
رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما با اشاره به استقبال گسترده مخاطبان از سریال «پایتخت» گفت: در نظرسنجی نهایی، ۷۲.۶ درصد از افراد بالای ۱۲ سال بیننده این سریال بودند.
محسن شاکرینژاد، رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما سهشنبه شب در برنامه جامجم با موضوع «سریال پایتخت؛ فرصتی برای انسجام اجتماعی» با ارائه آماری از میزان برنامههای این سریال عیدانه، گفت: نظرسنجیها از قسمت دوم سریال پایتخت به بعد، در چهار موج انجام شد. این موجها به ترتیب اعداد ۵۱، ۵۷، ۶۰.۸ و در نهایت ۷۲.۶ درصد را در میان افراد بالای ۱۲ سال بهعنوان مخاطبان این سریال ثبت کردهاند.
وی افزود: در همین فاصله، به دلیل لزوم سنجش مخاطبان زیر ۱۲ سال، یک نظرسنجی میدانی با جمعیت ۵ هزار نفر در سراسر کشور برای بررسی مصرف رسانهای کودک و نوجوان اجرا شد.
شاکرینژاد همچنین گفت: در این جمعیت ۶ تا ۱۲ ساله که مورد سنجش قرار گرفت، ۸۰.۹ درصد مخاطب سریال پایتخت بودند که رقم قابل توجهی است.
رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما ادامه داد: بیش از ۹۰ درصد بینندگان، سریال پایتخت را در بستر تلوبیون تماشا کردند؛ رکوردها در این بستر جابجا شد و تعداد کاربران همزمان به حدود ۱ میلیون نفر رسید.
وی گفت: پایتخت موفق شد رکورد سریال «نونخ» را که با ۴۵ درصد مخاطب در نوروز گذشته پربینندهترین سریال بود، بشکند.
نعمتالله سعیدی، نویسنده و روزنامهنگار، نیز در این برنامه گفت: یک بچه وقتی موفق میشود، صاحب زیاد پیدا میکند؛ گفته میشود موفقیت پایتخت بهدلیل عقبنشینی صداوسیما از سیاستهای خود در دوره جدید است، اما من معتقدم دلیل موفقیت پایتخت اجرای سیاستهای سند تحول رسانه ملی است.
وی افزود: در سند تحول آمده که باید به حاشیهها توجه شود. ما کشوری متنوع از نظر اقوام و اقلیم هستیم و حذف این تنوع میتواند گرفتاری اجتماعی به همراه داشته باشد.
سعیدی با اشاره به شخصیت هما در سریال پایتخت گفت: هما، یک زن خانهدار معمولی است که وارد شورای شهر شده، کار سیاسی میکند و با مفاسد برخورد میکند. وقتی چنین شخصیتی را به درستی توصیف کنیم، رقبای فرهنگی ما جرأت طرح برخی شبهات درباره حقوق زنان را نخواهند داشت.
وی تصریح کرد: شبهات موجود درباره حقوق زنان ناشی از تبیین نادرست فرهنگی است. در فرهنگ ایران-اسلامی، حقوق زن مبتنی بر فطرت است، حتی در فرهنگ اروپا هم همینگونه بوده است.
این روزنامهنگار افزود: مبنای بسیاری از مسائل از جمله فرهنگ، سیاست و حتی اقتصاد، خودِ اقتصاد است. در جامعه ما نیز مخارج زن قبل از ازدواج با پدر و بعد از ازدواج با همسر است؛ در موارد خاص هم، مانند پس از فوت همسر، خانواده حمایت میکند. این معافیت است، نه محرومیت.
سعیدی گفت: پایتخت نشان میدهد زن شرقی، ایرانی و مسلمان از فعالیت اقتصادی معاف شده، نه محروم. این یک محدودیت نیست، بلکه جایگاه فرهنگی او را مشخص میکند.»
وی تأکید کرد: اگر سریال بتواند شخصیتهایی مانند هما و فهیمه را بهدرستی ترسیم کند و منتقدان نیز بتوانند با تکیه بر علوم انسانی آن را برای مخاطب تحلیل کنند، دیگر نیازی به طرح مسائلی مانند ورود زنان به ورزشگاه نخواهد بود.
وی گفت: خیلی وقتها سوال اشتباه است. اینکه بپرسیم زنان به ورزشگاه بروند یا نه، سوال درستی نیست. هما، زنی است که اگر لازم باشد، عضو شورای شهر میشود، رستوران میزند، اما در نهایت یک زن خانهدار است که خانوادهاش را مدیریت میکند.
سعیدی افزود: در صحنه معروف به خرس، اگر نقی فرار میکرد و هما خرس را بیرون میکرد، اصلاً خوشایند نبود؛ چون تفاوتهای فیزیکی زن و مرد قابل انکار نیست و این جذابیت از همین ناشی میشود.
محمدرضا جوادییگانه جامعهشناس و عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، دیگر کارشناس این برنامه، با اشاره به مقایسه سریال پایتخت با فیلم سینمایی «برادران» لیلا در موقعیتهای مشابه و نوع برخورد شخصیتهای این دو فیلمنامه، گفت: نمیتوان از واقعیتهای جامعه فرار کرد. همانطور که نقی معمولی در جامعه وجود دارد، برادران لیلایی هم وجود دارند؛ هرچند بخشی از نمایش نوع رفتارها در خانواده برادران لیلا قابل قبول نیست.
وی خاطرنشان کرد: آنچه باعث چالش در برادران لیلا شد، در پایتخت هم هست؛ با این تفاوت که در پایتخت، بحران جمع میشود، اما در برادران لیلا، به گوش پدر سیلی زده میشود.
این جامعهشناس تأکید کرد: فقر موجود در سریال پایتخت، نتیجه کمکاری خانواده نیست، بلکه محصول سیاستهای اقتصادی است. اما سریال به جای نمایش جامعه، فقط درون خانه را نشان میدهد. شاید بهتر بود جامعه را هم در این سریال میدیدیم.
جوادییگانه در پایان گفت: تلویزیونهای ماهوارهای به دنبال زمین خوردن ایران هستند و حتی اگر ایران کنار آنها هم زمین بخورد، برایشان مهم نیست؛ این نفرت است. اگر صداوسیما به جلب مخاطب افتخار میکند، باید از اینجا شروع کنیم که مردم ما مبتذلبین نیستند.
انتهای پیام/
source