به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یک ماه و اندی پیش، هزار نویسنده مطرح جهانی بیانیهای را امضا کردند که موسسات فرهنگی، ناشران، جشنوارهها و انتشاراتیهای اسرائیلی را تحریم میکرد، این بزرگترین تحریمی بود که تاکنون علیه اسرائیل به امضا رسیده بود، از همان روزهای نخست، شمار امضاکنندگان این بیانیه رو به فزونی رفت و امروز از 6 هزار امضا گذشته است.
نویسندگان امضاکننده این بیانیه در اعتراض به جنایتهای رژیم صیهونیستی در غزه و لبنان متعهد شدهاند که با کلیه موسسه فرهنگی، ناشران، جشنوارهها یا انتشاراتی که در نقض حقوق فلسطینیها همدست هستند، همکاری نکنند.
این نامه که با واکنشهای متعددی روبرو شده، همدردی جامعه جهانی نویسندگان و صنعت نشر را با فجایعی که اسرائیلیها در غزه رقم زدند نشان میدهد، فاجعهای که در نامه از آن با عنوان «عمیقترین بحران اخلاقی، سیاسی و فرهنگی قرن بیست و یکم» یادشده است.
امضاکنندگان این نامه صراحتا اعلام کردهاند، که با ناشران، جشنوارهها، آژانسهای ادبی و نشریاتی که در نقض حقوق فلسطینیها با اجرای سیاستها و شیوههای تبعیضآمیز یا توجیه اشغال، نژادپرستی یا نسلکشی اسرائیل شریک هستند، همکاری نخواهند کرد. همچنین نهادهایی که هرگز علناً حقوق مسلم مردم فلسطین را (که در قوانین بینالمللی تصریح شده) به رسمیت نشناختهاند نیز تحریم خواهند شد.
در این بیانیه آمده است: اسرائیل غزه را غیرقابل زندگی کرده است. نمیتوان دقیقاً دانست که اسرائیل از ماه اکتبر تاکنون چند هزار فلسطینی را کشته است، زیرا اسرائیل تمام زیرساختها از جمله توانایی شمارش و دفن کشتهها را از بین برده است. ما میدانیم که اسرائیل از ماه اکتبر حداقل 43هزار و 362 فلسطینی را در غزه کشته است و این بزرگترین جنگ علیه کودکان در این قرن است.
در این بیانیه همچنین از امضاکنندگان خواسته شده است که نقشی که فرهنگ میتواند در دفاع از صدای مظلومیت فلسطین ایفا کند، به رسمیت بشناسند و آمده است: «موسسات فرهنگی اسرائیل که اغلب مستقیماً با دولت کار میکنند، در مخفی کردن، پنهان کردن و سلب مالکیت و سرکوب میلیونها فلسطینی برای دههها نقش بسیار مهمی داشتهاند. ما نقشی داریم که باید ایفا کنیم. ما با وجدان نمیتوانیم بدون بازجویی از رابطه آنها با آپارتاید و آوارگی با نهادهای اسرائیل وارد تعامل شویم.»
نویسندگان برنده جوای زنوبل، پولیترز و بوکر از امضاکنندگان اصلی این بیانیه هستند، در این میان نامهای معروفی چون سالی رونی، عبدالرزاق گورناه برنده نوبل 2021، آنی ارنو برنده نوبل 2022، ویت تان نگوین، جونو دیاز، پرسیوال اورت برنده جایزه بوکر 2024؛ ریچل کوشنر، جودیت باتلر، نائومی کلاین و مریم مارگولیس دیده میشود.
نائومی کلاین از امضاکنندگان اولیه این بیانیه، نویسنده 54 ساله کانادایی یک روزنامهنگار و فعال اجتماعی است، کلاین عضوی از جامعه یهود مخالف صیهونیسم و اسرائیل است که در سخنرانیهای آتشین خود انتقادات شدیدی را علیه اسرائیل، هویت صیهونیسم و سیاستهای این رژیم داشته است.
نائومی کلاین، نویسنده 54 ساله یهودی ـ کانادایی
کلاین در شهر مونترال از ایالت کبک کانادا به دنیا آمد و در خانوادهای یهودی با پیشینه فعالیتهای صلح طلبانه بزرگ شد. والدینش در سال 1967 به دلیل مخالفت با جنگ ویتنام، از آمریکا به مونترال نقل مکان کردند.
