سید عباس صالحی وزیر ارشاد اخیراً با توجه به تلاش‌هایش برای باز کردن فضای فرهنگی و هنری کشور گفت: «بخش قابل از توجهی از هنرمندان رفع محدودیت شدند که خود را نشان می‌دهد و بخش دیگری هم در شرف وقوع است که ان‌شا‌الله با گفتگو‌هایی که داریم مساله دنبال می‌شود تا به سرانجام برسد.»
در اینباره با مهدی یغمایی از خوانندگان موسیقی پاپ کشور و از داوران مسابقه تلویزیونی شب کوک گفتگو کردیم، یغمایی تا کنون بیش از ۱۰ آلبوم موسیقی و ده‌ها تک آهنگ منتشر کرده است.
وی در پاسخ به سوال آفتابنیوز در خصوص محدودیت‌های حوزه موسیقی گفت: بنده قریب ۲۰ و اندی سال است که به صورت حرفه‌ای در این مارکت کار می‌کنم و حدود ۱۰ سالش را ممنوع الفعالیت بودم. گیر و گور‌ها در این حوزه کم نیست و در دوره ریاست جمهوری هر کدام از این عزیزان هم گیر و گرفت‌های داشته‌ام، ۶ سال به صورت مداوم (ممنوع الفعالیت بودم) و بعد یک سال و نیم دیگر… محدودیت‌ها و مجوز ندادن‌ها بعضاً به خاطر یک سری مسائل پیش و پا افتاده‌ای ایجاد می‌شود که اصولاً نباید به آن توجه شود، خوشحالم که همشهری خوب ما آقای صالحی که ما نیز بسیار به ایشان علاقه مندیم در تلاش برای رفع محدودیت هستند، من هم شنیده ام که ظاهراً قرار است به آقای جواد یساری مجوز داده شود که در کیش برنامه اجرا کنند، چنین رخداد‌های خوشحال کننده است.معتقدم که چیزی به نام مجوز نباید وجود داشته باشد، خصوصاً برای هنرمندانی که طی سال‌ها کار و شخصیت خودشان را ثابت کرده اند، امیداورم وعده‌های برای رفع محدودیت‌ها در موسیقی و عرصه هنر راست باشد و جامه عمل بپوشد.
یغمایی در اشاره به برخی مصادیق سانسور افزود: در آلبوم ” چمدون تو” شعری به ارشاد ارائه کردم که در بیتی می‌گفت: «بشم خیس کدوم بارون، بره عطرت از آغوشم»، گفتند کلمه آغوش اروتیک است و باید بگویی: «بشم خیس کدوم بارون بشه عطرت فراموشم»؟! ۲۰ روز دیگر قرار است یک ترانه از من منتشر شود، می‌دانید که همواره تلاش کرده ام که ترانه‌های خوبی انتخاب نماییم، در این غزل که از آقای مجتبی رمضانی است، در دو بیت آخر آمده است: «بی وفایی که مرا رسوای خاص و عام کرد_حال می‌بینم که بسته دل به موی دیگری_ دیگری از تو تنت را خواست_ من عشق تو را _ آرزوی ما کجا و آرزوی دیگری کجا». حالا گفته‌اند ” تنت” بده! باید بگوی: «دیگری از تو چه‌ها می‌خواست_ من عشق تو را»! خوب ” چه‌ها” که کلی‌تر است! و بدتر است! چه‌ها که شامل همه چیز می‌شود!
وی توضیح داد: برخی هنرمندان وقتی می‌بینند که تیغ سانسور کل شعر را خراب می‌کند، به ناچار بعضاً ورژن اصلی را منتشر می‌کنند، چون نظارتی وجود ندارد و همین مسئله یک دور باطل ایجاد می‌کند که انرژی هنرمند را می‌گیرد و فرایندی فرسایشی برای او به وجود می‌آورد و هنر را رو به زوال می‌برد. بله! اگر یک نفر خط قرمز‌های عرفی مورد قبول جامعه را رد نمایید، منطقی است، اما سانسور کلمات تا بدین حد با کدام منطقی همخوانی دارد.
یغمایی در ادامه اظهار کرد: امیدوارم که تلاش‌ها برای گشایش فضای فرهنگی به سرانجامی برسد، اما واقعاً پس از سال‌ها وعده و وعید، آدم نمی‌داند که دم خروس برخی آقایان را باور کند یا قسم حضرت عباس را. یک هنرمندی که بدون پشتوانه ارگان‌ها و فروش بلیط به زور به کارکنان برای پر کردن سالن و بحث ” همسایه‌ها یاری کنید که من کنسرت داری کنم” و همه این رانت‌ها، تلاش دارد در چهارچوب حرفه‌ای شعر و موسیقی خوب عرضه نمایید، به صورت سیستماتیک تلاش می‌شود که به حاشیه رانده شود. متاسفانه در این مملکت اگر به عنوان تهیه کننده از یک سری ارگان‌ها پشتیبانی نداشته باشی، اصلاً نمی‌توانید یک خواننده را بالا بیاورید. یک دفعه می‌گویند که: «آقا شما ممنوع هستید» وقتی می‌پرسی چرا می‌گویند: «از بالا است»، توضیح هم نمی‌دهند این «بالا» کجاست و کیست که آدم برود و توضیح دهد.
این خواننده در توضیح برخی دیگر چالش‌ها اظهار کرد: برای نمونه این اواخر به من گفته‌اند چرا کار شما روی رادیو جوان قرار دارد، باید شکایت تنظیم کنید، عرض کردم شما با این همه امکانات نهاد دولتی نمی‌توانید جلوی این کانال‌ها را که در آمریکا است و معلوم نیست چه کسی پشتش است را بگیرید، من هنرمند چگونه می‌توانم آن‌ها را به چالش بکشم، آهنگ من بعد از اخذ مجوز روی کانال و شبکه‌های اجتماعی قرار می‌گیرد و هر کسی به راحتی می‌تواند آن را بردارد، من ته‌اش می‌توانم در یک یک برگه که جلوی من بگذارید بنویسم: «من با هیچ جا در ارتباط نیستم».
وی افزود: بنده در اولین مسابقه مختص خوانندگی در تلویزیون حضور داشتم، سوال این است که چرا نگذاشتید ادامه پیدا کند؟ چرا آن برنامه را زدند؟ به خاطر اینکه امکان داشت پر و بال بگیرد و آنجا مردم استعداد‌های واقعی را بشناسند و دیگر نمی‌شد هر کسی را رنگ کنند و به عنوان خواننده به مردم قالب کنند. در حال حاضر افغانستان شو تلنت با استاندارد‌های جهانی برگزار کرده، اما ما فاقد چنین برنامه‌ای هستیم. باز خدا به احسان علیخانی خیر بدهد که یک عصر جدید ساخت و از داخل آن چند خواننده خوب معرفی شدند. به هر حال امیدوارم که با توجه به نیاز و خواست مردم، تلاش‌های دولت جدید به ثمر بنشیند و فضای بهینه تری برای عرضه محصولات سالم هنری و موسیقایی شکل بگیرد. خوشبختانه در حال حاضر به غیر از چند شهرستان، برگزاری کنسرت در بسیاری شهر‌ها مشکل خاصی ندارد و امیدوارم وضعیت بهتر نیز بشود.
source