«ملاقات محرمانه» برای شست‌و‌شوی مغزی مخاطبانی ساخته شده که ظاهر هالیوود را باور می‌کنند.
فیلم «ملاقات محرمانه» یا «مجمع کاردینال‌ها» Conclave جدیدترین نمونه از اقدامات پروپاگانداگونه هالیوود و نوعی دهان‌کجی به کاتولیک‌های متدین است.
داستان فیلم «ملاقات محرمانه» درباره چیست؟
این فیلم بر اساس رمانی با همین نام به قلم رابرت هریس، درباره کشکمش‌های انتخابات پاپ است. پس از درگذشت پاپ، حدود ۱۰۰ کاردینال کاتولیک از اقصی نقاط جهان به واتیکان می‌آیند تا پاپ بعدی را انتخاب کنند. کاردینال لارنس با بازی رالف فاینس، مدیر برگزاری انتخابات بوده و کاراکتر اصلی فیلم نیز است. از همان ابتدای کار، گرایشات جناح قهرمانان و دشمنان (از منظر هالیوود) مشخص می‌شود. بدون اینکه جای تعجبی داشته باشد، کاردینال‌های لیبرال، روحانیون با‌شرف و روشن‌فکری هستند که می‌خواهند به هر قیمتی که شده است، جلوی انتخاب یک کاردینال محافظه‌کار ایتالیایی را بگیرند. حتی به قیمت اینکه یک فرد ناشایست را برگزینند.
در دقیقه ۱۳، یک کاردینال مرموز و ناشناخته را به‌نحوی به‌مخاطب معرفی می‌شود که مشت فیلمنامه را در ایجاد سوسپانس(تعلیق)، باز می‌کند. در راستای قهرمان‌سازی از کاردینال بنیتز، او رهبر کاتولیکها در مناطق جنگ‌زده نظیر کنگو، عراق و افغانستان بوده و در نقطه مقابل کاردینال تدسکو ایتالیایی که با امکانات رفاهی فراوان در شهر ونیز فعالیت دارد، قرار می‌گیرد. استنلی توچی نقش کاردینال بلینی، نماینده لیبرال‌ها را بازی کرده و جان لیثگو در نقش کاردینال ترمبلی ظاهر شده و چهره شارلاتان این مجمع است؛ لوشیان ماساماتی نیز در نقش کاردینال آدایمی بازی کرده و نماینده سیاه‌پوستان خواهد بود.
تدسکو: معتقد است که زبان لاتین، باید زبان رسمی باقی بماند. مخالف سرسخت همجنس‌گرایی و باورهای لیبرال بوده و می‌گوید که تعداد مسلمانان در اروپا زیاد است و نباید با مسلمانان وفاق کرد. تدسکو به یک شخصیت تبدیل نمی‌شود و کاریکاتوری از محافظه‌کاری است.
بلینی: معتقد است که باید پذیرش همجنس‌گرایان بیشتر شود. باید زنان به درجات عالیه روحانیت برسند و به‌نوعی انگار نماینده دموکرات‌های کالیفرنیا در واتیکان است.
ترمبلی: با اینکه مواضع سیاسی او مشخص نیست، اما علی‌رغم اقدامات ناشایست وی، لیبرال‌ها او را به تدسکو ترجیح می‌دهند.
آدایمی: کاردینال‌های لیبرال معتقدند که تنها فرق وی با تدسکو، در رنگ پوست این فرد بوده و آن‌ها راحت‌تر می‌توانند به دوستان لیبرال خود بگویند که اولین پاپ سیاه‌پوست انتخاب شد و به‌نوبه خود ترقی کافی است.
لارنس: او لیبرال است و یک دکلمه صرفا جهات خوشنودی رای‌دهندگان شوهای اهدای جایزه هالیوودی را می‌خواند؛ اما اتفاقاتی در اواسط فیلم رخ می‌دهد که او ظاهرا حفظ ارزش‌های مذهب را ارجح‌تر از گرایشات سیاسی می‌داند.
بنیتز: در حالیکه باقی کاردینال‌ها به‌دنبال ثروت قدرت هستند، او یار مظلومان است و در یک چهارم پایانی، به تدسکو می‌گوید: «تو هیچ چیزی از جنگ نمی‌دانی، ما باید تفاوت‌های یکدیگر را بپذیریم. ما باید راوی پیام صلح در جهان باشیم.»
البته دکلمه بنیتز، به چرخش نهایی فیلم ارتباط داشته و انگار فیلم می‌خواهد توجیهی برای حقیقت افشا شده را ارائه کرده باشد.
جدای از داستان، «ملاقات محرمانه» از منظز بازیگری و فنی در حد چند نامزدی اسکار است؛ بازیگران صاحب نام این محصول نیز در اندازه نام خود ظاهر شده و کارگردان این فیلم، سابق ساختن «در جبهه غرب خبری نیست» را در کارنامه دارد. فیلم سابق کارگردان نیز مورد توجه هالیوود قرار گرفته بود و نامزد چند نیز اسکار شد.
