سید محسن حسینی از سالهای خدمت خود در دستگاه سیدالشهدا (ع) گفت: هرچه دارم از برکت نام حسین است، خادمی اهلبیت بزرگترین افتخار عمر من است.
سید محسن حسینی، پیرغلام ۶۹ ساله اهلبیت از تهران، در از سالهای خدمت خود در هیئتهای حسینی، حال و هوای روضههای قدیم و دگرگونی نسل امروز گفت.
سید محسن حسینی که از کودکی در هیئت امام حسین (ع) حضور داشته، خادمی اهلبیت را افتخار عمر خود میداند. او با ذکر دلانگیزی از امام رضا (ع) شعری خواند و گفت:اگر قبول کرده باشند، توفیق خادمی امام حسین را داشتهام.
حال و هوای هیئتهای قدیم
حسینی با حسرت از روزگار روضههای سنتی یاد کرد و گفت: هیئتهای قدیم گرما و صمیمیت خاصی داشتند؛ مردم برای امام حسین میآمدند، نه برای خودشان. سه، چهار ساعت مجلس برپا بود و مداحان سنتی با سوز واقعی میخواندند و دلها گریه میکرد. الان هم مجالس خوب هستند، اما بخشی از آن شور و صفا کمتر شده است.
وی افزود: امروز هم جوانها زحمت میکشند، اما آن زلالی و خلوص گذشته را کمتر میبینیم؛ بسیاری میآیند به نام امام حسین، ولی برای امام حسین نمیآیند.
شعری فاطمی از دل سوخته
در ایام فاطمیه، سید محسن حسینی با بغض شعری در رثای حضرت زهرا (س) خواند که در بخشی از آن چنین زمزمه کرد:
کسی دیگر برایم حیدر حیدر نخواهد ساخت…
پریشانی بگرید بر من و حال پریشان علی دیگر علیِ فاتح خیبر نخواهد شد…
زیارتی دوباره در مشهد
این خادم دیرینه اهلبیت در پایان گفتوگو از آخرین زیارت خود در مشهد یاد کرد و گفت: امسال پس از چند سال دوباره مشهد آمدم؛ آقا طلبیدند. از ایشان فقط خودِ آقا را میخواستم، سوی تو آمدهام و از تو، تو را میخواهم.
وی افزود: هر سال پیرها مثل من به عشق زیارت میآیند. بعضی سالها توفیق نیست، اما وقتی آقا بخواهد، راه باز میشود.
سید محسن حسینی از نسلی است که عشق به اهلبیت را در سینه به ارث بردهاند؛ نسلی که مداحی برایشان نه حرفه، بلکه عبادت است. سخنان او یادآور روزگاری است که محبت حسین (ع) معیار دلها بود، نه جلوه ظاهر روضهها.
وی در پایان گفت: امام حسین کجاست؟ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. ما هرچه داریم از روضه و هیئت امام حسین داریم.
انتهای پیام/
source