به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،  عفت داشتن در مسئله حجاب محدود به زنان نیست بلکه اگر حجاب را به معنای «تحفُّظ» در نظر بگیریم، شامل مردان هم می‌شود. از این جهت است که خداوند در آیات مربوط به حجاب مردان را هم مخاطب قرار می‌دهد بلکه اول به مردان امر می‌کند و بعد مخاطب خود را بانوان قرار می‌دهد. خداوند در آیه30 سوره نور خطاب به مردان می‌فرماید «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذالِکَ أَزْکى لَهُمْ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ»؛ یعنی به مؤمنان بگو چشم‌هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند، و دامان خود را (از بى عفتى) حفظ کنند; این براى آنان پاکیزه‌تر است; خداوند به آنچه انجام مى دهند آگاه است.

در این آیه دو دستورالعمل برای مردان مطرح شده است: فرو بردن چشم از نامحرم و حفظ دامان از بی‌عفتی. این دو نوع مراقبت برای انسان سبب تزکیه و بعد تعالی روح می‌شود.

در آیه بعد وقتی خداوند زنان را مخاطب قرار می‌دهد، علاوه بر ارائه‌ی دو دستور العملی که به مردان داشت، مواردی را هم اضافه می‌کند و می‌فرماید «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ …»؛ یعنی «و به زنان با ایمان بگو: چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ کنند، و زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند، و  [برای پوشاندن گردن و سینه] مقنعه‌های خود را به روی گریبان هایشان بیندازند، و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان …» در انتهای آیه می‌فرماید «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ»؛ زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینت‌هایشان پنهان می‌دارند.

در این آیه، ضمن دستور به چشم‌پوشی از نامحرم و حفظ عفت، در 4 بخش دستور به پوشش می‌دهد:
1. «لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»؛ زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند
2. «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»؛ و  [برای پوشاندن گردن و سینه] مقنعه‌های خود را به روی گریبان‌هایشان بیندازند
3. «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ»؛ و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان (و مابقی محارم)
4. «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ»؛ زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینت‌هایشان پنهان می‌دارند

همان طور که مشخص است، حفظ پوشش برای زن در دو عرصه مطرح است: پوشش بدن و پوشش زینت. جالب است که بر پوشش زینت تأکید بیشتری شده است و زینت شامل النگو و انگشتر و هر چیزی است که از بدن جدا می‌شود.

اینها احکام خدا بر بشر است که سبقه در دیگر ادیان دارد و هرکه به دنبال رستگاری است، به این دستورالعمل‌ها اعتنا می‌کند. مرد یا زنی که چشم خود را از نامحرم حفظ نمی‌کند و بلکه بی‌مورد چشم خود را در فضای مجازی و در هر جایی عادت به دیدن نامحرم داده، مقدمه‌ای را برای افتادن در ورطه سایر گناهان به ویژه گناهان جنسی فراهم می‌کند؛ یعنی همچنان که خداوند مقدمه حجاب تا رسیدن به رستگاری را در حفظ چشم قرار داد، چشم‌چرانی می‌تواند زمینه‌ساز سایر خطاها تا بدعاقبتی را نصیب فرد کند.

همچنین زنی که به نوع پوشش خود بها نمی‌دهد و زینت و زیورآلات خود را در معرض دید قرار می‌دهد، نباید امیدی به رستگاری در دنیا و آخرت داشته باشد بلکه باید منتظر طوفان بلایا و حوادثی باشد که هم او و هم اطرافیانش را در بر می‌گیرد. چرا که از یک سو حق احکام خدا را تضییع کرده و از دیگر سو حق مردم را. ممکن است مردانی باشند که به واسطه این بدپوششی و عریان‌نمایی دچار تنوع‌طلبی شوند و همین امر موجبات اختلافات و حتی طلاق را برای او به همراه بیاورد. چنین زنی به طور قطع مسئول اصلی این رویداد شوم خواهد بود و در دنیا و آخرت مورد لعن خدا و ملائکش قرار می‌گیرد که البته در آیات و احادی تصریح بر این موضوع شده است. وقتی در سیاق آیات حجاب در سوره احزاب نگاه می‌کنیم، خداوند در ادامه می‌فرماید «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا»؛ قطعاً آنان که خدا و پیامبرش را می آزارند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان می‌کند، و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.

راهکار خلاصی از این این گناهان، در انتهای آیه حجاب در سوره نور مطرح شده است، همان جا که خداوند فرمود «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»؛‌ یعنی ای مؤمنان تا دیر نشده همگی به سوی خدا توبه کنید؛ نگران نباشید و امیدوار باشید که رستگار می‌شوید.

انتهای‌پیام/

source