رسانه‌های کاتولیکها درباره فیلم Conclave چه می‌گویند؟
بخش قابل توجهی از کاتولیکها، لیبرال هستند و جای تعجب ندارد که آن‌ها، چنین فیلمی را ستایش کنند. جو بایدن نیز کاتولیک بود و از طرفی دیگر بزرگترین جشن حمایت گروه‌های رنگین‌کمانی در کاخ سفید را برگزار کرد. بااینحال در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر در آمریکا، درصد بیشتر از کاتولیکها به نماینده محافظه‌کاران رای دادند.
اما اکثریت کاتولیکها، «مجمع کاردینال‌ها» را مورد انتقاد تند قرار داده و حتی برخی به پیروان این مذهب توصیه کردند تا به‌تماشای این فیلم نروند. بیشاب رابرت برون درباره این اثر می‌گوید: «تک‌تک پیشنیازهای یک فیلم ووک را دارد… اگر به‌دنبال این هستید که فیلمی درباره کلیسای کاتولیک ببینید که از سوی تحریریه نیویورک‌تایمز نوشته شده، پس به تماشای این اثر بروید.»
بیشاب برون در ادامه افزود: «سلسله مراتب کلیسای این فیلم را زیاده‌خواهی، فساد و خودخواهی تشکیل می‌دهد. محافظه‌کاران، اشخاصی تندرو و ضدبیگانه بوده و لیبرال‌ها نیز افرادی خودپسند و دسیسه‌چین هستند… تنها راه روبه جلو، ترقی‌طلبی، تنوع جنسیتی و نژادی و بی‌تفاوتی به ارزش‌های سنتی بوده و در نهایت یک پاپ ملقب به بیگناه، که دست بر قضا یک زن است، برگزیده می‌شود… با توجه به اینکه تک‌تک پیشنیازهای چپگرایی را رعایت کرده، فصل جوایز را درو خواهد کرد.»
هیئت کاتولیکها برای مذهب و حقوق مدنی در بیانیه درباره «ملاقات محرمانه» گفت: «فیلم Conclave بیشتر یک پروپاگاندای ضد کاتولیک است تا یک محصول هنری. شاید از لحاظ فنی و بازیگری این فیلم خوب باشد، اما این مسائل، پوشاننده فرامتن شنیع این پروژه نمی‌شود؛ «ملاقات محرمانه» سعی می‌کند که کلیسای کاتولیک را بسیار بد نشان دهد.»
کارتر گریفین رهبر کلیسای جان پال دوم در واشنگتن در مصاحبه با آژانس خبری کاتولیکها درباره تصمیم فیلم در گزینش یک پاپ دو جنسه، گفت: «ثبات هویت جنسی برای روحانیت یک امری واجب است. مذکر یا مونث بودن حین خلقت مهم است، احساسات افراد درباره جنسیتشان مهم نیست.»
لیبرال‌ها در ۱۲ سال اخیر سعی کرده‌اند تا جنسیت را یک مقوله شناور و انتخابی جلوه دهند. دموکرات‌ها درباره جنسیت می‌گویند: «چون نوزادان حین تولد، به‌عنوان پسر یا دختر معرفی می‌شوند، لزوما جنسیت واقعی آن‌ها نیست. این واژه‌ها، یک امر عرفی است.»
واکنش صهیونیست معروف آمریکایی به فیلم Conclave
بن شپیرو اینفلئنسر بسیار مشهور صهیونیست در آمریکا بوده و در حالت عادی، یار صدیق کاتولیکها نیست؛ بااینحال او گفته است که مردم باید این فیلم را بایکوت کرده و به‌تماشای آن، نروند.
البته چنین حرفی از سوی شپیرو، صادقانه نیست. او چند ماه پیش، کندس اوئنز (یکی دیگر از معروف‌ترین اینفلوئنسرهای جنگ فرهنگی در آمریکا) را به‌علت اظهارات حمایت از مردم غزه، انتقاد از رژیم صهیونیستی، بیان اینکه یهودیان مسئول کشته‌شدن عیسی هستند و خود را برتر از دیگران می‌دانند، از کمپانی دیلی وایر اخراج کرد.
شپیرو هنگامی که اوئنز از جنبش‌‌های چپگرایی انتقاد می‌کرد، او را استخدام کرد، اما به مجرد انتقاد از تعالیم و اقدامات صهیونیست‌ها، این زن را اخراج کرد.
البته صهیونیست‌ها مدتی است که دل خوشی از پاپ و کاتولیکها ندارند؛ پاپ فرنسیس اقدامات رژیم صهیونیستی و کشته‌شدن کودکان بیگناه در غزه را محکوم کرده و اگر لابی صهیونیسم جلو او را نگیرد، پاپ می‌خواهد اقدامات رژیم غاصب را نسل کشی بخواند.
انتهای پیام/
source