آیا مذهبی نماها می‌توانند در هر حکومتی جایگاه خود را پیدا کنند؟
گروه فرهتگی: در دنیای پرشتاب و پویای امروز، رویدادها به سرعت از طریق فضای مجازی منتشر می‌شوند و گاه باعث بحث‌های داغ و چالش‌برانگیز در جامعه می‌گردند. یکی از این رویدادها، ویدیویی از رسالت بوذری، مجری معروف برنامه‌های فرهنگی، است که به تازگی در فضای مجازی منتشر شده است. در این ویدیو، بوذری در یک برنامه فرهنگی و در حضور بسیاری از مدعوین و مردم، تنها به علت چند لحظه گذشتن وقت برنامه، با روحانی برنامه که مهمان‌شان بوده، بسیار بد صحبت می‌کند. حتی تا جایی پیش می‌رود که می‌گوید: “ما ۴۵ سال است گروگان شما هستیم.”
به گزارش بولتن نیوز، این حادثه، موجی از واکنش‌ها را در پی داشته است. بسیاری از افراد این رفتار بوذری را محکوم کردند اما سوال اصلی اینجاست: آیا افرادی مانند رسالت بوذری که در طول سال‌های متمادی از این حکومت بهره‌برداری کرده‌اند، می‌توانند ادعا کنند که گروگان روحانیت هستند؟
در تاریخ معاصر ایران، شاهد حضور افرادی بوده‌ایم که همواره توانسته‌اند در هر حکومتی جایگاه خود را پیدا کنند. این افراد، که معمولاً به عنوان “مذهبی نما” شناخته می‌شوند، با تکیه بر نمادها و ارزش‌های دینی، توانسته‌اند در دوران‌های مختلف سیاسی و اجتماعی، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار شوند. این افراد با تظاهر به دینداری و وفاداری به ارزش‌های دینی، به خود اجازه می‌دهند تا در هر شرایطی و با هر حکومتی، موقعیت خود را حفظ کنند.
تعداد بازدید : 3226
رسالت بوذری نیز یکی از این افراد به شمار می‌آید. او با اجرای برنامه‌های فرهنگی و مذهبی، توانسته است محبوبیت زیادی در جامعه کسب کند. اما آیا این محبوبیت تنها به دلیل توانایی‌های حرفه‌ای اوست؟ یا اینکه او با تکیه بر نمادهای دینی و نزدیکی به مراکز قدرت، توانسته است این جایگاه را به دست آورد؟
ادعای بوذری مبنی بر اینکه “۴۵ سال است گروگان روحانیت” است، نشان‌دهنده تضادی در رفتار و گفتار اوست. آیا کسی که در طول این سال‌ها از امکانات و فرصت‌های حکومت بهره‌برداری کرده، می‌تواند ادعا کند که گروگان بوده است؟ یا اینکه او و افرادی مانند او، در واقع با تکیه بر نفوذ و قدرت خود، توانسته‌اند به نوعی “گروگان‌گیری” فرهنگی و اجتماعی بپردازند؟
در نهایت، سوالی که باقی می‌ماند این است: آیا افرادی مانند رسالت بوذری، که در هر حکومتی جایگاه خود را پیدا می‌کنند، می‌توانند به واقع منتقد حاکمیت باشند؟ یا اینکه این نقدها تنها پوششی برای حفظ موقعیت و نفوذ آنهاست؟ پاسخ به این سوال، نیازمند بررسی دقیق‌تر و عمیق‌تر رفتار و گفتار این افراد در طول تاریخ است.
source