عوارض چندمتولی گری در حوزه پوشش

به­ گزارش«.مدّاح.نیوز.».؛  چندی پیش همزمان با آغاز فصل گرما و افزایش اعتراضات معمول چنین روزهایی در هر سال پیرامون وضعیت حجاب در سطح جامعه، برخورد با فروشندگان شلوار و مانتوهای کوتاه، نازک و بدن‌نما شدت گرفت و با گروهی از واحدهای صنفی عرضه وسیع و همچنین برخی فروشندگان خرد چنین پوشش‌هایی برخورد شد اما همانگونه که مشخص بود، تاثیر محسوسی نداشت.

در فضایی که وزارت فرهنگ و ارشاد با اختیارات بسیار محدود به خطا، تنها متولی حجاب و عفاف معرفی می‌شود، چندی پیش غلامعلی حدادعادل بحث یارانه حجاب را پیش کشید و گفت: «یکی از گرفتاری‌های ما این است که در امر مبارزه با حجاب، یک حرف واحد نمی‌زنیم… این صحبت‌های چندگانه و حرکت‌های موسمی کار را خراب کرده است…حکومت اگر به حجاب معتقد است باید یارانه بپردازد. چه اشکالی دارد برای پوشش اسلامی حکومت به تولیدکننده‌ها یارانه بدهد؟»

با این وجود همچنان سکوت حکمفرما بود و خبری از چنین حمایتی نشد، شاید دلیل عدم حمایت نیز متاثر از سوابق گذشته بود که معمولاً خروجی چنین حمایت‌هایی، طرح‌های کاریکاتوری پوشش می‌شد و هنوز نیز می‌شود و در واقع در حوزه پوشش و مد تا بخش خصوصی راساً ورود نکند و مشتری نداشته باشد، نمی‌توان از موفقیتش سخن گفت و در این شرایط منطقی است، دولت تسهیلاتی را به چنین تولیدکنندگان پوشاکی عرضه کنند.

در چنین آشفته بازاری که در حوزه پوشاک شاهدش هستیم، یک مانتوفروشی چنین امکانی را بدون اعتبارات خاص به دست آورد و به واسطه کوتاه نبودن مانتوها مورد توجه قرار گرفت و در یک برنامه تلویزیونی از یک مانتو فروشی با عنوان یک نمونه موفق با پوشش اسلامی اسم برده می‌شود اما این موفقیت به مزاق برخی خوش نمی‌آید و این فروشگاه نمونه را برای مدتی تعطیل می‌کنند.
 
این در حالی است که پس از پخش این گزارش در مورد فروشگاه عرضه کننده لباس مطابق با الگوهای اسلامی و ایرانی، عزت الله ضرغامی رئیس رسانه ملی در یکی از جلسات اخیر هیئت دولت درباره این مسئله و وضعیت تولید و عرضه مانتو در کشور به رئیس جمهور گزارش داده بود.

رئیس جمهور نیز پس از این گزارش در جلسه هیئت دولت دستور داد که شرایط فروش سهل و آسان مانتوهای مناسب و با شان و جایگاه زنان مسلمان ایجاد شود؛ با این حال هم‌صنفی‌های این مانتو فروش ظاهراً چندان از این تبلیغ خشنود نشدند!

این اتفاق در شرایطی افتاد که اساساً تولید لباس اسلامی به واسطه مصرف بیشتر پارچه و همچنین تولید انواع چادر با کیفیت با هزینه بیشتری برای تولیدکننده همراه است و سودآوری کمتری دارد و از این منظر این نقد وجود دارد که حقیقتاً چرا برخی حتی مانع از فعالیت‌های خصوصی برای تولید پوشاک اسلامی می‌شوند و در مقابل چرا چنین نمونه‌های موفقی حمایت نمی‌شوند؟ آیا بالاخره دوران چند متولی‌گری و پایان آشفته بازار مد و پوشاک را شاهد خواهیم بود؟