به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این روزها درباره مخاطبِ تلویزیون و سهم فیلم و سریال در اوقات فراغت مردم بحث‌های مختلفی می‌شود، ابتدا یک نظرسنجی در فضای رسانه‌ای کشور مورد بحث قرار می‌گیرد؛ آیا مردم بیشتر از طریق شبکه نمایش خانگی، دانلود از فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای سریال‌ها و فیلم‌هایشان را تماشا می‌کنند یا تلویزیون؟
این نظرسنجی و بحث‌های پیرامون کاهش مخاطب تلویزیون، با واکنش‌های مدیران ارشد سازمان صداوسیما خصوصاً پیمان جبلی و محسن برمهانی همراه شد. آنها به عدم واقعی بودنِ این نظرسنجی‌ها و گستره آمایش‌ها اشاره می‌کردند که اساساً از یک‌سری جوان دانشجو با تعداد محدودی این نظرسنجی انجام شده است و بسیاری از موارد دیگر.
اما اساساً مردم چقدر از تلویزیون استقبال می‌کنند، چقدر فیلم و سریال در سبد اوقات فراغت‌شان قرار دارد و چقدرهای دیگری که با دوربین تسنیم میان‌شان رفتیم تا رودررو بحث‌هایی را داشته باشیم. از نوجوانان، جوانان و میانسالانی که به‌نمایندگی از آنها با چند نفر گفت‌وگو کردیم، پاسخ‌های قابل‌تأملی به دست آمد که در ادامه می‌بینید.
.
* وقتی از مردم سؤال کردیم زمان‌های آزاد و اوقات فراغت‌شان را چگونه می‌گذرانند؛ نکته‌ای که بیشتر میان همه پاسخ‌ها مشترک بود مشکلات معیشتی و اقتصادی را که اجازه نمی‌دهد مثل گذشته بتوانند اوقات فراغتی داشته باشند، مطرح می‌کردند و در وهله بعدی بیشتر ورزش کردن، کتاب‌خواندن و پیاده‌روی را ترجیح می‌دهند.
البته افرادی هم بودند که گوش دادن به پادکست، استفاده از دوره‌های آموزشی و با خانواده مسافرت رفتن و تفریح کردن را به هرچیزی ترجیح می‌دادند.
* سؤال بعدی به سهم فیلم و سریال در اوقات فراغت مردم اختصاص داشت که به‌جز یکی دو نفر عمدتاً سهم حداقلی را به آن اختصاص می‌دادند از 5 درصد تا 15 درصد؛ نکته بعدی بیشتر سریال‌های خانگی، گردش در فضای مجازی و دانلود از کانال‌های فیلم و سریال خارجی را ترجیح می‌دادند.
البته برخی از مخاطبان هم می‌گفتند اگر فیلم‌ها تاریخی، به‌روز و واقعی‌تر ساخته شوند، حتماً مخاطبش می‌شوند، برخی نام‌هایی همچون «هفت سر اژدها» تلویزیون را می‌آوردند که نمونه خوبی بوده است، یا سریال‌های مهران مدیری، مهران غفوریان و رضا عطاران در گذشته را ترجیح می‌دهند و بیشتر اوقات تماشای تلویزیون‌شان به شبکه آی‌فیلم و یا پیگیری اخبار اختصاص داده می‌شود.
* از نکته‌ای که درباره اقبال روی مدیوم‌های تلویزیون، شبکه نمایش خانگی و فضای مجازی مطرح شد؛ پاسخ‌های قابل‌تأملی به دست آمد، خانمی می‌گفت فضای مجازی اقبال بیشتری دارد چون در یک زمان محدود، حجم زیادی از اطلاعات را در کسری از ثانیه در اختیار مخاطب قرار می‌دهد، یا شخص دیگری که می‌گفت تقریباً سهم نمایش خانگی بیشتر است و درصد کمی اخبار را از تلویزیون دنبال می‌کند.
