به گزارش ایکنا؛ هنرمندان سرزمین انقلابی و اسلامی ایران‌زمین به عنوان بخشی از جامعه پویا و همیشه در صحنه کشورمان همزمان با انتشار خبر شهادت «شهید یحیی سِنوار» به دسا نیروهای غاصب صهیونیستی بار دیگر با زبان هنر به بیان و روایت زیبایی‌شناسانه از مفهوم شهادت در پس ایستادگی و مقاومت یکی زا فرماندهان شجاع و رهبری بزرگ در «محور مقاومت» پرداختند.
«یحیی ابراهیم حسن السِنوار»؛ رزمندی مجاهد، رهبری بزرگ با عقبه نگارش رمان و نویسندگی در حوزه ادبیات پایداری و مقاومت که ۲۲ سال از عمر خود را در زندان‌های رژیم صهیونیستی در اسارت به سر برد، بعد از شهادت «اسماعیل هنیه» از رهبری شاخه نظامی حماس به عنوان رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی حماس انتخاب شد.
«یحیی سِنوار» روی زمین، مسلح و در حال جنگ در میان مردانش بود، نه نزدیک اسیران اسرائیلی و نه در زیر زمین و داخل تونل. او آنگونه که اشغالگران ادعا می‌کردند، در میان آوارگان غیرنظامی پنهان نشده بود؛ آوارگانی که در معرض بمباران و سوزاندن چادرهایشان قرار گرفتند، با این بهانه که سنوار در میان آنهاست.
صحنه آخر از زندگی یحیی سِنوار به عنوان جان‌فدای فلسطینیان که تا آخرین نفس می‌جنگد، تصویری بود که افکار عمومی جهان عرب و اسلام و حامیان مقاومت در دنیا را بهت‌زده کرد. تصویری که به نمایش درآمد، تصویری از قهرمان میهن‌پرست، مبارزی مدافع مردم و سرزمینش را نشان داد و این به درستی همان تصویری است که با جمله پیروزی یا شهادت همخوانی دارد.
شهادت مظلومانه و به‌تحقیق قهرمانانه مجاهد بزرگ اسلام شهید «یحیی سِنوار» که با لباس رزم و اسلحه در دست در نبردی تن به تن داشت؛ چهره حقیقی و مقاوم مجاهد مسلمان را برای جهانیان به بهترین شکل خود به نمایش گذاشت.
نبردی تن به تن که البته در یک سوی آن فرمانده رشید غزه بود و در سوی دیگر تانک، پهباد و سربازان سراپا مسلح صهیونیستی. تصاویری که از مقاومت مظلومانه و بی نظیر شهید یحیی سنوار ثبت شد به عنوان بارزتربن نماد مقاومت و پایداری، و سمبل شجاعت و دلیری در دل و ذهن آزادی خواهان جهان تا همیشه جاودانه خواهد ماند.
در امتداد این مسیر طولانی «ابو ابراهیم؛ یحیی سنوار» که به تمام معنا حیات خود را فدای مسیر مبارزه کرد، سال‌ها در بند و اسارت صهیونیست‌ها بود و سپس خواب بر چشمان ستمگران حرام کرد.
این مجاهد همیشه در صحنه تا آخرین رمق در این راه استوار ماند و به دست فرعونیان زمان به شهادت رسید تا به خیل شهدای با عظمت فلسطین بپیوندد.
«مقاومت» بی نتیجه نیست، این جزء حیاتی هویت مبارزان است. سنوار نیز با شواهد قابل توجهی معتقد بود که مرگ (با شهادت) وی الهام‌بخش خوبی برای مقاومت بیشتر خواهد بود.
شهید سنوار تا آخرین لحظه در مقابله با این رژیم غاصب از هیچ کوششی دریغ نورزید و سزاوارانه به شهادت رسید. بی‌تردید شهادت او پایان مقاومت نیست و جوانان عدالتخواه فلسطینی از درخت تنومند مقاومت حراست می‌کنند.
ایستادگی این فرمانده تا آخرین نفس قبل از شهادت، روحیه مقاومت را دوچندان کرد، در شرایطی که صهیونیسم‌ها و حامیان آنها جرات بیرون آمدن از پناهگاه‌ها را ندارند، نحوه شهادت «یحیی السِنوار» نشان داد که فرمانده‌هان مقاومت در خط مقدم جنگ در حال جهاد علیه ظلم و ظالم هستند.
