اهرم فشار صهیونیست‌ها روی اینفلوئنسرها برای اعمال سکوت خبری درباره جنایات غزه؛ مناظره دیو اسمیت و داگلاس ماری در پادکدست جو روگن

مناظره میان داگلاس ماری و دیو اسمیت به‌عنوان دو چهره مشهور دو طیف جنگ‌طلب و انزواطلب، شکاف سیاسی بزرگی را میان جناح راست در آمریکا نشان داد. جنگ‌طلبان قدرت بسیار بیشتری در کنگره، سنا و قوه مجریه دارند، بااینحال تعداد انزواطلبان (اولویت با آمریکا است) بسیار بیشتر است. مهره‌های صهیونیستی می‌گویند که نباید تریبون بزرگی به مخالفان اسرائیل داده شود. دور جدید این جنگ داخلی، در ظاهر به نفع دیو اسمیت تمام شد، اما قدرت و ثروت، در اختیار گروهی است که حتی در شکست هم به پیروزی می‌رسد. 

در بخش اول پرونده اشاره داشتیم که صهیونیست‌ها برای نفوذ میان محافظه‌کاران، راست‌گرایان و افراد ضد سیستم، باید تاکتیک‌های متفاوتی را اتخاذ می‌کردند. باتوجه به اینکه نیمه جمهوری‌خواه آمریکا، پایین‌ترین میزان اعتماد را به رسانه‌های جریان اصلی، شبکه‌های خبری و مراجع لیبرال دارد، آن‌ها روی به تاسیس و یا حمایت در سایه رسانه‌های راوی سیاست‌های محافظه‌کارانه شدند. وبسایت خبری برایت‌بارت و پلتفرم اینفلوئنسری دیلی وایر دو نمونه از این رسانه‌ها هستند.

بااینحال، صهیونیست‌ها به آلترنتیو مدیا بسنده نکردند و حتی پلتفرم دیلی وایر، استعدادهایی که محافظه‌کار هستند را به استخدام خود درآورده و استودیو و تیم پادکست‌سازی در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد. در بخش دوم اشاره شد که گروهی دیگر تروجان‌های صهیونیست، به‌عنوان اینفلوئنسرهای مستقل فعالیت کرده و با همسو نشان دادن خود با غالب مواضع محافظه‌کاران، اعتماد این افراد را جلب کردند.

راست‌گرایان آمریکایی به رسانه‌ها اعتماد ندارند، اما اخبار را از زبان یا قلم افراد مستقل دنبال می‌کنند. جدای از چند مجری مشهور در شبکه فاکس نیوز، باقی افراد موثر در فضای محافظه‌کاری، به‌صورت مستقل در یوتیوب، رامبل و توییتر فعالیت می‌کنند.

پادکست جو روگن با ۲۰ میلیون ساب‌اسکرایبر در یوتیوب، پرمخاطب‌ترین پادکست به زبان انگلیسی در جهان است. بااینکه روگن خود را یک راست‌گرا معرفی نمی‌کند، اما افرادی مانند او موجب شدند تا اینفلوئنسر‌های راست‌گرا روی به یوتیوب آورده و در این پلتفرم تولید محتوا کنند. حتی تا چند سال پیش، اغلب کانال‌های مستقل سیاسی در یوتیوب، راست‌گرا بودند که موجب نگرانی لیبرال‌ها شد. آنها مدیریت یوتیوب را زیر فشار قرار دادند تا سیاست‌هایی را برای حذف و یا محدودیت صدای محافظه‌کاران اعمال کند. این فشار‌ها به‌قدری زیاد شد که عده قابل توجهی از راست‌گرایان، ویدیو‌های خود را در پلتفرم رامبل نیز آپلود می‌کنند.

