«آرمان»؛ روایتی از ایمان در میانه فتنه ۱۴۰۱

به گزارش میزان، مستند «آرمان» با رویکردی روایی و توصیفی، زندگی شهید علی‌وردی را از دوران کودکی تا واپسین روز‌های حیاتش دنبال می‌کند. بخش قابل‌توجهی از فیلم به نقل قول‌های نزدیکان، دوستان و مربیان او اختصاص دارد؛ کسانی که از آرمان نه فقط به عنوان یک بسیجی فعال، بلکه به‌عنوان جوانی جست‌وجوگر و دغدغه‌مند در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی یاد می‌کنند. جوان بسیجی و فعال فرهنگی‌ای که با روحیه‌ای آرام، دغدغه‌مند و مردمی، از تربیت نوجوانان و فعالیت‌های اجتماعی تا حضور در میدان‌های جهادی را تجربه کرد و سرانجام در یکی از شب‌های پرالتهاب همان سال، به دست اغتشاشگران به شهادت رسید. این مستند می‌کوشد از خلال زندگی او، نسبت میان ایمان فردی، مسئولیت اجتماعی و بحران‌های معنایی عصر فتنه را واکاوی کند

در میان روایت‌ها، مخاطب با چهره‌ای آشنا از نسل جوان امروز روبه‌رو می‌شود؛ نسلی که میان فشار‌های رسانه‌ای و فضای مبهم جامعه، راه ایمان، کار و حضور میدانی را برگزیده است.

بازخوانی زمینه‌ها و پیام‌ها

گرچه مستند تمرکز خود را بر زندگی شخصی و کنش اجتماعی آرمان می‌گذارد، اما در لایه‌های زیرین، بازتابی از فضای فتنه ۱۴۰۱ را نیز می‌توان دید؛ فضایی که در آن، مسئله‌ی هویت و معنا بیش از همیشه برجسته شد. مستند «آرمان» از خلال روایت‌های ساده و بی‌پیرایه، تلاش می‌کند تا رابطه میان ایمان فردی و مسئولیت اجتماعی را بازتعریف کند؛ اینکه چگونه یک جوان معمولی در مسیر تربیت، کار جهادی و فعالیت سیاسی، به نقطه‌ای می‌رسد که جان خود را در دفاع از باورهایش فدا می‌کند.

تحلیل ساختار و رویکرد مستند

از منظر ساختاری، «آرمان» به سنت مستند‌های پرتره وفادار است. انتخاب گفت‌و‌گو به‌جای بازسازی، پرهیز از تصنع، و تمرکز بر خاطرات واقعی، به اثر لحن مستند و صمیمانه‌ای بخشیده است. این مستند در روایت خود از شعار و قضاوت مستقیم پرهیز می‌کند؛ اجازه می‌دهد واقعیت از زبان اطرافیان بیان شود و این رویکرد باعث می‌شود مخاطب با چهره‌ای انسانی و باورپذیر از شهید روبه‌رو شود، نه با اسطوره‌ای دست‌نیافتنی.

بررسی مستند «آرمان» نشان می‌دهد که این اثر، در عین سادگی، توانسته میان دو سطح روایت حرکت کند: روایت شخصی از یک زندگی مؤمنانه، و بازخوانی اجتماعی از نسلی که در بزنگاه فتنه ۱۴۰۱ هزینه ایمان خود را پرداخت. از این منظر، مستند فتحی نه فقط یادآور یک زندگی، بلکه تحلیل تصویری از نسبت ایمان و آشوب در جامعه معاصر ایران است؛ تحلیلی که می‌کوشد نشان دهد چگونه «آرمان»‌ها هنوز در دل واقعیت امروز ایران حضور دارند.

این مستند در پانزدهمین دوره از جشنواره عمار مورد تقدیر بخش مستند آرمان روح الله قرار گرفت است.

انتهای پیام/