به گزارش ایکنا به نقل از بنیاد پروانه اعتمادی؛ این بنیاد خبر درگذشت زندهنام اعتمادی را در روز اول فروردین 1404 اعلام کرد.
پروانه اعتمادی در سال 1326 به دنیا آمد؛ جلال آلاحمد در دبیرستان شاهدخت معلم او بود.
این هنرمند در بخشی از خاطرات زندگی خود چنین نوشته است: «وقتی آقای آلاحمد مچم را گرفت با طراحی سیاهقلم از صورت خودش در حاشیه کتاب فارسی بود، همان زمان بهمن محصص را فرستاد سر خانه به من نقاشی درس بدهد..»
پروانه اعتمادی همچین همسر رویین پاکباز تاریخنگار هنر، منتقد و نقاش نوگرای ایرانی است که نقش مهمی را در تبدیل رشته تاریخ هنر به یک زمینه علمی و دانشگاهی در ایران بر عهده داشته است.
آثار پروانه اعتمادی در موزههای معتبری چون موزه هنرهای معاصر تهران و مرکز ژرژ پمپیدو پاریس نگهداری میشوند.
پروانه اعتمادی متولد 1326 در بیرجند، هنرمندی تجربهگرا است که در طول بیش از پنج دهه فعالیت خود، دورههای کاری متفاوتی را تجربه کرده و به تکنیکهای مختلفی رو آورده است. اعتمادی بیشاز همه با نقاشیهایی که از طبیعت بیجان خلق کرده شناخته میشود. او نماهای خانگی یا اشیا آشنا و معمولی از زندگی روزمره را با زبانی ساده، خلاصه و گاه شاعرانه به تصویر میکشید. در این نقاشیها، فرم و شکل ظاهری اشیا بر روایت و بیانگری غلبه دارد. وی قدرت کشف زیبایی در چیزهایی را داشت که شاید در نگاه عموم زیبا به نظر نرسند مثل بطریها، پیتهای حلبی و گلدانها.
در سال 1398 بهمن کیارستمی مستندی از زندگی اعتمادی با نام «پروانه» ساخت که گوشههایی از زندگی، فعالیتها و نگاه ویژه او نسبت به هنر و تاریخ معاصر ایران را نشان میداد. در این مستند از عکسها و فیلمهای آرشیوی دوران جوانی این هنرمند هم استفاده شده و نام پروانه اعتمادی، در انتهای فیلم در کنار نام کارگردان آمده است؛ نشانی از این واقعیت که این هنرمند جستوجوگر در برابر ساخت فیلم زندگینامهای معمولی مقاومت کرده و خودش در روند ساخت نقش داشته است.
ایکنا درگذشت این هنرمند را به خانواده و جامعه هنرهای تجسمی تسلیت میگوید.
انتهای پیام
source