جردن پیترسون Jordan Peterson، جیمز لیندسی James A. Lindsay، داگلاس ماری Douglas Murray، بن شپیرو Ben Shapiro، جد سعد Gad Saad، زوج پادکست تریگنامتری Triggernometry و بری وایس Bari Weiss از جمله کسانی هستند که به دفعات در پادکست روگن حضور داشته‌اند. ماری و سعد به‌ویژه کسانی هستند که در محافل دیگر، بیشترین انتقادات را به اسلام داشته و برای اثبات اینکه اسلام یک دین افراطی است، طالبان، داعش و القاعده را به‌عنوان نمایندگان اسلام معرفی کرده و می‌کنند.

از آن‌جایی که روگن از سال ۲۰۱۷ به بعد، بیشتر به مواضع تفکر ضدسیستم و ضدجنگ نزدیک شد، افراد ذکر شده در بالا و امثالهم، مواضع روگن در رابطه با جنگ و سیستم را به چالش نمی‌کشیدند. حتی در اغلب موارد، با او همراهی می‌کردند و در ظاهر از سیستم انتقاد می‌کردند.

مواضع توتالیتر دولت دموکرات بایدن در قبال کرونا، روگن و بخش قابل توجهی از آمریکا را بیش از پیش با تفکر ضدسیستم همسو کرد. حتی این پادکستر در یکی از برنامه‌های کمدی خود اشاره داشت که پس از کرونا، حتی به فرود فضانوردان آمریکایی روی ماه نیز مشکوک شده است.

پیترسون، لیندسی، تریگنامتری و جمعی دیگر از مهره‌های صهیونیست‌ها میان محافظه‌کاران، در به چالش کشیدن روایت سیستم از ویروس کرونا، نیز با روگن همسو بودند و در بازه ۲۰۲۰ الی ۲۰۲۳، هر مرتبه‌ای که در پادکست روگن حضور پیدا می‌کردند، اقدامات دولت‌های غربی در قبال کرونا را توتالیتر می‌خواندند. روگن می‌گفت که روایت دولت درباره داروی آیورمکتین دروغ است. روایت دولت‌های غربی و کمپانی‌های واکسن سازی این بود داروی آیورمکتین، مناسب برای درمان کرونا نیست. آیورمکتین دارویی برای کرم‌زدایی از روده اسب است.

دولت‌ها کارشناسان غربی در حالی این اظهارات را درباره بیهودگی آیورمکتین می‌کردند که این دارو جایزه نوبل را چند سال پیشتر برده بود!

روگن و چند تن از مهمانان او نظیر پیر کوری، رابرت مالون و برت واینستین از دانشمندان و کارشناسان در زمینه بیولوژی، مخالف اجبار واکسن و به‌ویژه واکسن مدرنا و فایزر بودند. اینفلوئنسرهای صهیونیستی در ظاهر ضدسیستم نیز به روگن و این دانشمندان هم‌عقیده بودند.

فضای توییتر مورد پسند صهیونیست‌ها نیست

ماجرای فروش توییتر به ایلان ماسک نیز به یکی از مهم‌ترین رویدادها در تاریخ جنگ فرهنگی در آمریکا تبدیل شد. روگن یکی از دوستان نزدیک ماسک بوده و این مگابیلیونر چند مرتبه در پادکست او حضور پیدا کرده است. روگن از بابت سانسورینگ در توییتر پیش از ماسک، بسیار گلایه‌مند بود. اغلب صهیونیست‌های ضدسیستم‌نما نیز دولت دموکرات را به دیکتاتوری و سرکوب آزادی بیان متهم می‌کردند.

تمامی محافظه‌کاران و افراد ضدسیستم در آمریکا، فروش توییتر به ماسک را جشن گرفتند. نفوذی‌های صهیونیستی نیز این اتفاق را تاریخی خوانده و در کنار دیگران جشن گرفتند.

همه چیز در حباب محافظه‌کاران در توییتر بر وفق مراد بود تااینکه حمله اسرائیل به غزه شروع شد. ماسک تا چند ماه اول، یا به‌‌صورت مستقیم و یا با ریتوییت‌ کردن، انتقاداتی را به حمله‌های اسرائیل به غزه می‌کرد. مواضع جدید ماسک موجب شد تا نفوذی‌هایی که تا دیروز برای او هورا می‌کشیدند، امروز او را هو کنند.

