Wp Header Logo 2666.png

به گزارش گروه فرهنگ دفاع‌پرس، فصلنامه «هفده دی»، کاری از دفتر مطالعات جنسیت و جامعه، با مدیرمسئولی مهدی تکلو و سردبیری فاطمه صادقی، با هدف روایت زندگی روزمرۀ انسان مونث مسلمان و زنانی که در چارچوب گفتمان الگوی سوم زن تنفس می‌کنند، آغاز به کار کرد.

روایت انسان مؤنث مسلمان در فصلنامه هفده دی

ماجرا چیست؟
اگر بنای عالم بر زوجیت باشد، حق و حقیقت آنجاست که زنان اولاً به اندازه مردان در سرنوشت تاریخی ‏انسان سهیم باشند و ثانیاً نقش ویژه و منحصربهفرد خویش را ایفا کنند. هفده دی ۵۶ یک نقطۀ عطف در ‏شکوفایی زن بود. زن که به لحاظ تاریخی متحمل بهرسمیتشناختهنشدن و باور نشدن بود و غالباً در ‏حاشیه تاریخ نشسته بود به پیشگامی زن ایرانی معاصر جایگاه ویژه و والای خود را پیدا کرد. ‏

ما هم با زنی جدید آشنا شدیم که به حقیقت زن و به الگو‌های قدسی و تاریخی خود نزدیکتر بود و هم با ‏روزگاری آشنا شدیم که در آن زنانگی غایب نیست. روزگار جدید را مرد‌ها تنها رقم نمیزنند بلکه سرنوشت در ‏تعامل و تکامل دو جنس رقم میخورد. نه در خانه و خانواده بلکه تا منتهیالیه حساسترین میدان‌های ‏سرنوشت زنانگی حاضر است؛ پس هم این زن، زن سابق نیست و مختصات هویتی و روزمرۀ او تغییر کرده ‏و هم روزگار، روزگار جدیدی است. ما در عصرِ ظرفیتی شکوفاشده به نام «زن و زنانگی» زندگی میکنیم که ‏پیش از این قرن‌ها هرگز به این اندیشه «ظهور» نکرده و بیشتر مدفون و غایب بود و حال ما را به ملاقات «زوجیت» می‌برد. ‏

انسان مؤنث مسلمان ایرانی، جهان مخصوص به خود را دارد و از آنجا که صاحب اراده و استقلال واقعی ‏است، عواطف منحصربهفردی دارد، در فکر و اندیشه مقلّد نیست و ادراک‌ها و تدبیر‌های او یکتاست و ‏عملیات و اقدامات ویژ‌های را دنبال میکند. او قواعد حاکم این دنیای غالباً مردساخته را نپذیرفته و در ‏کشاکش ساخت روزگار و اصلاح آن است. در این مسیر او رنج‌ها و خلق‌های مختلفی را تجربه میکند و ‏متحمل پیروزی‌ها و شکست‌هایی میشود و اینجا نقطۀ آغاز مسئولیت «هفده دی» است. ‏

مجله «هفده دی» در یک کلام، تلاش میکند جهان روزمرۀ این زن را به زبان خودش نظاره کند و همچنین روزگار ‏را از دریچه فکر و قلب او به بازاندیشی بگذارد. مسئولیت «هفده دی» توسعۀ نگاه و زبان زن مجاهد ‏مسلمان ایرانی با تمام تکثر‌ها و تلوّنهای تحققیافتۀ اوست. ‏

هفده دی یادآور چه روزی است؟
در هفده دی ۱۳۵۶ برای انسان ایرانی ورق تاریخ برگشت. در حالیکه ۱۷ دی ۱۳۱۴ روزی بود که دست‌های بیگانه و ‏طاغوتی تلاش کردند به عنوان روز زن، با کشف حجاب به هویت و حریم زن ایرانی دستدرازی کنند و از همین طریق بر ‏سرنوشت عموم ملت مسلط بشوند، در یک چرخش چهلساله در هفده دیماه ۱۳۵۶ زنان ایرانی در مشهد اولین قیام علنی ‏و عمومی را علیه رژیم سابق کلید زدند. زن‌های چادری مشهد به بهانۀ حجاب و با اقدام شجاعانه و حسابشدۀ خود مبدأیی ‏برای قیام گستردۀ عمومی در کشور شدند و پس از آنها حرکت‌های مردانه شکل گرفت که از همین طریق به پیروزی ‏انقلاب منجر شد. ‏

هفده دیماه آغاز روزگار جدید و نقطۀ عطف تاریخ انقلاب اسلامی است که به دست انسان مؤنث مسلمان صورت ‏پذیرفت. این معجزه در کلام رهبر انقلاب اینطور توصیف شده است:‏ «روز هفدهم دى که روزى است که شیطان‌ها و طاغوت‌ها آن روز را شروعى براى اهداف طاغوتى و استعمارى قرار داده ‏بودند و خداى متعال کمک کرد و زن مسلمان مؤمن متعهّد حرکت کرد و همان روز را به روزى که منشا و مبدأ شروع یک ‏حرکت عظیم در تاریخ کشور ما محسوب میشد تبدیل کرد. مسأله ۱۷ دى یکى از معجزات انقلاب است.» ۱۴/۱۰/۶۳‏

شماره صفر فصلنامه با پرونده «زن در هیئت»

مجله «هفده دی» در شماره صفر خود به «بازخوانی تشکل هیئت و مناسک عزا» می‌پردازد و بر تجارب، معنابخشی‌ها و روایت‌های انسان مؤنث مسلمان دست می‌گذارد؛ با این دغدغه که خانم‌های الگوی سوم نسل جوان امروز چه تجربۀ زیسته‌ای از هیئت‌ها دارند، نهاد هیئت را چگونه می‌بینند و چه درک و احساسی از حضور در این نهاد دارند. قابل‌پیش‌بینی است که مجموعۀ تجارب این زن از امر عزاداری و تشکل هیئت در دو بخش «رنج» و «خلق» دسته‌بندی می‌شود. در پروندۀ رنج به چالش‌های وضع موجود زنان در هیئت، مناسک و عزا اشاره می‌کنیم و در پرونده خلق به نوآوری‌ها، خلاقیت‌ها، ابتکارات و معنابخشی‌های زنان در این زمینه می‌پردازیم. نویسندگانی که در این شماره همراهی کرده‌اند از اساتید، دانشجویان، روایت‌پژوهان، نویسندگان و فعالان حوزه زنان هستند.

انتهای پیام/ 121

source