تا سال‌های آتی، عراق بدون نیاز به برق ما، جزو تولید کنندگان منطقه خواهد شد / زمانی هاب انرژی منطقه بودیم / مبادا از بازار غافل شویم

فرارو- بحث ناترازی‌ها یا بحران برق کشور، در شرایطی باعث قطعی برق در اقصی نقاط کشور می شود که مسأله  میزان صادرات و واردات برق کشور نیز مورد توجه است. بر اساس آمارهای رسمی در تاریخ ۲۲ مرداد ماه حدود ۴۰۰ مگاوات برق وارد کشور شده، در حالی که صادرات تنها ۸۰ مگاوات بوده است.

به گزارش فرارو، با توجه به اهمیت موضوع صادرات و واردات برق و اثرات اقتصادی این موضوع در کشور، دکتر آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران و تحلیل‌گر ارشد حوزه انرژی در گفتگو با فرارو به بررسی این موضوع پرداخته است:

باید استیلای صادرات برق کشور را حفظ کنیم

آرش نجفی به فرارو گفت:  «برای حفظ پویایی صنعت برق کشور، صادرات برق مفید است؛  چرا که با توجه به آن قیمتی که صادرات انجام می دهیم، صنعت برق کشور می‌تواند مسیر پیشرفت و پویایی را حفظ کند. این که ما باید صادرات برق کشور را حفظ کنیم، نه فقط یک مسأله تجاری یا اقتصادی، بلکه یک امر ژئوپلیتیکی است. ما باید به عنوان یک الزام به صادرات برق نگاه کرده و درک کنیم که نمی توانیم در مناسبات منطقه نقش نداشته باشیم. این یک واقعیت است که به محض حذف نقش ما از صادرات برق به عراق، عربستان به سرعت جای ما را می گیرد. این موضوع از لحاظ استراتژیک هم برای ما خوب نیست.»

وی در خصوص آمار و ارقام کاهش صادرات برق گفت: «این که چرا و چه مقدار صادرات برق کم شده را باید وزارت نیرو توضیح دهد یا مشخص کند چرا از صادرات برق کشور کاسته است. اگر وزارت نیرو نتواند نابسامانی های برق را حل کند، طبیعی است که چاره ای به جز کاهش صادرات نخواهد داشت که همانطور که اشاره کردم، این موضوع در مجموع برای کشورمان خوب نیست. کاهش صادرات برق، نه تنها درآمد ارزی ما را کم می کند، بلکه استیلای صادراتی ما را نازل می کند. ما باید استیلای صادراتی کشور را با تمام قوا حفظ کنیم.»

وزیر نیرو باید دیپلماسی انرژی بلد باشد

رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران در خصوص واردات برق کشور و پیامدهای این موضوع گفت: «در بحث واردات برق، آن چه حائز اهمیت است، قیمت این واردات است. اگر واردات برق با قیمتی مناسب و مقرون به صرفه باشد، لزوما موضوعی بد و منفی نیست. ما در ایامی از سال از جمله ماه های سرد سال، با کاهش مصرف برق مواجه خواهیم شد و شاید در آن دوران بتوانیم صادرات را افزایش داده و دست به معاوضه برقی بزنیم. طبیعتا ممکن است کشورهایی، در ایامی از سال با توجه به تفاوت دمایی که با ما دارند، به برق وارداتی بیشتری نیاز داشته باشند و ما در شرایطی باشیم که بتوانیم برق صادر کنیم. کشور ما در ایام سرد سال، بیشتر به گاز وابسته است تا برق و در این ماه ها شاید بتوانیم هزینه مالی که در ایام گرم سال متحمل شده ایم در ایام سرد سال با صادرات جبران کنیم. تأکید من بر این است که از دست دادن استیلای صادراتی ما به خصوص درباره کشور عراق، موضوع مثبتی نیست.»

وی افزود: «البته این نکته مهم را فراموش نکنیم که استیلای صادراتی ما در عراق، خواهی نخواهی تا چند سال دیگر به پایان می رسد. عراق به سرعت در حال احیای زیرساخت های تولید برق است و در این حوزه بازسازی های گسترده ای را انجام می دهد. بنابراین تا سال‌های آتی، عراق هیچ نیازی به برق ما نخواهد داشت و خود، جزو تولید کنندگان منطقه خواهد شد؛   بنابراین، باید همیشه نسبت به این موضوع هشیار باشیم که مبادا از بازار و روند تحولات آن غافل شویم. «دیپلماسی انرژی»، مهمترین مزیتی است که هر وزیر نیرو باید بلد باشد. وزیر نیرو باید آماده و مطلع باشد که در هر بزنگاهی چگونه عمل کند. تجربه گذرگاه زنگزور بسیار مهم است. ما نتوانستیم دیپلماسی فعال و مفیدی به کار ببندیم و در نتیجه با ساخت یک اتوبان ساده، ما دچار یک چالش جدی استراتژیک شده‌ایم و حمل و نقل استراتژیک و پردرآمد و پرسود ترکیه به آذربایجان را با توجه به اتوبان زنگزور از دست داده ایم. چه بسا همین غفلت های دیپلماتیک ما در حوزه نیرو  نیز درست مثل همین ماجرا ما را از کشورهای منطقه عقب بیندازد و در نهایت هیچ نقشی در کریدور انرژی منطقه نداشته باشیم. یک زمانی هاب انرژی و حتی هاب حمل و نقل منطقه بودیم، اما امروز تک تک این مزایا را از دست داده‌ایم.»