نگاهی به فیلم رقص خیالی (Fancy Dance ۲۰۲۳) و بازی لیلی گلداستون

به گزارش شهرآرانیوز، مبارزه برای حفظ بازماندگان خانواده، خط اصلی فیلم «رقص خیالی» به کارگردانی اریکا ترمبلی است که برای اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۲۳ نمایش داده شد و تحسین منتقدان را برانگیخت.

این درام که در بستر مسائل زنان بومی آمریکا شکل گرفته است، چون آینه‌ای آویزان و متحرک، در هر چرخش خود، آثاری از بی‌عدالتی را در زندگی زنان بومی آمریکا تصویر می‌کندو گوشه‌ای از زندگی یک زن را منعکس می‌کند تا از بحران زنان بومی ناپدید شده و کشته شده، تصویری به مخاطب بدهد.

«جکس» با بازی قدرتمند لیلی گلداستون، که با فیلم Killers of the Flower Moon به شهرت رسید، خواهرش را گم کرده و خواهرزاده‌اش را زیر دست‌وبالش گرفته تا او را از گزند خطرات و قوانینی که زندگی سرخپوستان را محدود می‌کند، حفظ کند. اما این ببر ماده زخمی برای مقابله با قوانینی که حق را به پدربزرگ و مادربزرگ سفیدپوست دخترک می‌دهد، به بن‌بست می‌خورد. دختری (روکای) با بازی «ایزابل دروی-اولسون» که امید دارد مادرش را در مراسم بومی آمریکا، که یک نوع جشنی فرهنگی است، پیدا کند و این آغاز سفری است که این دو را در مسیر سخت و سنگلاخی می‌اندازد.

فریاد زنی شکست‌ناپذیر

بازی قدرتمند لیلی گلداستون در فیلم رقص خیالی یک‌جور فریاد است برای دادخواهی؛ نوع راه رفتنش هنگام جستجوی خواهر گمشده، لبخندش هنگام محبت به خواهرزاده، خشمش هنگام درماندگی و فروپاشی. در همه این صحنه‌ها فریاد بی‌صدای یک زن درمانده، اما شکست‌ناپذیر شنیده می‌شود که وقت‌های سکوتش با آن بازی ظریف و زیرپوستی‌اش رساتر هم می‌شود.

 صدای زنان بومی آمریکا

 در کنار این‌ها نمایش ارزش‌های فرهنگی یک جغرافیا است که در ذهن مخاطب تصویری جدید را روشن می‌کند؛ تصویرسازی که باید چفت و بست داستان درست باشد تا به درستی اتفاق بیفتد.

رقص پایانی برای رقص خیالی

پس از آشکار شدن مرگ خواهر جکس یا مادر روکای در میانه فیلم، رفتن به جشنی که یافتن او را امکان‌پذیر می‌کرد، دیگر چه فایده‌ای دارد؟ اما خاله و خواهرزاده‌ای که راهشان جدا شده است، تنها راه نجات خود را از گسیختن، در همانجا می‌بینند؛ همانجا که رقص بهانه‌ای می‌شود برای رهایی و امید.

مهم‌ترین نقد‌ها به فیلم رقص خیالی (Fancy Dance) ۲۰۲۳

بر اساس مطلبی که فیلم‌نت آن را منتشر کرده است، مهم‌ترین نقد‌ها به فیلم رقص خیالی در اینجا می‌آید: 
 راجر ایبرت این فیلم را به دلیل نمایش واقعی زندگی بومیان آمریکا بدون قضاوت تحسین کرده و بازی لیلی گلداستون و ایزابل دروی-اولسون را به عنوان نقش‌های برجسته ذکر کرده است. منتقدان از توانایی فیلم در ترکیب لحظات احساسی با موضوعات جدی اجتماعی تمجید کرده‌اند.

منتقد سایت راتن تومیتوز به این فیلم امتیاز ۴ از ۵ داده‌اند و آن را به خاطر داستان‌سرایی و بازی‌های قوی بازیگران تحسین کرده‌اند. برخی منتقدان پایان فیلم را کمرنگ دانسته‌اند، اما در مجموع نظرات مثبتی ارائه داده‌اند.

پِیست مگزین این فیلم به عنوان یک درام کم‌کشش و صادقانه که به موضوعات چالش‌برانگیز زنان بومی پرداخته، مورد تحسین قرار گرفته است. منتقدان از روایت واقع‌گرایانه و احساسی فیلم قدردانی کرده‌اند و آن را یک اثر تأثیرگذار در بازنمایی تجربیات بومیان دانسته‌اند.

منتقدان مووی‌وب به فیلم امتیاز بالایی داده‌اند و آن را به خاطر توانایی‌اش در نشان دادن رابطه پیچیده و عاطفی بین جکس و روکای ستوده‌اند. این فیلم به عنوان یکی از آثار برجسته جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۲۳ معرفی شده است.

فیلمی که نور را روی صورت لیلی گلداستون انداخت

لیلی گلداستون، بازیگر بومی آمریکایی است که نامش با فیلم Killers of the Flower Moon بر سرزبان‌ها افتاد. این بازیگر ۳۸ ساله، که لیسانس را خود در بازیگری/ کارگردانی گرفت و تحصیلات مختصری در زمینه مطالعات بومی‌های آمریکا کسب کرد،  در سال ۲۰۱۲ به طور رسمی فعالیت خود به عنوان بازیگر را آغاز کرد و در فیلم Winter in the Blood (۲۰۱۲) و فیلم Buster’s Mal Heart (۲۰۱۶) حضور یافت.

 بازی در نقش جیمی در فیلم Certain Woman (۲۰۱۶) به کارگردانی کلی ریچارد (Kelly Reichardt)  افتخاراتی نظیر جایزه انجمن منتقدان فیلم لس‌آنجلس و جایزه انجمن منتقدان فیلم بوستون در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای او به ارمغان آورد.

همچنین نامزد جایزه ایندیپندنت اسپریت برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن و جایزه فیلم مستقل گاتهام برای اجرای شگفت‌انگیز شد.

لیلی نقش کوتاهی هم در فیلم First Cow (۲۰۱۹) داشت. او در سال ۲۰۲۲ در فیلم The Unknown Country به کارگردانی موریسا مالتز (Morrisa Maltz) بازی کرد و جایزه فیلم مستقل گاتهام برای اجرای برجسته نقش اول را از آن خود کرد.

اما حضور او در فیلم قاتلان ماه کامل ( Killers of the FlowerMoon) بود که نور را روی صورت این بازیگر زن انداخت و چهره‌اش را به عنوان یک بازیگر زن خوب به به دیگران نشان داد؛ زمانی که  در فوریه ۲۰۲۱ به عنوان یکی از بازیگران فیلم جدید مارتین اسکورسیزی انتخاب و هم‌بازی لئوناردو دیکاپریو و رابرت دنیرو شد.

نقش‌آفرینی او در این فیلم که، او را برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام در سال ۲۰۲۴ کرد، توانست نظر منتقدان را به خود جلب کند و حتی از بازی او به عنوان نقطه قوت فیلم نام برده شد.