حمایت از اسرائیل علیه کشورهای اسلامی، کفر و ارتداد است

موضع اهل سنت ایران در قبال جنگ ایران و اسرائیل

ماموستا «ملا کریکار» اعلام کرد: هرگونه حمایت و پشتیبانی از رژیم اشغالگر صهیونیستی در برابر کشورهای اسلامی ـ از جمله جمهوری اسلامی ایران ـ به اجماع تمامی علمای اسلام، کفر و موجب ارتداد است.

به گزارش خبرنگار گروه فرق و ادیان خبرگزاری رسا، ماموستا «ملا کریکار» اعلام کرد: هرگونه حمایت و پشتیبانی از رژیم اشغالگر صهیونیستی در برابر کشورهای اسلامی ـ از جمله جمهوری اسلامی ایران ـ به اجماع تمامی علمای اسلام، کفر و موجب ارتداد است.

اگر شرایطی پیش آید که جنگی میان ایران و دشمنی از کفار ـ‌ که پیش‌تر به آن اشاره کردم: چه آمریکا، چه اروپا، چه چین، چه روسیه یا هر جبهه‌ی کافر دیگری ـ‌ رخ دهد، از آن زمان ما از ایران طرفداری می‌کنیم و از یاران جانبداری خواهیم کرد. بنابراین، اهل سنت و جماعت با فاطمیون توافق کرده‌اند که صلیبی‌ها را از سرزمین‌های اسلامی بیرون برانند.

در طول تاریخ، موارد فراوانی از این‌گونه مسائل رخ داده است. از همین رو، علمای اسلام درباره آن سخن گفته‌اند. امام ابن حزم در کتاب المحلی به این مسئله پرداخته و می‌فرماید: یاری رساندن به گروهی از مشرکان علیه گروهی دیگر از مشرکان جایز است، مادامی‌که سود و منفعت ما در آن باشد. یعنی اگر گروهی از مشرکان، صلح‌پذیرتر باشند و آن گروه دیگر، محارب‌تر و خشن‌تر، می‌توان با گروه اول همراه شد. این، در حالی است که ما به‌صورت عام، شیعه را مسلمان می‌دانیم.

این دیدگاه ابن حزم است که در «المحلی» آن را بیان فرموده است. بنابراین، قطعاً در چنین شرایطی ما با موازنه‌ای مواجه خواهیم شد: آیا باید از آمریکا طرفداری کنیم و بگوییم نیکوست که با آنان همراه شویم و به ایران حمله کنیم؟ چنین امری ناممکن است. چرا که علمای اسلام بدون منازع و مخالف فرموده‌اند: هرکس از آمریکا، یا اسرائیل، یا هر کشور استعمارگر و اشغالگر دیگری علیه مسلمانان ـ‌ خواه در چین، خواه در میانمار، خواه در روسیه یا هر جای دیگر ـ‌ دفاع یا حمایت کند، به سبب آن کافر می‌شود.

بر این مسئله اجماع مسلمانان شکل گرفته است؛ اجماعی که از عصر معاصر، پس از دوران استعمار و با شروع مباحثات علما و مردم در این زمینه، تا پیش‌تر در دوران محمد بن عبدالوهاب، و پیش‌تر در زمان امام ابن‌القیم، و پیش‌تر در دوره‌ی امام ابن‌تیمیه که در سال ۷۲۸ هجری وفات کرده، و نیز پیش‌تر از او، تا به امامان بزرگ همچون شاطبی، نووی و دیگر پیشوایان رسیده است. همه‌ی آنان درباره این مسئله سخن گفته‌اند و اجماع کرده‌اند که هرکس کفار محارب را علیه مسلمانان یاری دهد، به سبب آن مرتد و کافر می‌شود؛ حتی اگر صرفاً برای آنان جاسوسی کند، باز هم به این سبب کافر خواهد شد.

بنابراین، این موضوع بسیار حساس و خطرناک است.