به گزارش خبرنگار گروه فرق و ادیان خبرگزاری رسا، نخستین پیشنشست همایش عرفان، کودک و سلامت معنوی با عنوان ایمان و دلبستگی در کودک و نوجوان که به همت گروه عرفان و معنویت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، دوشنبه ۱۹ آبانماه ۱۴۰۴، در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد.
در این نشست که با موضوع «نسبت ایمان و دلبستگی ایمن در ادبیات کودک و نوجوان» برگزار گردید، حجتالاسلام غلامرضا حیدری ابهری بهعنوان ارائهدهنده اصلی به تبیین ابعاد معرفتی و روانشناختی ارتباط میان ایمان، دلبستگی و تربیت معنوی در ادبیات کودک پرداخت و حجتالاسلام علی فضلی بهعنوان دبیر علمی نشست، ضمن اشاره به اهمیت پرورش ایمان و امنیت روانی در دوران کودکی، بر ضرورت تولید آثار ادبی مبتنی بر مبانی معرفتی و تربیتی اسلامی تأکید کرد.
حجتالاسلام غلامرضا حیدری ابهری نویسنده مجموعه «ضرب المثلهای زنده»، با اشاره به اهمیت تربیت معنوی در دوران کودکی، گفت: ایمان و احساس امنیت روانی دو محور اساسی در شکلگیری شخصیت معنوی کودکاند و لازم است والدین و مربیان با بهرهگیری از آموزههای دینی، بستر این رشد را در محیط خانواده فراهم کنند.
وی با بیان اینکه تربیت دینی بدون توجه به نیازهای عاطفی و روانی کودک ناقص است، به تبیین نسبت ایمان و دلبستگی ایمن در فرایند تربیت معنوی پرداخت و گفت: ایمان در کودکی زمانی شکوفا میشود که کودک در فضایی از محبت، امنیت و حضور فعال والدین رشد کند. تجربه نخستین رابطه ایمن با والدین، مقدمه درک رابطه ایمن با خداوند است.
حجتالاسلام حیدری ابهری در ادامه افزود: در مسیر تربیت، سه رویکرد قابل شناسایی است؛ تربیت بر اساس منافع دنیوی، تربیت بر اساس منافع اخروی، و تربیت بر اساس توحید و ارتباط با خدا. تربیت حقیقی، آن است که بر پایه توحید استوار باشد و همه رفتارهای اخلاقی و تربیتی کودک را به خداوند متصل کند.
وی با اشاره به مباحث مطرحشده در کتاب ادب الهی گفت: حیا، مهمترین مؤلفه در تربیت انسان است و حیای واقعی زمانی شکل میگیرد که بر ایمان به خداوند استوار باشد. مکانیسم پرورش حیا در کودک، همان فرایند پرورش ایمان است.
و در ادامه حجت الاسلام علی فضلی مدیر گروه عرفان و معنویت پژوهشگاه و دبیر علمی این همایش نیز بر لزوم گسترش مباحث نظری و تربیتی در حوزه عرفان کودک تأکید و به محورهای اصلی همایش اشاره کرد و افزود: تربیت عرفانی و کودک، ادبیات عرفانی و کودک، سلامت معنوی و کودک، رسانه و عرفان کودک، اشعار کودکانه با رویکرد عرفانی، پویانمایی و انیمیشن عرفانی، و میراث کهن عرفانی از جمله آثار عطار، منطقالطیر و مثنوی معنوی از محورهای اصلی این همایشاند.
دبیر علمی همایش، محدوده سنی مورد نظر در مطالعات عرفان کودک را بین سه تا چهارده سالگی دانست و تصریح کرد: مقصود ما از کودک، این گروه سنی است، اما این همایش مخاطب مستقیم کودک نیست. تمرکز ما بر پژوهشگران، نویسندگان و مربیانی است که میخواهند عرفان را برای این سنین تحلیل و بومیسازی کنند. هدف نهایی ما، تربیت کودک عارف نیست؛ بلکه فراهمسازی محیطی معنوی است که فطرت زلال و پاک کودک حفظ شود و حس پرسشگری و هوش معنوی او رشد یابد.
وی با تأکید بر نقش دلبستگی ایمن به عنوان زیربنای ایمان و جهانبینی کودک، افزود: بر اساس آموزههای دینی و تجربیات تربیتی، رفتارها و توجهات والدین در ایجاد دلبستگی ایمن نقش کلیدی دارند. وقتی کودک در محیطی سرشار از محبت، توجه و امنیت روانی رشد کند، پایههای ایمان و توحید در او شکل میگیرد.
لازم به ذکر است، این پیشنشست بخشی از سلسله نشستهای علمی همایش ملی «عرفان، کودک و سلامت معنوی» است که با شعار «عرفان، کودک، آینده» و با هدف بررسی علمی نسبت عرفان، تربیت و سلامت معنوی در دوران کودکی برگزار میشود.
source