به گزارش ایکنا به نقل از بنیاد ایران‌شناسی، محمدحسین رجبی‌دوانی، رئیس این مرکز دوشنبه ۱۹ آذر با حضور در همایش بین‌المللی بزرگداشت استاد شهریار در دانشگاه استانبول ترکیه که به همت وابستگی فرهنگی سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در استانبول و با همکاری گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات این دانشگاه برگزار شد، به ایراد سخنرانی پرداخت.
رجبی‌دوانی در ابتدای سخنان خود ضمن ابراز خشنودی از حضور در همایش بین‌المللی بزرگداشت استاد سید محمدحسین شهریار، شاعر بلندآوازه ایرانی گفت: این شاعر بزرگ ایرانی با ذوق و قریحه خدادادی خود به زبان‌های فارسی و آذری اشعار زیبایی سروده و شهریار به این سبب در تاریخ ماندگار شده است.
وی افزود: شعر فارسی پس از اسلام و آمیخته شدن با مضامین معنوی و قرآنی و تعالیم نبوی غنای بسیاری یافت و شعر فارسی با تلاش‌های شاعرانی همچون؛ رودکی، دقیقی و بعد فردوسی جاودانه شد؛ به گونه‌ای که نه تنها سامانیان ایرانی و فارسی‌زبان، بلکه سلسله‌های غیر ایرانی از جمله غزنویان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان نیز که بر ایران سیطره می‌یافتند، خود زبان فارسی می‌آموختند و آن را زبان رسمی دربار خویش می‌ساختند و شاعران پارسی‌گوی را نیز به خدمت می‌گرفتند. در این میان شاعرانی مانند؛ مولانا، سعدی و حافظ بیشتر جلوه می‌کردند زیرا اشعار آنان با مضامین معنوی و آیات قرآنی و احادیث نبوی ممزوج شده بود و از آن‌ها روح می‌گرفت.
این مورخ ادامه داد: پس از به قدرت رسیدن سلسله صفویه و اعلام مذهب شیعه اثنی‌عشری به عنوان مذهب رسمی ایران با حمایت پادشاهان این سلسله به ویژه شاه طهماسب، سرودن اشعار در منقبت اهل بیت (ع) و مداحی و مراثی آنان گسترش یافت و شتاب گرفت.
رجی دوانی، تشویق شاه‌طهماسب را دلیل سرودن دوازده بند جاودانه محتشم کاشانی برشمرد و تأکید کرد: از میانه دوران قاجار که تجددگرایی و غرب‌زدگی در ایران گسترش یافت، موجب شد که منقبت‌سرایی رو به ضعف گراید و اگرچه همچنان منقبت‌سرایی اهل بیت (ع) وجود داشت لیکن اشعار بلند و جاودانه‌ای همپای دوازده بند محتشم پدید نیامد.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی گفت: با روی کار آمدن حکومت پهلوی و دین‌ستیزی و ممنوعیت فعالیت‌ها و شعائر مذهبی و نیز پیدایش سبک شعری جدید به نام شعر نو می‌رفت که سنت زیبای منقبت‌سرایی به تاریخ سپرده شود اما استاد شهریار پس از تحولی معنوی و عرفانی که در او ایجاد شد با اخلاص و ایمان کامل به ولایت اهل بیت (ع) منقبت‌سرایی را در اوج زیبایی احیا کرد.
وی تفاوت بزرگ شهریار با محتشم را چنین برشمرد: حکومت وقت از محتشم کاشانی حمایت می‌کرد ولی استاد شهریار در فضایی که مخالف با شعائر دینی بود، منقبت‌سرایی می‌کرد و غزلیات قیام محمد (ص)، علی ای همای رحمت، شب و علی، کاروان کربلا نمونه‌های برجسته‌ای از آثار شهریار شعر ایران است.
رجبی‌دوانی غزل «شب و علی» را از جمله بهترین شعرهای تاریخ ادبیات فارسی با موضوع امیرمومنان (ع) برشمرد و اظهار کرد: به عقیده صاحب‌نظران از مثنوی عظیم و ماندگار مولانا و اشعار او در مورد حضرت علی (ع) چیزی کم ندارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان نقل‌قولی از استاد شهریار بیان کرد: شهریار ماند و انقلاب اسلامی را دید و زمانی که از او پرسیدند کدام شعر را دیدی که از همه اشعار زیباتر باشد، شهریار گفت شعری که مردم بر زبان جاری می‌کردند «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج) خمینی را نگهدار».
رئیس بنیاد ایران‌شناسی در پایان جایگاه شهریار را در کنار شاعران بزرگی همچون فردوسی و نظامی حکیم دانست و ابراز امیدواری کرد: برگزاری این همایش‌ها، موجب گسترش فرهنگ همگرایی در کشورهای حوزه زبان و ادب فارسی شود تا موجب تعمیق روابط گوناگون ملت‌ها شود.
انتهای پیام
source