهد شد. 

متاسفانه در کشور ما علیرغم برگزاری جشنواره‌های کوچک و بزرگ فرهنگی و هنری استعدادها فقط کشف می‌شوند و بعد از آن به امان خدا رها. به تقریب تمام این جشنواره‌ها بودجه دولتی دارند و غیر از دو سه رویداد کوچک همه آنها در صورت نبود منبعی برای هزینه‌های مالی تعطیل خواهند شد. اگر یک حساب سرانگشتی کنیم حداقل هفته‌ای دو رویداد این‌چنینی خرد و کلان داریم که در جمع رقم قابل توجهی می‌شود هرچند در قیاس با موارد غیر فرهنگی به چشم هم نمی‌آید. با این وجود مسئله اینجاست که هزینه‌کرد همین مبلغ هم بدون هیچ نتیجه‌ای است و با استعدادها؛ پس از دریافت جوایز مالی و معنوی خداحافظی می‌کنند درحالی‌که اصل موضوع تازه باید از اینجا شروع شود و از این افراد برای جذب در تولید استفاده شود. 

همین موضوع به ظاهر ساده باعث شده که ما در تولید محصولات فرهنگی نظیر کتاب و فیلم و سریال و بازی و … درجا بزنیم و غیر از مواردی نادر در سال تولیدکنندگان ما از روی دست سازندگان خارجی کپی‌های دست چندم بسازند و مردم هم در نبود محصولات درجه یک و به‌ناچار مصرف‌کننده آنها باشند. 

شاید این مسئله عنوان شود که این‌قدر هم اوضاع خراب نیست و فلان مرکز و بهمان سازمان فلان هزینه را کرده و بهمان محصول را ارائه داده که در این صورت کاری سفارشی با موارد منظور آن مرکز است و نتیجه این نوع حمایت را بارها دیده‌ایم.

جان کلام اینکه تا برای جذب استعدادها فکر درستی نشود و این نخبگان فرهنگی هنری در گوشه انزوای موجود مشهود بمانند یا برای گذران زندگی رو به مشاغل دیگری بیاورند که باعث از بین رفتن استعدادهایشان شود هیچ اتفاق مبارکی در صحنه فرهنگی و هنری کشور و محصولات لازم برای جامعه نخواهد افتاد و جایگزینی فرهنگی سریعی که شاهد روی دادن آن در چند سال رفته هستیم و مرتب سرعت بیشتری پیدا می‌کند چیزی از فرهنگ ما باقی نخواهد گذاشت. 

عباس کریمی عباسی

انتهای پیام