نائومی کلاین نسلِ سوم خانوادهای معترض است. پدربزرگ و مادربزرگ او کمونیستهایی شورشی بودند و پدر و مادرش در گیرودار جنگ ویتنام، آمریکا را رها کرده و به کانادا مهاجرت کردند. او به یاد میآورد که والدینش از بچگی او را در راهپیماییهایی اعتراضی دنبال خود میکشیدهاند. اما نائومی برخلاف آنها خودش را در آرایش و مصرفگرایی غرق میکرد. آنچه او را به سیاست کشاند، چیزی بود که تا به امروز دربارهاش میاندیشد، یک بحران.
کلاین بیشتر دوران نوجوانی خود را در مراکز خرید گذراند و شیفته اجناس مارکدار بود. به عنوان یک کودک و سپس یک نوجوان، او احساس میکرد که «داشتن یک مادر فمینیست توانفرساست» و ضمن دوری از سیاست، به استقبال «مصرفگرایی تمامعیار» رفت.
تغییر جهانبینی کلاین با دو اتفاق مهم در زندگیاش رخ داد، اولین اتفاق در 17 سالگی و زمانی که او برای ورود به دانشگاه تورنتو آماده میشد رخ داد، مادر او سکته کرد و به شدت معلول شد. نائومی، به همراه پدر و برادرش، در بیمارستان و خانه از مادر او مراقبت کرد، اما به این منظور ناچار شد برخی اولویتهای تحصیلی را فدا کند. این وقفه یکساله سبب شد تا او به شخصیتی دیگر تبدیل شود.
در سال بعد، پس از آغاز تحصیل در دانشگاه تورنتو، رویداد دوم اتفاق افتاد، کشتار سال 1989 دانشجویان زن مهندسی در اکول پلیتکنیک، کلاین با چاپ مطالبی در «ورسیتی»، یک روزنامه دانشجویی، در مقام سردبیر نوشتن را آغاز کرد. پس از سال سوم در دانشگاه تورنتو، او انصراف داد تا به شغلی پیشنهادی در «گلوب اند میل» تورنتو بپردازد و سپس سردبیری نشریه «دیس» را برعهده داشت. در 1995، او به دانشگاه تورنتو بازگشت تا درسش را ادامه دهد، اما پیش از آنکه نمرههای نهایی برای اخذ مدرکش را دریافت کند، دانشگاه را برای گذراندن یک دوره آموزشی خبرنگاری ترک گفت.
انتشار نخستین کتاب
در سال 2000، کلاین کتاب «بدون مارک» را منتشر کرد، که برای بسیاری، به جنبش ضد جهانیسازی تبدیل شد. او در این کتاب، فرهنگ مصرفی برند محور و عملکرد شرکتهای بزرگ را مورد حمله قرار دادهاست. همینطور کلاین در این کتاب چندین ابر شرکت را به بهرهکشی از کارگران در فقیرترین کشورهای جهان در جهت کسب سود بیشتر، متهم میکند. کلاین در این کتاب، انتقادات خود را به شرکت «نایک» منتشر کرد، این شرکت پس از آن ناچار شد، چندین بار به این انتقادات پاسخ دهد.
بدون مارک با فروش بیش از یک میلیون نسخه در بیش از 28 زبان، به پرفروشترین کتاب بینالمللی آن سال تبدیل شد.
حصارها و پنجرهها
دومین کتاب کلاین، در سال 2002 با عنوان «حصارها و پنجرهها» منتشر شد، این کتاب مجموعهای از مقالات و سخنرانیهای اوست که در حمایت از جنبش ضد جهانی شدن، نوشته است.
نویسندگی فیلمنامه
کلاین در سال 2004 فیلمنامهای برای فیلم «گرفتن The Take» نوشت، یک فیلم مستند کانادایی که توسط آوی لوئیس همسر نائومی کلاین ساخته شد. این فیلم داستان کارگرانی در بوینس آیرس، آرژانتین است که کنترل یک کارخانه خودروسازی فورجا را که زمانی در آن کار میکردند، پس گرفته و آن را به یک تعاونی کارگری تبدیل میکنند.
