Wp Header Logo 1328.png

برگزاری هر رویداد فرهنگی و هنری در ابتدای شکل‌گیری درگیر برخی چالش‌های ناخواسته می‌شود که خاسته از ماهیت آزمون و خطای اولیه است. این چالش‌ها رفته‌رفته برطرف می‌شوند تا به صفر برسند و این زمانی است که می‌گویند آن رویداد به بلوغ خود رسیده است. جشنواره فیلم فجر متاسفانه بعد از چهل‌وسه دوره هنوز شیوه اجرایی ثابتی پیدا نکرده نه نقاط ضعف مشهود را از بین برده و همین موضوع موجب ایجاد چالش‌های فرعی مختلف در زیرمجموعه درگیری‌های اصلی شده است.

 

متاسفانه تغییرات سیاسی و تعویض دولت باعث می‌شود که جشنواره فیلم فجر در وجوه مختلف خود دچار دگردیسی تام شود. سیاست‌های مختلف ماهوی و اجرایی به صورت ناگهانی و سلیقه‌ای همه تغییر می‌کنند. مثلا در دوره‌ای بخش بین‌الملل از جشنواره جدا می‌شود و در دوره بعد به سیاست ماقبل برمی‌گردد و اکنون دوباره جدا شده است! یا گزینش سیاسی داورانی خاص باعث می‌شود تا فیلم‌هایی خاص برگزیده شوند که تعجب مخاطب عام را هم برمی‌انگیزند! 

 

اولین موضوع مشهود مکان برگزاری آن است که ثابت نیست و از سینما فلسطین و ملت گرفته تا چارسو و برج میلاد بنا به مصلحت و ارتباطات تیم اجرایی محل جشنواره به صورت سالانه تعیین می‌شود که مشکلاتی را به وجود می‌آورد و برای مثال امسال کیفیت نامناسب صدای سالن اصلی، صدای اعتراض فیلمسازان و تماشاگران را درآورد.

 

مسئله دوم تداخل سلایق و علایق سیاسی یا ایدئولوژیک دولت‌ها در سیاست‌های جشنواره است که باعث می‌شود در یک دولت شاهد بروز و ظهور افرادی خاص باشیم و در دولت بعدی درست اشخاصی نقیض آدم‌های قبلی را ببینیم درحالی‌که فیلم فجر ویترین سینمای ایران و برای همه مردم ایران است و نباید در آن دخل و تصرف داشت. در واقع جشنواره نباید محل سیاستگذاری برای تولید باشد بلکه عکس آن باید محل عرضه تولیدات در نظر گرفته شود تا مردم در هیجانی ده روزه به دیدن فیلم‌های متنوع و گوناگون با هر سلیقه و تنوع ژانری بنشینند چرا که همین علاقه‌مندان فیلم فجرند که در زمان اکران و از طریق تبلیغات شفاهی و دهان‌به‌دهان یا فضای مجازی باعث گرم شدن تنور اکران و چرخیدن چرخه اقتصادی سینما خواهند شد و نارضایتی یا سردرگمی آنها به ضرر سینما و اهالی آن خواهد بود.

 

سومین موضوع به حمایت‌های دولتی برمی‌گردد که به نظر می‌رسد گرفتار همان سیاسی بازی جناحی است. اینکه سینمای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی نیاز به حمایت دارد بر کسی پوشیده نیست و بودجه‌های مختلفی هم از سازمان اوج و روایت فتح گرفته تا فارابی برای این موضوع وجود دارد اما باید فکری هم برای ژانرهای دیگر نظیر کمدی و جنایی و … که ازقضا مخاطبان زیادی دارند بشود. البته همان‌طور که اشاره شد جشنواره فیلم فجر فقط محل عرضه است اما ازآنجاکه مراکز مختلف در تولید تلاش خود را می‌کنند تا در فیلم فجر اثر خود را ارائه کرده و نمایش دهند ناخواسته این دو موضوع در هم می‌آمیزد و متاسفانه گاهی اوقات به پدیده‌های مذموم و دور از شان جشنواره و سینمای ایران منجر می‌شود. 

 

جان کلام اینکه جشنواره فیلم فجر سیاست‌های ثابت منطبق بر خرد و البته با توجه به ظرفیت‌های موجود مختلفی چون نیروی انسانی، بودجه، محل ثابت و توان برگزاری لازم دارد و تنها موضوعی که از ابتدا تاکنون در این جشنواره تغییر نکرده زمان برگزاری آن بوده که هر سال در دهه فجر است.

 

عباس کریمی عباسی

 

انتهای پیام

source