شعری درباره جنایت صهیونیست‌ها در لبنان؛ تا محوِ اسرائیل، نَنشینیم از پای

متن این شعر به شرح زیر است:

آتشفشانی هست در لبنان، خروشان با نهضتِ فریاد بر، غیرت فروشان

بی‌غیرتان، زین غصه بی‌تابند، آیا؟ اَعراب در این ماجرا، خوابند آیا؟

آنانکه هردَم، طعمه‌ صد انفجارند از ترکِ فعلِ مسلمین، فریاد دارند

پرسند: اقداماتِ همگامی کجایند؟ فریادِ دولت‌های اسلامی کجایند؟

ما در رهِ حق، کشته‌ها بسیار داریم سید حسن‌ها، در رهِ دلدار داریم

از بمب و از موشک، نترسانید ما را هرگز؛ از این رَه، برنگردانید ما را

با مؤمنان گویند: از چه سربزیرید یک لحظه از میدان، قَدم پا پس نگیرید

ما پای، از راهِ کرامت برنداریم یک لحظه، دست از استقامت برنداریم

با بمب‌های یک‌تُنی، ما در مصافیم با عزمِ خود حتی، زمین را می‌شکافیم

موجِ تهاجم، مانعِ دریا نگردد سنگرشکن، هرگز حریفِ ما نگردد

ما لشکرِ پیروزِ مولاییم، هشدار!فرمانده‌ طوفانُ الاَقصائیم، هشدار!

حتی اگر، تنهای تنها هم بمانیم پای رکابِ قائدِ اعظم، بمانیم

کِی با حسینِ این زمانه، در جفاییمبا حضرتِ سید علی، اهل وفاییم

فرمانده‌ بی‌باکِ حزب‌الله داریمصدها چنان سید حسن، والله داریم

دستِ ستم را بر همه آفاق بستیم با حجةبن العسکری میثاق بستیم

بر دین و بر قرآن و بر عترت بنازیم ما با ولایت، بر ستمگرها بتازیم

ما کشته‌ها دادیم تا ایمان بماند جمهوری اسلامی ایران بماند

ایمانِ ما، مانندِ تیغِ ذوالفقار است پهپاد و موشک، گوشه‌ای از اقتدار است

رزمندگان جان به‌کف، در راهِ عشقیم یک جبهه از ایران و لبنان تا دمشقیم

غزه، یمن، بغداد، یک جبهه است، آریاین است، روحِ دین و اصلِ دین‌مَداری

فرقی میانِ شیعه و سنّی نباشددر اصل، خطِّ اولِ ما، قدس باشد