دکترین شوک
کتاب سوم کلاین «دکترین شوک: ظهور سرمایهداری فاجعه» بود که در سال 2007 منتشر شد در جدول آثار پرفروش نیویورک تایمز قرار گرفت. این کتاب به 28 زبان دنیا ترجمه شد. کلاین در این کتاب براین باور است که سیاستهای «بازار آزاد» که از سوی میلتون فریدمن (برنده جایزه نوبل اقتصاد) و «مکتب علم اقتصاد شیکاگو» ارائه شدهاند، به شکلی برجسته در کشورهایی همچون شیلی در زمان پینوشه، روسیه تحت رهبری یلتسین، و ایالات متحد آمریکا اجرا شدهاست. وی با انتقاد از این سیاستها عنوان میکند، هنگامی که یک جامعه «شوک» بزرگی را تجربه میکند، تمایل گستردهای برای یک واکنش سریع و قاطع در جهت اصلاح وضعیت ایجاد شده وجود دارد؛ این تمایل به انجام یک عمل جسورانه و فوری، فرصتی را برای افراد سوءاستفادهگر فراهم میکند تا سیاستهایی را اجرا کنند که فراتر از یک واکنش مشروع و قانونی به فاجعه مزبور است.
«نه به لوگوهای تجاری»
«نه به لوگوهای تجاری» دیگر کتاب کلاین است. وی در این کتاب با اشاره به عصر شکلگیری برندها و برون سپاری فرایندهای تولید به شرکتهای فعال در کشورهای در حال توسعه، پرده از سیاستهای استعماری و تزویرگرایانه این ابرشرکتهای تجاری و صنعتی برمیدارد.
«نه گفتن کافی نیست» و نقد دونالد ترامپ
پنجمین کتاب کلاین با عنوان «نه گفتن کافی نیست: مقاومت در برابر سیاستهای شوک ترامپ و رسیدن به جهانی که نیاز داریم»، واکنشی است به ظهور دونالد ترامپ در سیاست جهانی. این کتاب شرح میدهد که روی کار آمدن ترامپ یک تصادف غیرمنتظره نیست و اتفاقاً نتیجه منطقی بدترین و تاریکترین رویکردهای سیاسی نیم قرن گذشته است و ظهور مجدد ناسیونالیسم افراطی را به دنبال خواهد داشت. از نظر کلاین، در این زمان بحرانی مخالفت زبانی و «نه» گفتن کافی نیست. این دوران نیاز به اتحاد مردمی دارد که قصد دارند فاعلانه این روند تاریک را متوقف کنند. این کتاب جایزه کتاب ملی آمریکا در بخش ادبیات غیرداستانی را به دست آورد.
«نبرد برای بهشت»
آخرین کتاب کلاین با عنوان «نبرد برای بهشت» در سال 2018 منتشر شد. این اثر به تحلیل استعمار شدیدی می پردازد که پس از توفان ماریا و با استفاده از این بلای طبیعی به عنوان شوک، بر پورتوریکو حکمفرما شد.
به جز این پنج اثر، کلاین مقالات بسیاری نوشته و در سال های اخیر، خصوصاً در باب مبارزه با گرمایش زمین و انحصارطلبی شرکتهای چندملیتی فعال بوده است. او از منتقدان جنگ آمریکا علیه عراق بود و همیشه نسبت به اقدامات متجاوزانه ی اسرائیل نگاهی منفی داشته است.
«همزاد: سفری به آینه»
کلاین در تازهترین کتاب خود دست بر روی واقعیت و حقیقتی میگذارد که مدتهاست بهلطف شبکههای اجتماعی و هوش مصنوعی، شکننده و متفاوت از قبل شده است. او در این کتاب به نقد سیاستهای اسرائیل نیز پرداخته است.
کلاین در کتابش همزاد به این نکته اشاره کرده که کشورهای غربی بهجای آنکه با سرکوب جامعه یهودی اروپا توسط آلمان نازی روبرو بشوند، کل مشکل را سر خاورمیانه ریختهاند. او پیشتر به نوار غزه سفر کرده است و با جنایتهای ارتش اسرائیل هم آشنا شده است.
وقتی او و دو همراهش به مرز اسرائیل برمیگردند، آنها را چند ساعت معطل میکنند و بعد میگویند که ارتش آماده ارسال تانک به نوار غزه بوده تا آنها را نجات دهد.
کلاین و مبارزه با اسرائیل
کلاین از یهودیان مخالف صیهونیسم است، او سالهاست که بر علیه اسرائیل مبارزه میکند، کلاین هم در کتابهایش هم در سخنرانیهای آتشین خود به سیاستهای رژیم صیهونیستی میتازد.
