در سیزده دوره از رویداد صاحبدلان تلاش شده است تا هنر‌های دینی با در هم آمیختگی با هنر‌های اصیل ایرانی بتواند نفس و ذات انسان را درگیر کند و پیام نمایش‌ها به صورت غیرمستقیم به مخاطب ارائه شود.
در سیزدهمین دوره از جشنواره صاحبدلان که به مناسبت و هم زمان با هفته رشت در شهر رشت برگزار می‌شود، جدای از هنرمندان ایرانی هنرمندانی از کشور‌های ترکیه، عراق، لبنان و… نمایش‌هایی را روی صحنه برده‌اند. این نمایش‌ها در یک فضای غیررقابتی و فقط برای شناساندن و فهم وجود خداوند و نظریه ادیان روی صحنه می‌رود؛ نمایش‌هایی که با استفاده از هنر تئاتر و به دور از شعارزدگی می‌خواهند ذات الهی ادیان را به مخاطب نشان دهند.
اینکه این نمایش‌ها و یا این جشنواره تا چه اندازه در رساندن این پیام موفق بوده است، باید از مخاطبان در سال‌های گذشته جست‌وجو کرد، اما در وانفسای تئاتر‌هایی که این روز‌ها در کشور روی صحنه می‌روند و عملا هیچ پیام اخلاقی یا اجتماعی برای مخاطب ندارند، غنیمت است.
برخی از نمایش‌ها درآمیختگی هنر نقالی و تئاتر است و با روایت‌هایی از گذشته تاکنون به سیر چگونگی دینداری در ایران می‌پردازد؛ اینکه ایرانیان از گذشته تاکنون یکتاپرست بوده و همیشه خدایی واحد را قبول داشته و دارند.
اسلام دینداری و خداپرستی ایرانیان را تکمیل کرده و دینداری امروز ایرانیان و ارادتشان به اسلام به نوعی منحصر به فرد است.
حال نمایش‌هایی که از ایران و از کشور‌های دیگر به این جشنواره آمده است، سعی دارد که نسبت مردم و تاریخ هر کشور با دین و ادیان الهی را به منحصه ظهور بگذارد.
پرداختن به نوع دینداری مردمان کشور‌ها خصوصا کشور‌های مسلمان و همسایه ایران می‌تواند به همزیستی و شناخت بیشتر از نوع دینداری مردمان کشور‌ها بیانجامد.
در آخر باید به این نکته اشاره کرد که برای ساده شدن معنای یکتاپرستی و دینداری می‌توان از عالم هنر بهره جست و جوانان و نسل امروز را با معنا و مفهوم درست دین آشنا کرد.
انتهای پیام/
source