ببینید؛گل قیچی برگردان استثنایی رونالدو در چهل سالگی مقابل الخلیج

​کریستیانو رونالدو امشب کاری کرد که استادیوم الاول پارک برای چند ثانیه در سکوتی عجیب فرو رفت. سکوتی از جنس حیرت. النصر با نتیجه 3-1 جلو بود، بازی عملاً تمام شده بود، دقیقه 90+6 بود و همه در انتظار سوت پایان. اما رونالدو در ذهنش هیچ مسابقه‌ای را «تمام‌شده» نمی‌بیند. و همین تفاوت اسطوره با دیگران است. شک نداریم که اگر در ذهن رونالدو بودیم این جمله را می‌شنیدیم: بازی تمام نمی‌شود تا وقتی که من بگویم!

ارسال از سمت راست به طرف جایی که کریس ایستاده بود، توپی بلند، شاید کمی عقب‌تر از جایی که باید می‌رفت. اما برای رونالدو، هیچ وضعیتی بد نیست، او می‌تواند از هر موقعیتی یک شاهکار بسازد. حتما ده‌ها موقعیت به ذهن‌تان می‌آید که کریستیانو این کار را کرده باشد. او امشب وقتی مسیر حرکت توپ را با چشم‌هایش که گویا از آنها ایکس‌ری ساطع می‌شود اسکن کرد، بدنش را پیچاند، پشت به دروازه به هوا پرید، چند ثانیه در فضا شناور شد و در لحظه‌ای که زمان کش می‌آمد، یک تصویر آشنا برای همه ما زنده شد: قیچی برگردانی که جهان را یاد تورین انداخت. همان ضربه تاریخی مقابل یوونتوس، همان پرواز غیرممکن، همان تکنیک خالص و گل قیچی برگردانی که هنوز که هنوز است آن را در آرم برنامه‌های ورزشی می‌بینیم.

توپ با قدرت به گوشه دروازه رفت و دروازه‌بان فقط تماشا کرد. هواداران النصر از شادی منفجر شدند. حتی هواداران رقیب از ته دل خوشحال بودند که چنین گل زیبایی را دیده‌اند به خصوص که زننده‌اش یک اسطوره محبوب است. رونالدو دوید، فریاد زد و شادی‌اش را در شب ریاض رها کرد؛ شادی‌ای که انگار از سال ۲۰۱۸ عینا به امشب ریاض منتقل شده بود: سووووو.