شهادت «یحیی السِنوار» مُهر تایید دیگری بر مقاومت مردم مظلوم فلسطین بود و نشان داد که این مردم تا آخرین نفس‌های خود از خاک و ارزش‌های خود دفاع خواهند کرد.
رژیم اشغالگر صهیونیستی، گمان برد که با شهادت او، پایان انتفاضه فلسطین را رقم خواهد زد؛ اما خون سرخ او حیثیت فرزند نحسِ صهیون را از بین برد.
خون «ابو ابراهیم» بار دیگر قلب کودکان فلسطینی و تمامی آزادگان عالم را به تپش انداخت. آیینه هزاران تکه‌ای شد در دست مردم اروپا و دانشجویان آمریکایی که در سمت درست تاریخ بایستند و مظلومیت فلسطین را فریاد بزنند.
تا زمان برپایی دولت فلسطین بر تمام خاک این کشور و تعیین قدس اشغالی به عنوان پایتخت، جنبش حماس راه خود را ادامه خواهد داد. شهادت سنوار و رهبران قبل از وی، به جنبش ما قدرت و صلابت بیشتری می دهد. شهید سِنوار هیچگاه به جبهه‌های نبرد پشت نکرد و درحالی که در خط مقدم صفوف نبرد بود و در مواضع مختلف جنگی حضور می یافت، به شهادت رسید.
در بخشی از پیام مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به مناسبت شهادت «یحیی سِنوار» آمده است: «او چهره درخشان مقاومت و مجاهدت بود؛ با عزم پولادین در برابر دشمن ظالم و متجاوز ایستاد؛ با تدبیر و شجاعت به او سیلی زد؛ ضربه‌ی جبران‌ناپذیر هفتم اکتبر را در تاریخ این منطقه به یادگار گذاشت و آنگاه با عزّت و سربلندی به معراج شهیدان پرواز کرد.
کسی چون او که عمری را به مبارزه با دشمن غاصب و ظالم گذرانده است، سرانجامی جز شهادت شایسته او نیست. فقدان او برای جبهه مقاومت البته دردناک است، ولی این جبهه با شهادت برجستگانی چون شیخ احمد یاسین، فتحی شقاقی، رنتیسی و اسماعیل هنیه از پیشروی باز نماند، و با شهادت سنوار هم کمترین توقفی نخواهد داشت؛ باذن الله. حماس زنده است و زنده خواهد ماند.»
شجاعت و مقاومت «یحیی سنوار» به نوعی تداعی کننده شهادت «حکیم بن جبله عبدی» از یاران امام علی(ع) بود که در «جنگ جمله اصغر»، هنگامی که پای او قطع می‌شود، پای قطع شده خود را به طرف قاتل خود پرتاب و او را به هلاکت می‌رساند و خود نیز شهید می‌شود. شهیدی که امام علی(ع) در مدح او شعری گفتند و او را «رَجُل» خواندند.
به گزارش ایکنا، «یحیی سِنوار»؛ متولد ۱۹۶۲ میلادی در اردوگاه آوارگان «خان یونس»؛ مجاهد، مبارز، نویسنده، رمان‌نویس و مترجم فلسطینی طی ۲۲ سال اسارت در زندان‌های رژیم صهیونیستی، رمان «خار و میخک» را به زبان عِبری (منتشر شده به سال ۲۰۰۴)؛ رمان «شکوه» (منتشر شده در سال ۲۰۱۰) را نوشت و ۵ کتاب را از عبری و انگلیسی به عربی ترجمه کرد.
او که فارغ‌التحصیل دانشگاه اسلامی غزه در رشته مطالعات عربی بود، از سال ۱۹۸۲ (۱۳۶۱ خورشیدی) چند بار توسط رژیم صهیونیستی دستگیر شد، از فرصتی که در زندان داشت برای یادگرفتن زبان عبری، همچنین ترجمه به این زبان و از این زبان و شناخت بیشتر جامعه اسرائیل استفاده کرد.
رژیم صهیونیستی با صدور بیانیه‌ای رسمی مدعی شد که «یحیی سِنوار» رئیس دفتر سیاسی حماس را در جریان بمباران منطقه‌ای در غزه، به شهادت رسانده است.
«خلیل الحیه»، معاون رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس نیز روز جمعه خبر شهادت یحیی سنوار، رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس توسط رژیم صهیونیستی در نوار غزه را تایید کرد.
انتهای پیام
source