از روز ۱۷ مهر، فیلم زودپز اکران شده و تا به حال بیش از ۲۷ میلیارد تومان فروش داشته است. زودپز تجربه جدید رامبد جوان در فیلمسازی است که تا پیش از این فیلمهای نگار، قانون مورفی، پسر آدم دختر حوا، ورود آقایان ممنوع و اسپاگتی در هشت دقیقه را کارگردانی کرده است، با این تفاوت که این بار به عنوان بازیگر در آن حضور ندارد.
ماجرای این فیلم که از جشنواره قبل جا گذاشته شد، در دهه ۶۰ میگذرد و داستان سه دوست را روایت میکند که بعد از ترکیدن زودپز در محله قدیمیشان اتفاقهای عجیب و غریبی برایشان میافتد. در زمان موشک باران تهران در سال ۱۳۶۷ زودپز خانهای میترکد و پدرخانواده به سختی مجروح میشود و بعد فوت میکند. بقیه داستان ماجرای تلاش پسرهای مرد برای جا زدن او به عنوان مجروح جنگ است. فیلم با بازی نوید محمدزاده و محسن تنابنده توانسته حتی در پیش فروشهایش از بعضی از فیلمهای روی پرده فروش بیشتری داشته باشد و در همین روزهای اکران هم در گیشه موفق است و توانسته مخاطبان بسیاری داشته باشد. اما این مخاطبان در باره فیلم چه گفته اند؟
از یک کمدی روی پا تا فیلمی سخیف که ارزش دیدن ندارد
در ویدئوهایی که در شبکههای اجتماعی منتشر شده و همینطور در یادداشتهایی که مخاطبان زیر پستهای اینستاگرامی این فیلم در صفحهای مختلف نوشتهاند، میتوان بخشی از نظرات آنها را در باره فیلم دریافت کرد. فیلمهای کمدی به طور کلی در این سالها علاوه بر این که پرفروش هستند، نظرات مثبت تماشاگری را هم که فقط برای خنده و سرگرمی به دیدن این فیلمها رفته به دست آوردهاند. هرچند از نظر محتوایی و تکنیکی و در کارگردانی و فیلمنامه بسیاری از این فیلمها دچار مشکلات جدی هستند. در مورد زودپز هم عموما نظرات مخاطبان مثبت بوده است. کاربری در زیر یکی از این صفحات رضایتش را از فیلم اینطور ابراز کرده است: «به نظر من فیلم فوق العاده بود. واقعا مخاطب را به معنای واقعی کلمه میخنداند. ما که عین یک ساعت ۵۰ دقیقه را میخندیدیم.»
کاربر دیگری نوشته: «یک کمدی واقعی نه سخیف. با بچه با بزرگسال میتوانید ببینید. چون واقعا سخیف و حال بهم زن نیست و خیلی روپا و عالی است.» یکی از تماشاگران هم نوشته: «فراتر از یک فیلم کمدی صرف تلاش میکند دغدغههای اجتماعی و فرهنگی یک نسل را در قالب موقعیتی طنزآمیز تصویر کند.» دیگری هم اشاره کرده: «فیلم با بهره از طنز موقعیت، دیالوگهای هوشمندانه و بازیهای درخشان مخاطب را به تفکر وامیدارد.» یکی دیگر از مخاطبان با اشاره به فضای دهه شصتی فیلم نوشته: «فیلم مخاطب را با دقتی مثالزدنی به دهه شصت میبرد. فضاسازی فیلم از طراحی صحنه تا موسیقی و گویشها با دقت انتخاب شده و هر کوچه و خیابانی در آن یادآور نسلهای گذشته است.»
تماشاگر دیگری شخصیتپردازیهای خوب و چند لایه را از نقاط قوت فیلم دانسته که به باعث شده شخصیتها صرفا کلیشهای جلوه نکنند و احساسات و گذشته پیچیده خودشان را داشته باشند. دیگری هم به ترکیب خوب محسن تنابنده و نوید محمدزاده اشاره کرده و نوشته زودپز یک کمدی جذاب و پر از شوخیهای بامزه است. کاربر دیگری هم از حضور نوید محمدزاده در یک فیلم کمدی نوشته و گفته این تجربه جدید بسیار موفق بوده است.
در برابر این نقدهای مثبت، اما نقدهای منفی هم وجود دارند که گاه بسیار تند هم هستند. یکی از مخالفان فیلم نوشته: «حیف که این همه برای ساخت فیلم بدون محتوا انرژی تلف میشود و حیف وقتی که برای دیدن این فیلم گذاشتم.» دیگری هم نوشته فیلم فقط با داد و بیداد قصد داشت هیجان ایجاد کند. یکی از کاربران هم به پیشبینی پذیر بودن موقعیتهای کمدی اشاره کرده که باعث شده مخاطب به راحتی پایان را حدس بزند و این کار از جذابیت فیلم کاسته است.
دیگری هم پایان بندی فیلم را از ضعفهای آن دانسته و نوشته: «پایان بندی خوب نبود و از آنجا که عجولانه اتفاق افتاد، باعث شد بعضی از گرههای داستانی بسته باقی بمانند.»
source