این افراد خواستار سانسور روایت ضد اسرائیل در توییتر شده و به‌واسطه نهادهای حامی اسرائیل، ماسک را زیر فشار گذاشتند. در نهایت آن‌ها به ماسک غلبه کرده و حتی ملاقاتی با نتانیاهو را ترتیب دادند. ماسک پس از سفر به اسرائیل، اظهارات چندانی درباره غزه نداشته است. اما شکاف میان اینفلوئنسرهای محافظه‌کار شکل گرفته و روز به روز بیشتر می‌شد.

هر روز تعداد بیشتری از مهره‌های اسرائیل، از ماسک می‌خواستند تا جلوی آن‌چیزی که آن‌ها یهودستیزی می‌خوانند را بگیرد. به زعم صهیونیست‌ها، حتی کوچک‌ترین انتقاد از اسرائیل، یهودستیزی بوده و باید جلو آن گرفته شود.

یکی دیگر از جنبه‌های افراد راست‌گرای ضدسیستم و ضدجنگ در آمریکا، این است که می‌گویند: «اتفاقات خاورمیانه با ما ارتباطی ندارد. ما برای اسرائیل نخواهیم مرد»؛ اما به محض آغاز حمله اسرائیل به غزه، اینفلوئنسر/تروجان‌های صهیونیستی میان محافظه‌کاران، مواضع ضدسیستم و ضدجنگ را کنار گذاشتند.

صهیونیست‌ها به دنبال کنترل روایت حمایت از اسرائیل افتادند

اغلب اینفلوئنسرهای سیاسی که پس از حمله اسرائیل به غزه، به پادکست جو روگن و تاکر کارلسون دعوت می‌شدند، با شدت‌های مختلف یا مخالف جدی اسرائیل بودند و یا فقط مخالف حمایت آمریکا از جنگ‌طلبی اسرائیل بودند.

بااینکه اینفلوئنسرهایی نظیر تریگنامتری در پادکست روگن حضور پیدا کرده‌اند، اما گفتگو به سوی جنگ غزه نمی‌رفت. اما هنگامی که دیو اسمیت به پادکست روگن می‌آید، همیشه درباره جنایات اسرائیل و حمایت دولت آمریکا از این جنایت‌ها صحبت می‌شود. تااینکه صهیونیست‌ها، داگلاس ماری را به پادکست روگن فرستادند تا روایت خودشان در پرمخاطب‌ترین پادکست جهان گفته شود.

مناظره دیو اسمیت با داگلاس ماری در پادکست جو روگن

ماری و سم هریس، از فیلسوفان سیاسی هستند که اسلام را دشمن ارزش‌های غربی می‌خوانند. البته سم هریس به‌عنوان یک لیبرال تندرو، راست‌گرایان را نیز دشمن آمریکا می‌داند. ماری خود را یک مسیحی خداناباور خوانده و هریس یکی از معروف‌ترین فلاسفه خداناباوری در غرب است، اما خود را نژاداً یهودی می‌خواند.

پس از انتقادات روگن از دموکرات‌ها، هریس تمامی ارتباطات خود را با روگن قطع کرد و این پادکسترها مقصر همه‌گیر شدن بسیاری از روایت‌های ضدسیستم در آمریکا می‌داند. اما ماری رابطه خود را با روگن قطع نکرده و برای بازاریابی کتاب جدید خود، برای مناظره با دیو اسمیت به پادکست روگن آمد. ماری مجددا در کتاب خود، از طرفی اسلام‌ستیزی می‌کند و از سوی دیگر، از اسرائیل و صهیونیسم حمایت می‌کند.

