جوان آنلاین: از ویژگیهای مهم شهید رئیسی این بود که در کنار شخصیت علمی، سیاسی و اجرایی، یک شخصیت به معنای واقعی کلمه فرهنگی بودند و درک درست و دقیقی از جایگاه فرهنگ و هنر داشتند. ایشان در یکی از جلساتی که به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده بودند نکته دقیقی را در خصوص ساختار فرهنگی کشور مطرح کردند که مسئله خیلی مهمی است و باید مورد دقت و توجه قرار بگیرد؛ شهید رئیسی معتقد بود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جایگاه قرارگاهی داشته باشد، نه جایگاه اجرایی، یعنی تا آنجایی که امکان دارد در جایگاه اجرایی دخالت نکند و این امور را به مردم، مؤسسات و مجموعههای مردمی بسپارد و خودش در جایگاه ستاد تسهیلگر و حمایتگر قرار بگیرد.
شهید رئیسی در رویدادهای مختلف هنری در طول حدود هزار روزی که دولت ایشان در رأس کار قرار داشتند، شخصاً همراهی داشتند و ایشان جزو معدود رؤسای جمهوری هستند که شخصاً به موزه هنرهای معاصر آمدند و ضمن بازدید مفصل و طولانی از بخشها و آثار موزه یک جلسه دوستانه و البته طولانی هم با هنرمندان این حوزه برگزار کردند و به حرفها و درددلهای آنها با دقت گوش دادند که همین مسئله نشاندهنده نوع نگاه عمیقی است که ایشان به حوزه هنر، بهخصوص عرصه هنرهای تجسمی داشتند.
همین رویه را ایشان در تعامل و ارتباط با هنرمندان در اثنای برگزاری برنامهها و رویدادهای مختلف هم داشتند. هر وقتی یک بازدیدی، همایشی یا یک جلسهای پیش میآمد که هنرمندی نکتهای یا مطلبی داشت، ایشان گوش شنوا داشتند.
شاید اوج این همراهیها را بتوان ضیافت افطار هنرمندان و رئیسجمهور دانست که ماه مبارک رمضان امسال در سالن اجلاس سران برگزار شد و هنرمندان عرصههای مختلف سینما، نمایش، موسیقی و تجسمی حضور داشتند. من به دلیل مسئولیتم در حوزه تجسمی و وظیفهای که دارم اگر هنرمندی مسئلهای یا مشکلی برای گفتن دارد، زمینه آن را فراهم کنم تا طرح بحث شود. واقعاً همه دوستانی که حرفهایی برای گفتن داشتند یا کسانی که میخواستند اثری را تقدیم ایشان کنند یا بحث و پیشنهادی برای اصلاح امور داشتند و مایل بودند آن را با شخص رئیسجمهور بدون واسطه مطرح کنند، بدون کم و کاست همه این هنرمندان با ایشان گفتگو کردند. آن جلسه تا ساعتها به طول انجامید، در حالی که قرار بود صرفاً یک افطاری باشد. حتی زمانی که اذان گفته شد و قرار بود ایشان فاصله کوتاه محل برگزاری مراسم تا نمازخانه را برای اقامه نماز طی کنند به دلیل همصحبت شدن با برخی از هنرمندان که مایل بودند با ایشان صحبت کنند، چیزی حدود ۴۰ تا ۴۵ دقیقه طول کشید تا این مسیر کوتاه طی شود. بعد از برگزاری نماز دوباره ایشان برای صرف افطار به میان هنرمندان رفتند. اتفاقاً هنرمندان تجسمی در نزدیکترین فاصله با میز ایشان قرار داشتند، چون یک عدهای از آنها نمازشان را با تأخیر خوانده بودند و عدهای هم همراه ایشان بودند و پس از اقامه نماز در اولین جایی که امکان داشت، نشستند و مستقر شدند. هنرمندان یک به یک نکات مورد نظرشان را میگفتند و ایشان با دقت گوش میداد و اگر لازم بود پاسخ هم میگفتند. بعد از اتمام مراسم افطار ایشان مجدداً حدود دو ساعت بین هنرمندان ماندند و حرفهای آنها را گوش کردند.
این رویکرد و دعب شهید رئیسی در مواجهه و حفظ حرمت هنرمندان و شنیدن و دستور پیگیری دادن به دغدغههای آنها برای من ارزشمند بود، چون کمتر دیده بودم که یک مدیری نه در جایگاه ریاست جمهوری، بلکه حتی در جایگاههای پایینتر در سطح مدیران کل چنین رفتار و عملکردی در مواجهه با هنرمندان از خودش نشان بدهد و تا این میزان پای درددل هنرمندان بنشیند.
نکته دیگر در مورد شخصیت شهید رئیسی، کار و تلاش و مجاهدتی بود که در این سه سال رقم زدند و حد نصاب کار مدیریتی در سطح مدیریت اجرایی کشور بسیار بالا بردند و همین رویه در سطوح مدیران وزارت ارشاد هم دنبال میشد با این امید که قدمی در مسیر حل مشکلات مردم برداشته شود و شرایطی پیش بیاید که عقبماندگیها عرصه فرهنگ و هنر کشور در حوزههای تنظیمگری و حکمرانی و سیاستگذاری جبران شود و بتوانیم گامهای بلندتری در راه خدمترسانی صادقانه به مردم که هدف شهید رئیسی بود، برداریم.
* مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسئول موزه هنرهای معاصر تهران
source