نمایشگاه «پوزه‌بند» صرفاً واکنشی احساسی هنرمندان نیست/ امروز زمان روایت مستقیم و صریح است

مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت و مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادب پایداری حوزه هنری در حاشیه نمایشگاه کارتون و کاریکاتور «پوزه‌بند»، در گفت‌و‌گو با میزان درباره تاثیر هنر بر فجایع انسانی و جنگ، واکنش سریع فرهنگی را یک اقدام هوشمندانه قلمداد کرد و توضیح داد: برگزاری نمایشگاه‌های هنری به‌ویژه پس از فجایع انسانی اخیر در ایران و غزه، اقدامی به‌جا و ضروری است، اما فقط نمایش آثار کافی نیست؛ آنچه اهمیت دارد، واکنش سریع و مؤثر فرهنگی است. هنرمند و نویسنده باید در لحظه سخن بگویند، قبل از آن‌که دشمن روایت خود را غالب کند.

تأخیر در خلق اثر، یعنی فرصت دادن به تحریف

وی گفت: برخی تصور می‌کنند باید صبر کرد تا احساسات فروکش کند و بعد نوشت یا اثری ترسیم کرد، اما در مواجهه با دشمن، تأخیر، نوعی واگذاری میدان است. هر لحظه‌ای که ما تردید کنیم، دشمن آن را به فرصت برای تحریف تبدیل می‌کند. امروز، زمان روایت مستقیم و صریح است. زمانی که ما در ادبیات یا هنر، دیکتاتور را تحقیر می‌کنیم، در واقع قدرت‌نمایی او را در ذهن مخاطب می‌شکنیم. این همان کاری است که جنگ نرم به آن نیاز دارد.

سرهنگی با بیان اینکه کشوری که بتواند ادبیات جنگ خود را حفظ کند، مرز‌های فکری و هویتی‌اش را هم حفظ کرده است، تصریح کرد: اگر ما امروز در جبهه‌هایی مانند سوریه و فلسطین ایستادگی می‌کنیم، بخش بزرگی از این قدرت، نتیجه شکل‌گیری فرهنگ و ادبیات مقاومت در سال‌های دفاع مقدس است.

وی به نقش هنرمندان در حفظ این میراث اشاره کرد و افزود: همان‌طور که یک نویسنده در روایت‌های مستند جنگ نقش اساسی داشته، ما هم باید روایت‌های تازه و اثرگذار از جبهه مقاومت امروز بنویسیم و نباید منتظر بمانیم.

روایت جنگ، سرمایه‌ای هم‌وزن منابع طبیعی

مدیر دفتر ادبیات پایداری و مقاومت حوزه هنری عنوان کرد: روایت سالم و صحیح از جنگ، نوعی دارایی ملی است مثل گاز یا نفت یا حتی گنجینه‌ای زیرزمینی. هر هنرمندی که وارد این عرصه می‌شود، به‌نوعی یک آجر روی بنای این میراث فرهنگی می‌گذارد. این را باید در سیاست‌گذاری فرهنگی کشور جدی گرفت.

نمایشگاه «پوزه‌بند» به‌درستی مخاطب خود را هدف گرفته است

وی در پایان گفت: نمایشگاه کارتون و کاریکاتور پوزه بند که این روز‌ها در حوزه هنری برقرار است، صرفاً یک واکنش احساسی نیست. پیام دارد، هدف‌گذاری دارد. اگر بتوانیم این آثار را به‌درستی به مخاطب داخلی و حتی بین‌المللی معرفی کنیم، نقش ادبیات و هنر در شکل‌دهی به افکار عمومی جهان دوچندان می‌شود.

انتهای پیام/