ماری مناظره را با اشتباه بزرگی آغاز کرد؛ او جو روگن را متهم به ارائه پلتفرم به کسانی که مخالف اسرائیل و مخالف حمایت از اوکراین هستند کرد. روگن در پاسخ گفت که جاد سعد که حامی اسرائیل است را به پادکست خود دعوت کرده است.

او سپس اشاره داشت که نباید به یهودستیزان، پلتفرم دهد. در ادامه مجددا روگن را متهم کرد که به یک دلسوز نازی‌ها Nazi apologist (دریل کوپر) نباید گفتگو می‌کرد. یعنی نباید چنین کسانی به پرمخاطب‌ترین پادکست در آمریکا دعوت شوند.

اسمیت و روگن، اظهارات ماری را به چالش کشیدند و از او پرسیدند که: «تو به دفعات خواستار آزادی بیان بوده‌ای، اما الآن می‌خواهی که آزادی بیان از کسانی که روایت مخال با تو دارند، سلب شود؟»

ماری که در منجلاب گیر افتاده بود گفت: «من نمی‌گویم که باید آزادی بیان از آن‌ها سلب شود، اما نباید به آن‌ها تریبون بزرگ داده شود تا دروغ‌های خود را بیان کنند.»

سپس اسمیت از ماری پرسید: «آیا تابحال به پادکست دریل کوپر درباره جنگ جهانی دوم گوش داده است؟»

ماری در پاسخ گفت که نیازی نیست به کوپر گوش دهد چون افرادی امثال او، «شایستگی صحبت کردن درباره این موضوعات را ندارند.»

ماری در ادامه، کارت «فقط کارشناسان حق اظهار نظر دارند» را رو کرد و اشاره داشت: «افرادی غیرکارشناس، نباید درباره موضوعاتی که هیچ چیزی درباره آن‌ها نمی‌فهمند، سخن بگویند.» البته منظور او این است که فقط کارشناسان همسو با روایت صهیونیست‌ها باید درباره مسئله اسرائیل و فلسطین صحبت کنند.

دوباره روگن و اسمیت، ماری را به چالش کشیدند که: «آیا همین کارشناسان نبودند که این همه دروغ را در دوران کرونا به خورد مردم دادند؟»

ماری علاوه براینکه دفاعی نداشت، بلکه از جمله کسانی بود که قشر کارشناسی و نخبگانی را زیر سوال برده بود. او در دفاع گفت: «چون یکسری از کارشناسان دروغ می‌گویند و یا اشتباه می‌کنند، به این منظور نیست که همه کارشناسان دروغ می‌گویند یا اشتباه می‌کنند.»

مناظره پس از این مراحل وارد بحث جنگ اسرائیل در غزه شد. ماری مانند دیگر حامیان صهیونیست، حتی تندترین مواضع نتانیاهو را محق و درست خوانده و حماس و در بحث کلان، یهودستیزی را مقصر وضع موجود در غزه می‌خواند.

همانطوریکه در بخش دوم اشاره داشتیم، بااینکه اسمیت یهودی است، اما از مخالفان اسرائیل و صهیونیسم است. او به دفعات اشاره داشت که نتانیاهو، پای آمریکا را به جنگ عراق باز کرد که میلیون‌ها نفر کشته شدند و این جنگ ۲ تریلیون دلار برای آمریکا هزینه داشته است. او سپس اقدامات ارتش صهیونیستی در حملات به غزه را وحشیانه خواند و گفت: «شما فقط دارید زنان و کودکان را می‌کشید. شما خانه‌های مردم را با خاک یکسان کرده‌اید.»

اسمیت سپس اشاره داشت که اسرائیل، به‌دنبال بیرون راندن فلسطینیان بوده و حاکمیت آن‌ها معتقد به برتری یهودیان است.

ماری در ادامه برای اینکه به زعم خود دست بالاتر را در مناظره پیدا کند، از اسمیت پرسید: «آیا تابحال به اسرائیل رفته‌ای؟»

اسمیت گفت: «خیر»

ماری که می‌پنداشت می‌تواند از این مسئله نهایت استفاده را ببرد، گفت: «پس چرا خود را شایسته اظهار نظر درباره مسئله‌ای می‌دانی که از نزدیک با آن روبرو نشده‌ای. تو نمی‌فهمی که چه ظلم‌هایی به اسرائیلی‌ها در این چند دهه شده است.»

