به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، در نخستین نشست از سلسله نشست‌های نقد تازه‌های تاریخی که به تحلیل کتاب «ایران ـ روسیه: دو قرن مواجهه» اثر استفانی کرونین اختصاص داشت، به بررسی ابعاد مختلف روابط تاریخی ایران و روسیه و تأثیرات آن بر تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دو کشور پرداخت.
در این نشست، گودرز رشتیانی، عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران، و جواد مرشدلو، عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، به‌عنوان سخنران حضور داشتند. دبیری این نشست نیز بر عهده مصطفی نوری، پژوهشگر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، بود.
در آغاز نشست نقد و بررسی کتاب «ایران – روسیه»، مصطفی نوری، پژوهشگر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و دبیر نشست، با اشاره به اهمیت روابط ایران و روسیه در تاریخ کشور اظهار داشت: مناسبات ایران و روسیه در قرن‌های نوزدهم و بیستم نقش اساسی در فراز و فرود تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تاریخ ما داشته است. روسیه تزاری و شوروی بلشویک در این دو قرن بیشتر از منظر رقابت با انگلستان به ایران نگاه می‌کردند و نه اتحاد با این کشور، که تأثیرات فراوانی بر تاریخ ایران گذاشت.
دبیر نشست در ادامه به معرفی کتاب «ایران – روسیه» اثر خانم استفانی کرونین پرداخت و گفت: این کتاب مجموعه‌ای از مقالات پژوهشگران برجسته‌ای چون الیور باست و تورج اتابکی ، مازیار بهروز و سهراب یزدانی و .. است که موضوعاتی چون درگیری‌های قاجاری‌ها و روس‌ها در قفقاز، انقلاب ۱۹۰۵ روسیه، جنبش مشروطه ایران و روابط ایران و شوروی در دوره رضا شاه را بررسی می‌کند.
در ادامه گودرز رشتیانی، عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران در نشست نقد و بررسی کتاب « ایران-روسیه: دو قرن مواجهه» با بررسی ابعاد تاریخی روابط ایران و روسیه، این دو کشور را « همسایگان اجباری» توصیف کرد. وی با اشاره به آغاز تعاملات از قرن شانزدهم میلادی، بر اهمیت تاریخی و سیاسی این روابط تاکید کرد و گفت: روسیه از جنبه‌های مختلف برای ایران اهمیت دارد. ایران و روسیه را می‌توان همسایگان اجباری نامید که تاریخ طولانی از هم‌مرزی و تعامل دارند. این روابط از دوره روسیه تزاری آغاز شده و حتی در دوران شوروی و پس از فروپاشی نیز ادامه پیدا کرده است.
وی همچنین به ساختار کتاب اشاره کرد و افزود: ترتیب مقالات در کتاب به نظر می‌رسد که فاقد نظم منطقی باشد و برخی موضوعات به‌طور ناقص بررسی شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، در مورد تاثیرات فرهنگی و علمی روابط ایران و روسیه، تنها به برخی جنبه‌ها پرداخته شده است و بخش‌های مهمی مانند تاثیرات صنعتی و فناوری روسیه بر ایران نادیده گرفته شده است.
وی در پایان با تأکید بر لزوم پژوهش‌های بیشتر در زمینه روابط تاریخی ایران و روسیه افزود: کتاب حاضر، با تمام نقاط ضعفش، به‌هرحال گامی در جهت تحقیق و تفحص در روابط ایران و روسیه است. با این حال، نیاز داریم تا در آینده مطالعاتی جامع‌تر و دقیق‌تر در این زمینه انجام شود تا بتوانیم تصویری کامل از تاریخ این روابط به دست آوریم.
انتهای پیام
source