علیرضا خرسند، کارگردان فیلم «پارام» در گفت‌وگو با ایکنا، با اشاره به دغدغه‌های خود در ساخت این اثر، از ضرورت بازگشت سینمای اجتماعی به مفاهیم بنیادین سخن گفت و تأکید کرد: فیلم سینمایی «پارام» برآمده از یک نگاه انسانی و اخلاقی به زندگی است؛ زندگی پدری کارگر که با تمام سختی‌های معیشتی، برای حفظ عزت نفس و خانواده‌اش ایستادگی می‌کند.
وی افزود: در جامعه‌ای که رسانه‌ها به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی سبک زندگی سطحی و پر زرق‌وبرق را ترویج می‌کنند، نیاز داریم که سینما بار دیگر جایگاه هویتی و تربیتی خود را پیدا کند. شخصیت پدر در «پارام»، نمونه‌ای از همان مردان بی‌ادعای ایرانی است که با کمترین امکانات، بزرگ‌ترین بار زندگی را به دوش می‌کشند.
خرسند با اشاره به نام فیلم، گفت: «پارام» واژه‌ای ترکی به معنای عشق و گرامی داشت است. این نام انتخاب شد تا معنای درونی فیلم که درباره عشق بی‌کلام و فداکاری پدرانه است، در همان ابتدا به مخاطب منتقل شود. پدر فیلم، شخصیتی عاشق‌پیشه است که درد می‌کشد، اما دم نمی‌زند و برای دخترش چون کوه ایستادگی می‌کند.
وی درباره شخصیت دختر در فیلم نیز اظهار کرد: این دختر، نماینده بخشی از نسل جوان امروز است؛ نسلی که گاه دچار توهمات رسانه‌ای شده و میان خود و خانواده فاصله انداخته است. به باور خرسند، نمایش تضاد میان پدر و دختر، در حقیقت بیانگر فقدان گفت‌وگوی مؤثر در خانواده‌های امروز است که باید احیا شود.
این فیلمساز با اشاره به ارتباط فیلم با مفاهیم دینی گفت: در آموزه‌های قرآنی، مراقبت از خانواده و حفظ کرامت، ارزش بالایی دارد. در این فیلم کوشیدیم که بدون شعارزدگی، مسئولیت‌پذیری پدر خانواده را که ریشه در ایمان و وجدان دارد، به تصویر بکشیم. «پارام» در حقیقت تبلور آیه «قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَاراً» است.
خرسند در ادامه با تأکید بر سادگی و شرافت فرمی اثر توضیح داد: تعمداً از پیچیدگی‌های تکنیکی پرهیز کردیم. دوربین در خدمت حس بود، نه در خدمت جلوه‌گری. صحنه‌های مهم فیلم با حداقل دیالوگ و حداکثر احساس، مخاطب را درگیر رنج و شرافت شخصیت پدر می‌کند.
وی درباره موسیقی فیلم و خوانندگی پرواز همای در تیتراژ بیان کرد: صدای پرواز همای بار حسی فیلم را کامل می‌کند. قطعه‌ای که برای فیلم اجرا شد، به نوعی درد درونی و عزت پنهان پدر را تداعی می‌کند. این همکاری به پیوند میان موسیقی، محتوا و معنای فیلم عمق بیشتری داد.
خرسند با اشاره به اینکه مخاطبان در برخورد با «پارام» تجربه‌ای واقعی از رنج انسان امروزی خواهند داشت، اظهار کرد: به دنبال خلق یک قهرمان فانتزی نبودیم. قهرمان «پارام» کسی است که زیر بار فشار اقتصادی خم می‌شود اما نمی‌شکند، همان انسان نجیبی که در جامعه کم نیست اما کمتر دیده می‌شود.
وی در ادامه تصریح کرد: «پارام» ستایشی است از کرامتی که در میان انسان‌های گمنام موج می‌زند. اگر سینمای ما بخواهد به نقش فرهنگی و هویتی خود بازگردد، باید دوباره به این انسان‌های ساده اما شریف بپردازد؛ آن‌ها که اهل عمل‌اند، نه اهل شعار.
خرسند در ادامه این گفت‌وگو با اشاره به حضور مهدی سلوکی در نقش اصلی فیلم «پارام» اظهار کرد: یکی از نقاط قوت این فیلم بدون تردید، بازگشت مهدی سلوکی به پرده نقره‌ای است. او در این پروژه نقش پدری آرام، مظلوم، نجیب و در عین حال رنج‌کشیده را ایفا کرده است؛ شخصیتی که بار اصلی قصه را بر دوش دارد و با بازی درونی و بدون اغراق خود، توانسته تصویری انسانی از یک مرد طبقه کارگر ارائه دهد. بازیگرانی همچون لیلی احمدی، رها بابازاده، رضا ذوریه، علیرضا موسوی، ادرینا موسوی، سعید خاکسار، نسترن نوروزی، علی هوشیار، سیدعلی حسینی، اسماعیل ریسی‌زاده، امیرحسین شهمرادی، امیرحسین شیخ و محمد مددخانی نیز در کنار سلوکی ایفای نقش کرده‌اند که این ترکیب، فضایی متنوع و زنده به روایت بخشیده است.
وی همچنین درباره ویژگی‌های فنی این فیلم گفت: فیلمنامه را آوا اکبری با نگاهی انسانی و دغدغه‌مند نوشته است و مجید طرقی با مدیریت فیلم‌برداری، توانسته تصویری ملموس از زندگی روزمره به نمایش بگذارد. خوانندگی پرواز همای برای تیتراژ پایانی نیز به فضای درونی فیلم رنگی شاعرانه و حسی داده است. حضور چهره‌هایی چون میثم قاسمی در صدابرداری، مریم شهبازی در طراحی صحنه و لباس، فریده زارع، سمیه آسوده‌دل و بهار زارع در طراحی گریم و پوریا میرزایی به عنوان دستیار و برنامه‌ریز از جمله عوامل مؤثری بود که باعث شد «پارام» بتواند انسجام حرفه‌ای لازم را پیدا کند. تلاش ما این بوده که اثری صمیمی و اخلاق‌محور خلق کنیم؛ فیلمی که مفاهیم ساده و انسانی را با بیانی هنرمندانه به تصویر بکشد.
انتهای پیام
source