او در کتاب «شوک» مینویسد: «اسرائیل الگوی هشداردهندهای برای جهانیان است. چرا که اسرائیل تعریف مبارزه با تروریسم و امنیت را تغییر داده است.»
به گفته کلاین اسرائیل به غرب یک پیشنهاد ساده داده است: «ما از بدو تولد با شعار مبارزه با تروریسم شما سر و کار داشتهایم. اجازه دهید جنگ افزارهای پیشرفته و شرکتهای جاسوسی و خصوصی شده ما راهکار را به شما نشان دهند.»
این نویسنده یهودی مطرح میکند، اسرائیل همواره با کشورهای همسایه و در داخل دچار جنگ و درگیری است ولی با این حال توانسته رشد اقتصای قابل توجهی اشته باشد. اما چگونه؟ دلیل آن بسیار ساده است. این رژیم اقتصاد خود را بر فرضیه جنگ دائم بنا کرده است که باعث شده این رژیم تبدیل به الگویی برای بازارهای بعد از یازده سپتامبر شود. در این بین آمریکا بزرگترین مشتری اسرائیل از جهت نیروی انسانی و تسلیحاتی به حساب میآید. عامل رشد اسرائیل از جهت نظامی و تسلیحاتی آزمایشگاه انسانی است که مردم فلسطین آن را تأمین میکنند. در واقع جمعیت چند میلیونی نوار غزه و کرانه باختری اندکی بیشتر از موشهای آزمایشگاهی هستند که در آزمایشات نظامی اسرائیل به منظور ثروتمند کردن شرکتهای خصوصی مورد استفاده قرار میگیرند.
انتقادات تند کلاین به صیهونیسم و بت پوشالی خواندن اسرائیل
مبارزات نائومی کلاین علیه اسرائیل پس از عملیات طوفانالاقصی و جنایتهای یک سال اخیر رژیم اسرائیل علیه مردم غزه شدت بیشتری گرفته است، کلاین که مدتی را نیز در غزه سپری کرده است، چندی پیش در اختتامیه همایش «خیزش ادامه دارد» در انگلستان که با حضور فعالان و رهبران مختلف حوزههای عدالت اجتماعیاقتصادی، محیطزیست، فقر و نابرابری و… برگزار شد، گفت: مقاومت فلسطین جبههای گشود که نه فقط در سطح ملی یا منطقهای که در لایه جهانی همه را با سیل خود برد. در غرب چپ و راست و دموکرات و جمهوریخواه همه با هم متحد شدند علیه بخش دیگری از جهان. او میگوید که وقتی هیمنه گنبد آهنین فروریخت واقعاً هیمنه تمام دولتهای غربی فروریخت و گویا شکست گنبد آهنین، شکست تمام سلطه غربی است چه بر کشورهای دیگر و چه حتی بر مردم خودش.
او با اشاره به مظلومیت مردم فلسطین گفت: آخرین حضورم در لندن درست 5 ماه پیش؛ یعنی اواخر سپتامبر بود؛ 5 ماهی که برایم به اندازه 100 سال گذشت، صد سال شیون و زاری فلسطینیان بر کودکان کشته و معلول خود، صد سال بمباران مدارس و یورش به بیمارستانها و بیحرمتی به مساجد، صد سال ویدیوسازی سربازان اسرائیلی از جنایات خود و قرار دادن آن در رسانه تیک تاک، صد سال سدکردن کامیونهای غذا به دست نوجوانانی که آموزش فاشیستی دیدهاند، صد سال فراخوان آشکار برای نابودی بیش از 2 میلیون نفر از اسیران، اشغال شدگان و گتو نشینها، صد سال طرحهای سرسام آور برای تبدیل غزه به پارکینگ خودروها، یک شهر ساحلی اسرائیلی، یک موزه یک کشتارگاه، یک منطقه حائل، صد سال اخراج حقیقتگویان و صد سال نادانی عامدانه مفسران، صد سال دانشگاههایی که نمیتوانند از فلسطین بگویند و سازمانهای مردم نهادی که از نسلکشی نخواهند گفت، صد سال قطعنامههای درخواست آتش بس که وتو شدهاند و ناکام ماندند،
وی در ادامه عنوان میکند که اقدام نابودگرایانه اسرائیل در غزه نخستین نسلکشی در تاریخ مدرنیته نیست، اول بار نیست که نیروهای فاشیست آشکارا یک ایدئولوژی خشونت آمیز و برتریطلبانه را با تعهدی بیحد و مرز به آن ایدئولوژی آمیختهاند تا مردمی که تهدیدی جمعیتی میپندارند از صفحه تاریخ پاک کنند. اما به گفته کلاین این بزرگترین آن است.
