۱۰:۰۱ – ۱۸ بهمن ۱۴۰۳
باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی محسنی – مصطفی فرجی گفت: «این فیلم به خوبی مسائل روان‌شناختی جامعه را نشان می‌دهد.» وی به سکانس‌هایی که با تشویق تماشاگران همراه شد اشاره کرد و تأکید کرد که این فیلم می‌تواند محل بحث و تحلیل‌های مختلف باشد.
داستانی از رهایی و چالش‌های اجتماعی
فرجی درباره محتوای فیلم گفت: «این فیلم داستان دختری را روایت می‌کند که مادرش را از دست داده و پدرش در یک آسایشگاه روانی بستری است. پدر در روز تولد دخترش از آسایشگاه فرار می‌کند تا برای او جشن بگیرد اما متوجه می‌شود که هیچ درآمدی ندارد. این فرار باعث وقوع اتفاقات مختلفی می‌شود که قصه فیلم را پیش می‌برد.»
وی در ادامه افزود: «فیلم از نظر ریتم و ساختار روایی قوی عمل کرده و در عین پرداختن به یک درام اجتماعی، مسائل روان‌شناختی را نیز مورد بررسی قرار داده است. یکی از نقاط قوت آن، بازی درخشان امین حیایی در نقش پدری با مشکلات روانی است که توانسته این نقش را بسیار باورپذیر ایفا کند.»
مسئله موتورسواری زنان و بازخوردهای جشنواره
یکی از سکانس‌هایی که واکنش مثبت تماشاگران را به همراه داشت، صحنه‌ای بود که دختر فیلم سوار بر موتور دیده می‌شود و امین حیایی پشت سر او نشسته است. فرجی درباره این صحنه گفت: «این سکانس، که به نوعی اشاره‌ای به موضوع موتورسواری زنان دارد، نیز مورد تشویق حضار قرار گرفت. اگرچه از نظر فنی مشخص بود که دختر خودش قادر به راندن موتور نیست، اما پیام کلی آن برای مخاطبان جالب توجه بود.»
فیلمی که جامعه را به چالش می‌کشد
فرجی با اشاره به پیام اصلی فیلم، تأکید کرد که این اثر نشان می‌دهد جامعه چگونه یک فرد را به عنوان بیمار روانی معرفی می‌کند در حالی که ممکن است مشکل اصلی در خود جامعه باشد: «شخصیت امین حیایی در جایی از فیلم، در مدرسه دخترش، ساعت معیوبی را تعمیر می‌کند، اما مدیر مدرسه با تعجب به او نگاه می‌کند. این سکانس نشان می‌دهد که او بیمار نیست بلکه جامعه‌ای که او را بیمار می‌داند، دچار مشکل است. این مفهوم به‌خوبی در فیلم پرداخته شده و بیننده را به فکر فرو می‌برد.»
نقاط قوت و ضعف فیلم
این منتقد سینما در بخش پایانی صحبت‌های خود به نقاط قوت و ضعف فیلم اشاره کرد و گفت: «یکی از نقاط مثبت فیلم، توجه رسول صدرعاملی به استعدادهای جدید بازیگری است. او همیشه بازیگران جوان و ناشناخته را کشف و به سینما معرفی می‌کند، همان‌طور که در گذشته با فیلم‌هایی مثل “دختری با کفش‌های کتانی” این کار را انجام داده بود.»
اما او برخی ضعف‌های فیلم را نیز مطرح کرد: «کش دادن برخی صحنه‌ها و طولانی شدن روایت از جمله نکاتی بود که می‌توانست بهتر مدیریت شود. همچنین، برخی صحنه‌های فیزیکی بین شخصیت‌ها، مانند قرار دادن سر بر شانه، با فرهنگ جامعه ما همخوانی ندارد و ممکن است حساسیت‌هایی ایجاد کند.»
در پایان، فرجی اظهار داشت که «زیبا رهایم کن» فیلمی تأثیرگذار است که هم به لحاظ فنی و هم از نظر محتوایی، بحث‌برانگیز خواهد بود. وی گفت: «باید دید که سازمان سینمایی در نهایت چه تصمیمی درباره این فیلم و سکانس‌های بحث‌برانگیز آن خواهد گرفت. آیا این فیلم بدون سانسور به اکران عمومی می‌رسد یا تغییراتی در آن اعمال خواهد شد؟»
source