وَ قَدْ أَقَامَ فِینَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ وَ صَحِبَنَا صُحْبَهَ مَبْرُورٍ وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِینَ
یعنی این ماه (رمضان) در میان ما به خوبی و شایستگی اقامت و با ما به نیکویی و پسندیده همراهی کرد و ما را از بهترین سودهای جهانیان بهره‌مند ساخت.
این فراز، حاوی چند نکته اساسی است:
1. اقامت به شایستگی: امام علیه‌السلام می‌فرمایند که ماه رمضان در میان ما “به خوبی و شایستگی” اقامت کرد. این تعبیر، نشان‌دهنده بهره‌مندی کامل از لحظات و فرصت‌های این ماه است. گویی رمضان، مهمانی گرامی بوده که به بهترین نحو از او پذیرایی شده و حق میزبانی ادا شده است.
2. همراهی نیکو: امام سجاد علیه‌السلام اشاره می‌کنند که ماه رمضان “با ما به نیکویی و پسندیده همراهی کرد”؛ بیانگر این است که رمضان، فقط یک دوره زمانی خاص نبوده، بلکه همراهی دلسوز و راهنمایی خیرخواه بوده است. رمضان، فرصتی برای پالایش روح، اصلاح رفتار و تقویت ایمان بوده و در این مسیر، ما را یاری رسانده است.
3. بهترین سود: امام در فرازی دیگر از این دعا می‌فرماید “و ما را از بهترین سودهای جهانیان بهره‌مند کرد”؛ اشاره به این دارد که سودهای مادی و دنیوی، در برابر سودهای معنوی و اخروی که در رمضان به دست می‌آید، ناچیز است. رمضان، فرصتی برای کسب رضایت الهی، آمرزش گناهان و ارتقای جایگاه معنوی است و فرصتی طلایی است برای کسانی که با عملی اندک، بیشترین ثواب الهی را کسب می‌کنند.
در مجموع، این فراز از دعای وداع، تصویری زیبا از ماه رمضان ارائه می‌دهد؛ ماهی که با حضورش، زندگی ما را متحول و ما را به سوی کمال رهنمون می‌کند و سودهای بی‌پایانی را نصیبمان می‌کند.
انتهای‌پیام/
source