ما یک دندان شیری متعلق به کودکی حدود ۹ تا ۱۱ ساله پیدا کردیم. گزارش اولیه نشان داد که قدمت این دندان از آنچه محاسبه کرده بودیم، بسیار فراتر است. دقیقاً چقدر؟ نمی‌دانستیم. در خوش‌بینانه‌ترین حالت، حدس‌مان ۶۰ تا ۷۰ هزار سال بود. یادم هست به تیم می‌گفتم: «اگر آزمایش‌ها نشان بدهد ۷۰ هزار سال، چه اتفاق شگفت‌انگیزی می‌افتد!» اما در همین تعطیلات، نتیجه آزمایش آمد: قدمت دندان ۱۷۵ هزار سال بود! همه ما شگفت‌زده شدیم.
ما یک دندان شیری متعلق به کودکی حدود ۹ تا ۱۱ ساله پیدا کردیم. گزارش اولیه نشان داد که قدمت این دندان از آنچه محاسبه کرده بودیم، بسیار فراتر است. دقیقاً چقدر؟ نمی‌دانستیم. در خوش‌بینانه‌ترین حالت، حدس‌مان ۶۰ تا ۷۰ هزار سال بود. یادم هست به تیم می‌گفتم: «اگر آزمایش‌ها نشان بدهد ۷۰ هزار سال، چه اتفاق شگفت‌انگیزی می‌افتد!» اما در همین تعطیلات، نتیجه آزمایش آمد: قدمت دندان ۱۷۵ هزار سال بود! همه ما شگفت‌زده شدیم.
به گزارش عصر ایران، همیشه کامنت‌های طنزآمیزی هم دریافت می‌کردم، مثلاً: «ما با این همه مسواک‌زدن و مراقبت، دندان‌هایمان خراب می‌شود، آن وقت دندان این بچه ۱۷۵ هزار سال سالم مانده!» کشف بقایای انسانی با چنین قدمتی – ۲۰۰، ۳۰۰ یا حتی ۶۰۰ هزار سال – مثل بردن لاتاری است.
قدمت لایه‌های زیرین محل کشف دندان هم مشخص شد. شبی که دکتر بریان نتایج سن‌سنجی را به من اعلام کرد، چندین بار در واتساپ به او پیام دادم: «مطمئنی اشتباه نشده؟» او هم پاسخ داد: «درک می‌کنم، من هم چند بار از آزمایشگاه پرسیدم!» پایین‌ترین قدمت ۴۵۴ هزار سال بود، و بعد 370، ۳۳، ۲۸۰، ۲۱۰ و حتی بیشتر. این اعداد باورنکردنی بودند، چندین برابر انتظار ما! حتی اگر قدمت ۷۵ هزار سال هم بود، احتمالاً قدیمی‌ترین سکونتگاه انسانی در ایران را کشف کرده بودیم.
source