مخاطب دیگری می‌گفت: قطعاً نمایش خانگی فاصله بیشتری با تلویزیون دارد؛ چرا که ما برای فوتبال و خبر به تلویزیون مراجعه می‌کنیم و فیلم و سریال‌هایمان را در فضای اینترنت جست‌وجو می‌کنیم.
مخاطب دیگر، پیرمردی که اعتقاد داشت 40 درصد از جامعه تلویزیون را دنبال می‌کنند، این نکته را مطرح کرد: تلویزیون کارهای جدید جذاب تولید کند که ما بیرون از تلویزیون به‌دنبال سریال‌ها و فیلم‌های موردعلاقه‌مان نگردیم.
برخی از مخاطبان دیگر بارها نام آی‌فیلم و تماشای فوتبال از تلویزیون را بردند، می‌گفتند: نوستالژی‌هایی که از آی‌فیلم دنبال می‌کنیم حال‌مان را خوب می‌کنند و البته جذابیت‌هایی هم دارند که میان سریال‌های جدید نمی‌بینیم.
* سؤال بعدی به چقدر بیننده داشتنِ تلویزیون برمی‌گشت؛ بسیاری این نکته را مطرح می‌کردند در آمارها و ارقام بینندگان رسانه‌ها خصوصاً صداوسیما بارها اغراق شده است و به‌نظر می‌رسد مدیران صداوسیما بایستی نظرسنجی‌ها و آمایش‌های گسترده‌تری انجام دهند تا این آمارها واقعی شود.
برخی می‌گفتند تعداد مخاطب تلویزیون به‌خاطر تنوع رسانه‌ها پایین آمده است، برخی دیگر دلیل این کاهش مخاطب را عدم داشتن محدودیت‌های نمایش خانگی عنوان کردند که این محدودیت‌ها در صداوسیما هست و آنجا نیست.
* گروهی اعتقاد دارند چهره‌ها باید بازگردند از مهران مدیری که بارها نامش آمد تا فردوسی‌پور و بازگشت برخی از برنامه‌ها و سریال‌های پرطرفدار؛ این نکته را در پاسخ به این درخواست مطرح کردند که پرسیده شد انتظارات‌شان را از مدیران تلویزیون مطرح کنند.
عمدتاً این نکته گفته شد؛ “تلویزیون سهمی را که باید امروز برای پرورش نسل جوان ایفا کند، انجام نمی‌دهد.”، یا این نکته؛ “صداوسیما مخاطب کمی دارد و کیفیت سریال‌هایش پایین آمده است، قبلاً سریال‌هایمان چیزهایی داشت که ارزش دیدن داشته باشد و الآن سریال‌هایی ساخته می‌شود که چیزی ندارد که به فرزندان‌مان بگوییم ببینند”.
این نکته مطرح می‌شد که این سریال‌ها آن‌قدر جذاب نیستند که قسمت به قسمتِ سریال را دنبال کنند، و این‌که پیشنهاداتی هم داشتند؛ “این عرصه را به نسل جوان بسپارید، همان‌هایی که امروز در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر خلاقیت‌ها و نوآوری‌هایی داشته‌اند که توانسته‌اند مخاطبان را به خودش جذب کنند،
نظرات مردم را درنظر بگیرید و به ذائقه‌شان احترام بگزارید، سریالی که پخش می‌شود حتماً انتقادها را بازگو کنید و از کنار نظرات مردم به‌سادگی نگذرید”.
بسیاری از مخاطبان این انتظار را هم از سریال‌سازان عنوان کردند؛ “از نویسنده‌های خوب استفاده کنید که همه اتفاقات یک اثر نمایشی به فیلمنامه خوب برمی‌گردد، مسلماً برای یک سریال زمانی اتفاق خوبی می‌افتد که فیلمنامه خوبی داشته باشد، یک بازیگر خوب با فیلمنامه خوبی می‌تواند خوب باشد”.
انتهای پیام/+
source