گنبد آهنین و نائومی کلاین
کلاین در ادامه سخنرانی خود به گنبد آهنین اسرائیل اشاره کرده و میگوید در هفتم اکتبر این مدل و این گنبد در پیش چشم جهانیان فرو ریخت، حمله حماس تمام توهم ایمنی و امنیت برای افراد معدودی را در هم شکست. این هجوم نه تنها اسرائیلیان و نتانیاهو را به وحشت انداخت بلکه دولتهای غربی را نیز تا مغز استخوان لرزاند.
صیهونیسم همان گوساله سامری است
کلاین در سخنرانیهای دیگر خود نیز به سیاستهای اسرائیل تاخته است، او در سال جاری، در جریان فعالیتهای «عید پسح» نیز در سخنرانی با « تسلیح اسرائیل را متوقف کنید» با اشاره به ماجرای پرستیدن گوساله سامری توسط قوم یهود، گفت: بسیاری از مردم ما یک بار دیگر خدای دروغین را میپرستند و از آن خوشحال و سرمست و با آن نجس شدهاند. این خدای دروغین، صهیونیسم است که عمیقترین داستانهای کتاب مقدس ما در مورد عدالت و آزادی از بردگی مانند خود داستان عید پسح را میگیرد و آنها را به سلاحهای وحشیانه استعماری سرقت زمین تبدیل میکند و از آنها به عنوان نقشه راه برای پاکسازی قومی و جنگ نسل کشی استفاده میکند.
صهیونیسم بتی است که جرأت میکند ایده متعالی سرزمین موعود را که استعارهای از آزادی بشر است و با ادیان بسیاری به گوشه و کنار این جهان سفر کرده است، بگیرد و آن را به سند فروشی به یک دولت نظامی قومی تبدیل کند. نسخه رهایی که توسط صهیونیسم سیاسی پیشنهاد شده است، خود یک ایده ناپسند است. این امر از ابتدا مستلزم اخراج دسته جمعی فلسطینیها از خانهها و سرزمینهای اجدادی خود در جریان نکبت بود.
صهیونیسم از لحظه پیدایش، نوعی آزادی زشت ایجاد کرده است که به کودکان فلسطینی نه به عنوان انسان، بلکه به عنوان یک تهدید جمعیتی نگاه میکند، همانطور که فرعون از افزایش جمعیت اسرائیلیها میترسید و برای همین دستور کشتن بچههایشان را صادر کرد.
صیهونیسم همان بتی است که به تمام ارزشهای یهود خیانت میکند
این یک بت و خدای دروغین است که آزادی یهودیان را با بمبهای خوشهای که کودکان فلسطینی را میکشند و معلول میکنند، برابر میداند. این بتی است که به تمام ارزشهای یهودی خیانت کرده و میکند.
و با عشق ما به عنوان مردم به متون و آموزش، امروز یک بت و خدای دروغین نزد ما میآید تا بمباران تمام دانشگاههای نوار غزه، تخریب مدارس، بایگانیها و چاپخانههای بی شمار و کشتار صدها نفر از دانشگاهیان، روزنامه نگاران و شاعران را توجیه کند.
تحریم جشنواره صداهای جهانی آمریکا
فعالیتهای ضد اسرائیلی کلاین تنها به سخنرانیهای آتشین او ختم نمی شود، او 9 ماه پیش نیز به جمع نویسندگان تحریمکننده جشنواره صداهای جهانی پیوست، این نویسندگان نامه سرگشادهای به انجمن قلم آمریکا نوشته و در آن اعلام کردند در جشنواره صداهای جهانی قلم امسال شرکت نمیکنند.آنها واکنش ناکافی این سازمان به نسلکشی آشکار در غزه را دلیل این تصمیم خود ذکر کردهاند.
در ایننامه آمده است: در چارچوب جنگ مداوم اسرائیل علیه غزه، ما معتقدیم که قلم آمریکا به تعهد اعلام شده این سازمان به صلح و برابری برای همه و آزادی و امنیت برای نویسندگان در همه جا خیانت کرده است.
