گهی با یاد معصومه(س)، گهی هم بر رضا(ع) گِریَم

به گزارش ایکنا؛ همزمان با ایام سوگواری سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع) در بیست‌وپنجمین روز ماه رجب؛ امیر محمودی (ذاکر اردهالی) شاعر اهل بیت(ع) غزلی در حزن، سوگ، ماتم و رثای شهادت امام هفتم شیعیان سروده و به شرح زیر به خوانندگان ایکنا تقدیم کرده است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا مولا یا حضرت امام موسی بن جعفر(ع)

بسوخت از زهر کین یارب به زندان جسم و جان من

که گویی از شرارش شعله زد تا استخوان من

درون این سیه‌چال ستم روز و شبم یکسان

به جز تاریکی مطلق نبیند دیدگان من

کجا زندان یوسف بوده چون این محبسِ تاریک

که غُل بر گردن و سجاده خاک آشیان من

کنم با سیلی و شلآق زندانبانِ خود افطار

که خلّصنی الها زین قفس ورد زبان من

کجا یوسف نگهبانی چو این سندی ملعون داشت

که از ظلمش رود تا عرش حق آه و فغان من

گواه سندی سفآک و بی دینِ جنايتکار

تن زخمی و خونین وکبودِ ناتوان من

غُل و زنجیر بگرید گوئیا برجسم مجروحم

چو شمعی سوزم و از تن رود هرلحظه جان من

گهی با یاد معصومه(س)، گهی هم بر رضا(ع) گریم

که باشد مونس وهمدم مرا اشک روان من

کنون چون مرغ بی‌بال و پَری در دام صیادم

نداند جز خدا قعر سجون گشته مکان من

ملاقاتی ندارد این امام گشته زندانی

اجل آمد به دیدارم که گردد مستعان من

مرا راحت نمود آخر زَهرِ کینه دشمن

شدم همچون گلی پَرپَر که شد فصل خزان من

کنون سوی جنانم با دلی ‌بشکسته و محزون

که جَدِ اطهرم بیند به تن صدها نشان من

اگر کشتند این مظلوم عالم سبط طاها را

سرم بر نِی نکردند پیش چشم خاندان من

سیه‌چال ستم گر قتلگتاهم شد در این غربت

کسی درقتلگه سیلی نزد بر دختران من

شفاعت می‌کنم در روز محشر از محبانم

بگیرد ذاکر عاصی همی خط امان من

ملتمس دعا

امیرمحمودی (ذاکراردهالی)

انتهای پیام