جلیل اکبریصحت تهیهکننده فیلم «لولی» که امروز در سینمای رسانه فیلم فجر به نمایش درآمد، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا گفت: فیلم سینمایی «لولی» متعلق به سینمای نوین ایران است که در آن محتوا، محور است و تمامی صحنههای فیلم از بازی گرفته تا طراحی صحنه در خدمت محتوا هستند تا فیلمی یکدست در حوزه سینمای فرهنگی کشور باشد. این فیلم مثال همان سینمای نویی است که من به دنبال آن بودم. فیلم نمیخواهد داستانی هالیوودی داشته باشد بلکه سعی کرده قصه خود را متفاوت روایت کند. در شکل بازیهای فیلم، شاهد شگفتیهایی هستیم که جایگاه جدید در عرصه بازیگری را نشان میدهد بهنحویکه چند بازیگر پرقدرت به واسطه «لولی» به سینمای ایران معرفی خواهند شد.
وی افزود: اگر شرایط به گونهای باشد که فیلمهای مستقل و غیر دولتی بهتر دیده شوند «لولی» شانس این را خواهد داشت جوایزی را در جشنواره فیلم فجر به خود اختصاص دهد.
اکبری صحت درباره اکران فیلم پس از جشنواره توضیح داد: هر فیلمی ساخته میشود به اکران نگاهی جدی دارد. اینگونه نیست فیلمسازی دوست نداشته باشد فیلمش در اکران عمومی دیده شده و تنها در جشنوارهها به نمایش درآید پس ما نیز برای «لولی» اکرانی مطلوب را در نظر داریم. متاسفانه مشکلی در سینما شکل گرفته که تنها یک گونه در هنر هفتم کشورمان به نمایش در میآید و تنها چند سالن در بدترین زمان به فیلمهای فرهنگی اختصاص داده میشوند. این اقدام نیز با هماهنگی دولت انجام شده تا سینمای غیر کمدی و نقادانه به حاشیه رانده شود.
این تهیه کننده که فیلم سینمایی «عروسک» را در کارنامه خود دارد افزود: فضای موجود در سینما باعث شده، فیلمسازانی چون ابوالحسن داوودی که آثار خوب اجتماعی میسازند به سمت ساخت فیلم کمدی بروند و البته این به این معنا نیست فیلمهایی که ساختهاند بیارزش است اما این حجم از فیلم کمدی قابل قبول نیست. فیلمهای کمدی امروز در حقیقت کارکرد تئاترهای روحوضی را پیدا کردهاند.
وی تصریح کرد: همانگونه که گفتم «لولی» متعلق به سینمای فرهنگی و قصهگو است. این کار با دقت و وسواس داستان خود را روایت میکند و از آن باید به عنوان سینمای خالص نام برد. همچنین به جرات میگویم مخاطبان حرفهای سینما که این عرصه را هنر و صنعت میبینند از این کار خوششان خواهد آمد و تماشاگرانی که سینما را، جایگزین تئاتری لالهزاری میبینند هم مطمئناً این فیلم را نخواهند پسندید!
اکبری صحت در پایان توضیح داد: درباره سینمای فرهنگی باید اضافه کنم این واژه، اتفاق جدیدی نیست بلکه سالهاست درباره آن حرف زده شده است. سینمای فرهنگی کار خود را از قبل از انقلاب با آثار فیلمسازانی چون سهراب شهید ثالت، ناصر تقوایی، بهرام بیضایی، مهرجویی و… در مقابل سینمای تجاری آغاز کرد و بعد از انقلاب تصور میرفت این شکل از سینما رشد چشمگیری داشته باشد؛ اتفاقی که تقریباً در دهه 60 رخ داد اما از دهه 80 این شکل از سینما مورد بیتوجهی قرار گرفت. سینمای فرهنگی به بدنه فرهنگی و تاریخی کشورمان وابستگی دارد.
انتهای پیام
source