نامه مذکور در ادامه به تشریح راههای مختلف سرکوب نویسندگان و روزنامهنگاران فلسطینی و همچنین متحدان آنها در آمریکا از زمان آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه پرداخته و سازمان را به دلیل امتناع از «پیوستن به آن» تقبیح میکند. دیگر سازمانهای برجسته حقوق بشری و مقامات سازمان ملل متحد نیز درخواست آتش بس فوری و بدون قید و شرط در غزه را اعلام کردهاند.
جشنواره صداهای جهانی «پن» یکی از برجستهترین رویدادهای ادبی جهان و محور برنامههای سالانه انجمن قلم آمریکاست که در قالب یک جشن هفتگی از ادبیات بینالمللی از سال2005 هر سال در آوریل در نیویورک و لسآنجلس برگزار میشود.
کلاین و نقد سیاستهای مصحک اسرائیل درباره محبط زیست
نائومی کلاین که یکی از مدافعان سرسخت محیط زیست است، به نقد سیاستهای اسرائیل در حوزه محیط زیست نیز پرداخته است، او در همایش ادوارد سعید در لندن، دربارۀ بحران زیستمحیطی و جنگ بر سر نفت، آب و خاک در سال 2016 به نقد سیاستهای اسرائیل پرداخت و گفت: دولت اسرائیل مدتها پروژۀ ملتسازی خود را در زیر رنگ و لعابِ محیطزیستگرایی پنهان کرده بود. «بازگشت به زمین» یکی از عناصر کلیدی تفکر پیشگامان صیهونیست بود. در چنین اوضاع و احوالی درختها یکی از سلاحهای بسیار قویِ ممکن برای اشغال و تصاحب اراضی بودند. بیشمار درخت پسته و زیتون از ریشه کنده شدند تا اسکان اسرائیلیها در خانههای جدید و ساخت جادههای منحصراً اسرائیلی امکانپذیر شود. بااینحال قضیه به اینجا ختم نمیشود. روی این باغهای میوه و روستاهای فلسطینی، جنگلهای کاج و اکالیپتوس کاشتند. شهرت صندوق ملی یهودیان در این دست اقدامات از همه بیشتر بود. صندوق ملی یهودیان که شعارش «سبزکردن بیابان» بود، ادعا میکرد از سال 1901 دویستوپنجاهمیلیون درخت در اراضی اشغالی کاشته است؛ آنهم درختانی که بسیاریشان بومی منطقه نبودند. وقتی که پای تبلیغات در میان بود، صندوق ملی یهودیان خودش را «ان.جی.او»یی زیستمحیطی مثل بقیۀ «ان.جی.او»های زیستمحیطی جا میزد که با جنگلها و مدیریت منابع آبی، پارکها و احیای فضای سبز سروکار دارد؛ اما این «ان.جی.او» از قضا بزرگترین مالک خصوصی اراضی در اسرائیل نیز هست و اگر بخواهیم از ایرادهای حقوقی مفصل بگذریم، نمیتوانیم فراموش کنیم که این نهاد هنوز هم که هنوز است، از اجارهدادن و فروش زمین به غیریهودیان خودداری میکند.
نائومی کلاین حالا یک ماهی است که به جمع 6 هزار نویسنده تحریم کننده اسرائیل پیوسته است و بار دیگر مخالفت خود را با رژیم صهیونیستی و جنایتهایش علیه مردم فلسطین اعلام کرده است. او قبل از سالگرد طوفانالاقصی در مقالهای که در گاردین نوشت،گفته بود، امروز دیگر این کوشش اسرائیل برای معرفی کردن خود به عنوان بیگناه و شایسته حمایت بیچون و چرا و معرفی کشورهای دیگر به عنوان دشمنانی هیولا هستند و شایسته خشونتی که نه قانون را میشناسد و نه مرزها را، خواه در غزه، جنین، بیروت، دمشق یا…بیهوده است. امروز دنیا روی واقعی اسرائیل را دیده است.
نویسندگان، شاعران، بازیگران و چهرههای فرهنگی و هنری بسیاری سالهاست که در انتقاد به سیاستهای غرب و جنایتهای اسرائیل در فلسطین، فعالیت میکنند، پس از «طوفان الاقصی» و آشکارتر شدن چهره صهیونیستها در جهان، حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی و کشتار زنان و کودکان بیگناه غزه فریاد اعتراض بسیاری از دیگر چهرههای مشهور جهانی را نیز بلند کرده است.
انتهای پیام/
source