اسمیت در پاسخ گفت: «چون من تابحال به منطقه نرفته‌ام، دلیل نمی‌شود که نمی‌فهمم درباره چه چیزی سخن می‌گویم. من اظهارات صهیونیست‌ها و دولت‌مردان آمریکایی از اقدامات خودشان را منعکس می‌کنم. سخنان هیچ یک از آن‌ها را تغییر نداده‌ام… در ضمن همه ما تصاویر ویرانی غزه را دیده‌ایم.»

ماری به دفعات اتهام یهودستیزی را به مواضع اسمیت می‌زد و می‌داند که این اتهام، برای ساکت کردن مخالفان در جوامع غربی کارساز است. فیلسوف انگلیسی پی برده بود که حتی اگر در این مناظره در انظار عمومی ببازد، نزد کسانی که برای او مهم هستند (اربابان صهیونیستی جهان) در مناظره پیروز شده است.

اسمیت و ماری در ادامه درباره جنگ اوکراین نیز صحبت کردند. موضع ماری، مانند باقی رهبران اروپایی این بود که پوتین یک هیولا است و بدون هیچ علتی، مردم اوکراین را کشته است. مهره صهیونیستی، هیچ تقصیری را در وضع موجود، متوجه دولت بریتانیا و آمریکا نمی‌دانست.

اسمیت از آن‌سو بااینکه مخالف اقدامات پوتین است، اما اشاره داشت که آمریکا، پوتین را وادار کرد تا به اوکراین حمله کند. او همچنین معتقد است که حمایت‌های آمریکا و اروپا از زلینسکی، به طولانی شدن این جنگ منجر شده است.

اغلب راست‌گرایان ضدسیستم، ماری را بازنده این مناظره می‌دانستند. اما تیم نفوذیان صهیونیست، ماری را برنده رقابت می‌خواندند. این مناظره، موجب شد تا اکثر اینفلوئنسرهای محافظه‌کار، نظر خود را نیز درباره آن بگویند و شکاف میان دو طیف، عمیق‌تر شد.

ماری پس از این مناظره، به خاک دوستان رفت و در پادکست‌های جوردن پیترسون و بری وایس حضور پیدا کرد. او در روزنامه نیویورک پست نیز یادداشتی را نوشت و روگن را سرزنش کرد. کارشناس انگلیسی در بخشی از این یادداشت نوشت: «حضور دیو اسمیت در این پادکست عادلانه نبود.» یعنی من باید به تنهایی به پادکست می‌رفتم و کسی حرف‌هایم را به چالش نمی‌کشید.

جالب است که چند روز پس از این مناظره، جوردن پیترسون به پادکست روگن آمد تا بخشی از روایت‌های صهیونیست‌ها را نه درباره غزه بلکه درباره چشم‌انداز یهودستیزی در آمریکا بیان کند. پیترسون بدون اشاره به کندس اوئن، انتقادات فراوانی را از او و کاراکترهای مشابه میان راست‌گرایان کرد.

صهیونیست‌ها اگر روایت را در پرمخاطب‌ترین پادکست‌ها از دست داده‌اند، اما حداقل ترامپ اقدامات متعددی را در سرکوب روایت ضد اسرائیل انجام داده است. دولت فعلی آمریکا، مشهورترین دانشگاه این کشور را در اقدامی ضد و نقیض تهدید کرد که اگر جلو یهودستیزی و سیاست‌های تنوع نژادی و جنسیتی را نگیرد، بودجه آن‌ها را قطع خواهد کرد. جالب است که صهیونیست‌ها، مبتکر بسیاری از سیاست‌های تنوع نژادی و جنسیتی در آمریکا هستند.

انتهای پیام/