کنسرت تخت جمشید رؤیایی که به حقیقت پیوست

جوان آنلاین: وقتی داخل ایران کنسرتی در یک پایگاه جهانی با تاریخی چند هزار ساله برگزار می‌شود، چراغ سبزی در بخش بین‌المللی به جهان نشان می‌دهیم که اینجا سرزمین آرامش است. 

محسن خباز (تهیه‌کننده تور کنسرت‌های علیرضا قربانی) درباره برگزاری کنسرت این خواننده در تخت‌جمشید می‌گوید: آقای قربانی از همان ابتدای کنسرت به جمله‌ای اشاره کردند که بسیار پرمعنا بود؛ اینکه «ما در گهواره تمدن بشریت کنسرت را برگزار می‌کنیم». واقعیت این است که ایران زمین یک دیرینگی فرهنگی دارد و تمدنی ۷ هزار ساله را یدک می‌کشد. تخت‌جمشید صرفاً یک نهاد متعلق به شیراز یا ایران نیست، بلکه یک پایگاه جهانی است که دارای پیوستگی در تاریخ و متعلق به جامعه بشری است. 

او درباره نگرانی‌هایی که درباره برگزاری کنسرت قربانی در تخت‌جمشید وجود داشت، می‌گوید: طی دو، سه هفته‌ای که خبر برگزاری کنسرت با واکنش‌ها و نگرانی‌هایی روبه‌رو شد، جای خوشحالی داشت. این حجم از واکنش‌ها، نگرانی‌ها و وسواس خاصی که مردم نسبت به تخت‌جمشید داشتند، نشان‌دهنده فرهنگ‌دوستی و نیاز به توجه بیشتر نسبت به میراث فرهنگی کشور است. من خیلی خوشحالم که کنسرت آقای قربانی این حجم از توجه را به خودش اختصاص داد که مجموعه حاکمیت و کارگزاران فرهنگی ملایمت‌های خود را بیشتر کنند. تیم فنی و کارشناسی ما علاوه بر استفاده از بهترین متخصصان ایرانی، از مشاورین خارجی هم استفاده کرد که هیچ اتفاق بدی برای این بنای تاریخی رخ ندهد. مطمئن بودم که اگر همراه با آقای قربانی به این جمع‌بندی می‌رسیدیم که این کنسرت ارزنی تأثیر منفی روی تخت‌جمشید می‌گذارد، حتماً از برگزاری این برنامه منصرف می‌شدیم. 

این تهیه‌کننده که با ایسنا سخن گفته‌است، خاطر نشان می‌کند: نکته‌ای که به لحاظ حاکمیتی درباره تخت‌جمشید وجود دارد، بسیار حائز اهمیت است. چندی پیش با نظر یکی از کارشناسان موسیقی مواجه شدم که اشاره کرده‌بودند سال‌ها پیش کنسرت «یانی» با همه برنامه‌ریزی‌هایی که انجام شده‌بود، موفق به اخذ مجوز نشد. حال من بعد از چندین سال فعالیت در این حوزه به این نتیجه رسیدم که هر کاری باید در زمان خودش تحقق پیدا کند. امروز مجموعه مدیرانی که در کشور تصمیم‌گیر هستند، به این بلوغ رسیده‌اند که می‌توان این کار را انجام داد. من این اتفاق را نکته عطفی در تاریخ معاصر فرهنگی ایران می‌بینم. وقتی که این مسئله را با مدیران دولتی مطرح کردیم پر از نگرانی‌های متعدد در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بودند. یکی از نگرانی‌های اصلی آن‌ها از این بابت بود که نمی‌دانستند، قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ ولی آنچه برگزار شد، نشان داد که قرار نیست اتفاق عجیبی رخ بدهد. در حقیقت این رویداد فتح باب برگزاری کنسرت‌هایی از این دست در مجموعه‌های تاریخی مختلف است که می‌توانیم از آن‌ها به عنوان ظرفیت‌های فرهنگی استفاده کنیم. با استفاده از برگزاری رویداد‌های فرهنگی هنری در ظرفیت‌های تاریخی، ایران می‌تواند در دنیا جار بزند که چه ظرفیت‌هایی دارد. اساساً وقتی داخل ایران کنسرتی در یک پایگاه جهانی با تاریخی چند هزار ساله برگزار می‌شود، چراغ سبزی در بخش بین‌المللی به جهان نشان می‌دهیم که اینجا سرزمین آرامش است. 

محسن خباز تأکید می‌کند: بعد از این خیلی از موزیسین‌های داخلی و خارجی می‌توانند در اینجا کنسرت برگزار کنند. من باید قدردان مدیرانی باشم که این اتفاق را رقم زدند. نگرانی‌هایی که ابراز شد و موج بزرگی که در رسانه‌های کشور ایجاد کرد، باید از زاویه دیگری به آن برسیم. اگر همان زمانی که اعلام شده‌بود با کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید موافقت شده، اعلام می‌شد که با کنسرت او در تخت جمشید مخالفت شده، همین افرادی که نگران تخت‌جمشید شدند، فحش می‌دادند که چرا به هنرمند مملکت اجازه برگزاری کنسرت در تخت‌جمشید را نداده‌اند تا آنجا را زنده کند. 

او در پایان می‌گوید: متأسفانه آنقدر همه‌ساحت‌های ما سیاسی شده‌است که همه‌چیز را به یک امر سیاسی نسبت می‌دهند، تا حدی که یکی از خبرنگاران از من پرسید که «به خاطر انتخابات به شما مجوز داده‌اند؟»